حاشیه‌ها
با درود به جویندگان حقیقت
یه نکته قابل توجه اینه که این غزل شباهت زیاد به غزل ۲۷ عراقی داره تو همین سایت میتونید برید بخونید و اینکه دوستانی که بدنبال کاوش و رمزگشایی غزلیات حافظ عزیز هستن حتما به غزلیات عراقی هم سر بزنن چون غزلیات عراقی هم خانواده غزلیات حافظ هست و اینکه هر دو شاعر از کلمات ، خرابات ، دیر مغان ، پیر مغان و بسیاری از کلمات مشابه استفاده کردن ، حافظ هم تو غزلهاش گفته که غزلیات عراقی رو میخونه پس حتما دوستان عراقی رو هم بخونن
غزلیات عراقیست سرود حافظ
که شنید این ره دلسوز که فریاد نکردجوینده حقیقت در تاریخ ۶ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۱:۴۸ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۴۰
سلام و عرض ادب خدمت دوستان عاشق به شعر
خدمت شما دوستان عرض نمایم که در جای دیگری خوانده ام به جای «مرغ دلم بکش بالله ثوابه» مصرع «اگر قتلُم کری(!) والله ثوابه» درج شده بود. استاد شجریان نیز در البوم «مرغ خوشخوان»، قطعه «ساز و آواز دشتسنتانی» نیز مصرع دوم را خوانند و اجرا کردند. زحمت این است که بررسی شود.یوسف جمالی کندازی در تاریخ ۶ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۱:۳۴ دربارهٔ دوبیتی شمارهٔ ۲۲۰
بله، درسته که بگذرد ولی دهن مظلوم سرویس میشه تا بگذره این شعر به معنی بی تفاوتی مظلوم نیست بلکه هشداری به ظالم. ولی چقدر به زمانه ما و به ظالمان جهان که ملت شریف ایران رو تحت فشار قرار داده اند نزدیکه
محمد در تاریخ ۶ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۰:۴۱ دربارهٔ شمارهٔ ۱۲ - هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد
و باز هم چون سابق یک بیت جا افتاده:
بگرفت همچون لاله دلم در هوای سرو
ای مرغ بخت کی شوی آخر تو رام ما
دیوان،انجوی شیرازیفررانه در تاریخ ۶ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۰:۱۴ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۱
سپاسگزارم اگر کسی معنی می‌نغنوم و می‌نشنوم رو بهم بگه
آرین در تاریخ ۵ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۲۳:۱۵ دربارهٔ غزل ۲۶۸
خطاب به دوست عزیز ب علوی نام های سپاهان و حجاز و عراق در اینجا نه نام منطقه، که نام مقام های موسیقی دورۀ مولانا هستند و در زمان او نام هیچیک از مقام های موسیقی «خراسان» نبوده است همچنان که در بیت قبلی نام های مکان «ایران» و «توران» در کمان نیامده اند
رسول در تاریخ ۵ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۲۳:۰۳ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۳۱۷۱
به یاد آر آخرین باری را که دلتنگی گلویت را چنان محکم می‌فشرد که چهره‌ات تیره گشته بود. به سختی نفس می‌کشیدی و هر جرعه‌ی هوا را با تلاش، از میان دستان پر قدرت اندوه که گردنت را احاطه کرده بود، عبور می‌دادی. حالتی که پس از رفتن عزیزی به تو دست داده بود.
به این حالتِ دلتنگی و اندوه شدید، تاسه می‌گویند.
غمِ غریبی است و به قول مولانا: بگرفت تو را تاسه و حال تو چنان است…
اگر به تاسه، الف و نونِ حالت را اضافه کنیم، تاسیان را خواهیم داشت. واژه‌ای که برای زبان گیلکی‌ست و در آن‌جا طبق گفته‌ی هوشنگ ابتهاج (ه. ا. سایه):
تاسیان را برای حالتی به کار می‌بریم که در اولین غروبِ پس از رفتنِ عزیزی که مدتی خانه‌ی‌مان مهمان بوده، به ما دست می‌دهد. حالتی که به خاطر نبودن اوست.
آن زمان است که می‌گوییم تاسیان است.
هم‌چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته است و جای او خالی است، تاسیان می‌نامیم.
به نقل از
http://amirmghorbani.com/%d8%aa%d8%a7%d8%b3%db%8c%d8%a7%d9%86/مهدی در تاریخ ۵ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۲۱:۳۳ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۲۶۴۰
تصور میکنم در بیت نهم اشکالی وجود داشته باشه و مصرع دوم اینگونه باشه
مردم سنجیده را در حشر از میزان چه باکشهاب در تاریخ ۵ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۲۰:۴۲ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۵۱۹۶
عجب غزلی از نابغه ما. جستجو می کردم برای همان مصرع «زهی سلام که دارد زنور دنب دراز» که به اینجا رسیدم. بازهم آفرین به گرداننده یا گردانندگان گنجور که واقعاً گنجی ارزشمند را گرد آورده و نگهبانی می‌کنند.
