نه دل از سلامت نشان می‌دهد

نه عشق از ملامت امان می‌دهد

نه راحت دمی همدمی می‌کند

نه محنت زمانی زمان می‌دهد

قرار جهان بر جفا داده‌اند

[...]

یک شکر زان لب به صد جان می‌دهد

الحق ارزد زانکه ارزان می‌دهد

عاشق شوریده را جان است و بس

لعل او می‌بیند و جان می‌دهد

قوت جان آن را که خواهد در نهان

[...]

هرکه به روی لعل شیرین تو فرمان می‌دهد

جان شیرین از بن سی و دو دندان می‌دهد

چشم بدمستت به زخم تیغ حاصل می‌کند

هر قراری کان سر زلف پریشان می‌دهد

شحنهٔ بازار عشقت بی‌محابا هر زمان

[...]

مردگان کهنه را جان می‌دهد

تاج عقل و نور ایمان می‌دهد

بر گل سیراب سنبل را چو جولان میدهد

بلبل طبع مرا یاد از گلستان میدهد

چون نبات از شکر میگونش سر بر میزند

خضر پنداری نشان از آبحیوان میدهد

مشک بر کافور میبیزد صبا از زلف او

[...]

به یک قطره آب جان می‌دهد

روان می‌ستاند روان می‌دهد

به وصلش که جان را روان می‌دهد

که سام از پی وصل جان می‌دهد

خدیوی که پیوسته جان می‌دهد

روان می‌ستاند روان می‌دهد

سلامی که جان را روان می‌دهد

به بوی خوشش یار جان می‌دهد

هرکه جان در عشق جانان می‌دهد

عشق جانان کشته را جان می‌دهد

می فراوان است و ساقی بس کریم

می به سرمستان فراوان می‌دهد

شاهد ما بس لطیف و نازک است

[...]

لعل جان‌بخشت، که یاد از آب حیوان می‌دهد

زنده را جان می‌ستاند، مرده را جان می‌دهد

دور بادا چشم بد، کامروز در میدان حسن

شهسوار من سمند ناز جولان می‌دهد

یارب! اندر ساغر دوران شراب وصل نیست

[...]

آنکه ترا مایه جان می‌دهد

هر چه طلب می‌کنی آن می‌دهد

گلشن کشمیر خارش گل به دامان می‌دهد

سایه در خاک چمن‌ها بوی ریحان می‌دهد

زاهدان خشک را نبود هوایش سازگار

زهد و تقوی را هوای تر به طوفان می‌دهد

بخت بد سرمایه ما رایگان از دست داد

[...]

عارفان را نکهت سیب ذقن جان می‌دهد

طفل مشرب جان برای نارپستان می‌دهد

با سبک‌روحان به نقد دل گرانی چون کنم؟

شمع در راه نسیم صبحدم جان می‌دهد

سر به دنبال جنون عشق نه، کاین باد دست

[...]

گریهٔ ما دل به طوفان می‌دهد

نالهٔ ما جان به افغان می‌دهد

بلبلان را داغ دارد باغبان

کاو سزای هرزه‌گویان می‌دهد

عاشق از شوق نگاه واپسین جان می دهد

چشم و دل را حسرت جاوید تاوان می دهد

اشک دریا دل کجا و ساحل دامان کجا

گریه ایم عرض تجمل در بیابان می دهد

اضطراب دل نشان جلوه مژگان کیست

[...]

مرده شوی امرد که یاد از آب حیوان می دهد

زنده را جان می ستاند مرده را جان می دهد

می ستاند جان و هم جان می دهد

می رساند درد و درمان می دهد

پیش من کام رقیب از لعل خندان می‌دهد

از یکی جان می‌ستاند بر یکی جان می‌دهد

می‌گشاید تا ز هم چشمان خواب آلوده را

هر طرف بر قتل من از غمزه فرمان می‌دهد

می‌کشد عشقم به میدانی که جان خسته را

[...]

باد صبا نکهت جان میدهد

مژده ز اسرار نهان میدهد

از دم پیراست مگر این نسیم

کو نفس بخت جوان میدهد

نفحه عیسی است که در مرغ گل

[...]