بگفت و همان دم به جا برنشست

که در آب او را کند زود پست

به گردن زدش سام یل خنجری

که آزاد برجست در داوری

بگفتا برون رفت باید همی

[...]

بگفتش که این زخم‌ها مردنی

نباشد بگفتا شنو ای دنی

زنم بر تهیگاهت این بار تیغ

بدرم جگرگاه تو بی‌دریغ

همه رودهایت بریزم در آب

[...]

فرستاد یک گرد اندر زمان

به نزدیک فغفور روشن‌روان

اکه اینک رسیدم به درگاه شاه

به بند اندرون جمله بدخواه شاه

فرستاده شد در زمان همچو باد

[...]

سراینده نامه دلگشای

چنین گفت از آن گرد رزم‌آزمای

که چون از بر نامور پهلوان

شبی تیره سوی ختا شد روان

یکی هفته می‌رفت زورق در آب

[...]

نهفته رخ خود به زیر نقاب

ز عشوه‌گری نرگسش همچو آب

سواری که می‌راند در پیش اسب

بیامد بر شه چو آذرگشسب

تمرتاش را گفت کای تاجور

[...]

چنین داد دهقان شیرین کلام

ز فغفورشاه و ز فرخنده سام

که چون نامه سام را خواند شاه

برافراخت با سروران سپاه

همانگه یکی نامه پاسخ نوشت

[...]

شه چین چو آن سرکشان را بدید

رخش شد از اندوه چون شنبلید

بگرداند از کینه و رزم روی

دلش گشت از نو دگر مهرجوی

برانگیخت بور ابرش تیزگام

[...]

تکش خان جنگی شه تاشکن

که چون او نبد در جهان رزمزن

کجا شاه را بود مهتر پسر

وزو بد همه تاشکن سر به سر

چون آن داوری دید آهیخت تیغ

[...]

شه چین چو از گفتش آگاه شد

بدو روز گفتی که کوتاه شد

ز اندوه بر زد به سر هر دو دست

همی گفت پشت امیدم شکست

همی گفت دستور انده چراست

[...]

تمرتاش خواندی ورا به‌روند

چو راندی به نخجیر اسب سمند

بجستی به مانند تندر ز جای

نماندی کزو بگذرد باد پای

چو شد شه ز اندیشه‌ها دل نژند

[...]

تمرتاش با وی نشد هیچ رام

ببردش همانگه به نزدیک سام

سران سپه زین خبر یافتند

سراسر سوی سام بشتافتند

بدیدند فغفور را بسته دست

[...]

یکی داستان از قمررخ شنو

بیفزایدت عقل و دین نو به نو

سراینده دهقان مؤبدنژاد

چنین از قمررخ سخن کرد یاد

که چون سام یل را ز نجیر و بند

[...]

چو از راز او گشت آگاه سام

برآورد شمشیر کین از نیام

به نام‌آوران گفت جنگ آورید

جهان بر بداندیش تنگ آورید

که دیگر به فرموده شاه چین

[...]

وز آن سو جهان پهل شیر نر

سوی لشکر خویش شد ره‌سپر

تکش خان و قلواد شمشیرزن

تمرتاش و قلوش صف شکن

برانگیخته ابرش تیزگام

[...]

سخن بشنو اکنون یکی گوش دار

به نیک اختری زین سپس هوش دار

ز فرهنگ جنگی فغفور شاه

همان هم ز نام‌آوران سپاه

تکش خان و گردان روشن روان

[...]

سرایده زین سان سخن باز راند

که چون سام یل اندر آن سیل ماند

پریزاده از وی رخ اندر نهفت

دل سام با در و غم بود جفت

دو روز و دو شب جادوی تیره کیش

[...]

چو قلوش نشست از بر بادپا

به فرمان فرهنگ رزم‌آزما

ز قلوش دگر بر سرایم سخن

مر این داوری را درآرم به بن

سوی دشت و کهسار شد همچو باد

[...]

سراینده نامه باستان

ز قلواد زد این چنین داستان

که چون راند بر ابرش تیزگام

نشانی ندید از گو نیک‌نام

هوا بود از تابش آفتاب

[...]

زمانی چو بگذشت از آن مهرشان

رسیدند در بزم گردنکشان

چو سرو سهی قد برافراختند

بدان جشن خلوتگهی ساختند

شبانگه پریزاد از ناگهان

[...]

سراینده داستان کهن

چنین گوید از دیوزاده سخن

که چون شد سوی دشت و که ره‌سپر

بدان تا بیابد ز سامش خبر

به صحرائی افتاد او را گذار

[...]