در جواب بانو معصومه، معنی دقیقش را نمی دانم و مهم نیست، مثل هر هنری تصویری زیبا می سازد که من و شما به آن شکلی بدهیم و معنایی فراخور تخیلمان. این مصرع را بزرگی مثال زده بود در جایی، شاید استاد شفیعی کدکنی در مقدمه گزیده غزلیات شمس. فکر میکنم آن را نمونه آورده بود از تخیل آزاد و وحشی مولانا.
در ضمن وزن مصرع زیر غلط است
به خاک پای تو هر دم همی‌کنند پیغام
احتمالا ضبط درست اون چیزی بوده مثل:
به خاک پای تو هر دم همی کنند پیام
یا حتی با معنی بهتر و با توجه به مصرع بعدی:
به خاک پای تو هر دم همی دهند پیامرضا صدر در تاریخ ۵ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۱۷:۱۲ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۳۲۱
کناغ ، کرم پیله باشد یعنی کرمی که ابریشم می تند
محمد مهدی جوزقی در تاریخ ۵ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۱۷:۰۹ دربارهٔ بخش ۲ - در حکمت آفرینش
قرطه معرب کرته است و به معنی نیم تنه ، جامه کوتاه است
محمد مهدی جوزقی در تاریخ ۵ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۱۷:۰۴ دربارهٔ بخش ۲ - در حکمت آفرینش
حکیم داره به جبر اشاره میکنه و از طرفی داره به خودش دلداری میده که در واقع قصد مخاطبه. میگه خود فلک هم ناتوان در مقابل تصمیم خداوند پس زیاد فلک رو مسبب مشکلات ندونیم. و مشخصه زمانی که این رباعی رو گفته در آرامش بوده. چونکه یه جای دیگه از روی ناراحتی میگه ای چرخ فلک خرابی از کینه توست. بیدادگری شیوه دیرینه توست.
یوسف در تاریخ ۵ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۱۶:۴۹ دربارهٔ رباعی شمارهٔ ۱۷۲
ز کل من علیهادفان یبقی بخشی از ایه ۲۸ سوره الرحمن می باشد یعنی : هرکه روی زمین است دستخوش مرگ و فناست
محمد مهدی جوزقی در تاریخ ۵ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۱۶:۳۹ دربارهٔ بخش ۲ - در حکمت آفرینش
درود بر شما
از این همه شعر، سپاس گذارم
سالهاست که گنجور خدمات ارزشمند عرضه می کندسیمین در تاریخ ۵ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۱۶:۳۳ دربارهٔ دوبیتی شمارهٔ ۱۲
مانده در کمند
به نظر حقیر *ماه در کمند* صحیح می باشد .
بین قطع هم
*بیع قطع* به معنی فروش نهایی و غیر قابل فسخ صحیح می باشد .مهران باقری در تاریخ ۵ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۱۶:۲۳ دربارهٔ شمارهٔ ۱۵
با سلام
بنظر بنده در بیت دوم قطار وزن شعر را بهم میریزه. و اصلا مگه اون زمان قطاری وجود داشته. و چنانچه از واژه قاطر اضافه بشه تناسب معنایی بیشتری با ساربان و کاروان و … داره و از طرفی وزن شعر رو هم بهتر و روون تر میکنه.خان قلی خان در تاریخ ۵ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۱۴:۰۰ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۷۸۹
شمس الحق عزیز استاد ارجمند
گذاشته و نه گزاشتهپندار غریب در تاریخ ۵ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۱۱:۰۲ دربارهٔ رباعی شمارهٔ ۲۲
بارها گفته ام و صد بار دگر میگویم،،،بیا بیا که دل و جان من فدای تو باد
این حسی است مشترک که بنده نیز احساس میکنم هنگام مراوده با حضرتعالی ،گمان میکنیم جنابتان را در معذوریت جواب قرار میدهم و مزاحمت ایجاد مینمایم.
بنده نیز توفیق روز افزون عالیقدر را از پروردگار منان مسئلت مینمایم.
تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج،،سزد اگر همه دلبران دهندت باج
دهان شهد تو داده رواج آب خضر،،لب چو قند تو برد از نبات مصر رواجدهان عشق می‌خندد، دو چشم عشق می‌گرید،،که حلوا سخت شیرینست و حلواییش پنهانی
حلاوت را تو بنیادی، که خوان عشق بنهادی،،کی سازد اینچنین حلوا جز آن استاد حلوایی؟!معشوق شده همسایه و دیوار به دیوار،،در بادیه سرگشته شما در چه هوایید
مرسدس یوسف مصری همه اقرار دهید؟ مرسدس؟ انشاالله که از مرسدس سواران باشید.
مهران در تاریخ ۵ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۱۱:۰۱ دربارهٔ بخش ۱ - سر آغاز
شنیدن این شعر از زبان استاد دکتر سروش که شعر رو خطاب به حضرت رسول ( ص ) می خوندند واقعا شنیدنی ولذتبخشه
امیرحسین علی محمدی در تاریخ ۵ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۱۰:۲۳ دربارهٔ غزل ۲۳۱
حضرت حافظ در مصرع اول بیت اول اشاره به استغفار و گریه در جهت پاکی و بخشش حضرت حق دارند.
علی امینی در تاریخ ۵ تیر ۱۳۹۸ ساعت ۹:۱۴ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۴۸۴