احدیت بود وصفی که ساقط

در او باشد صفتها با روابط

بود وصفی که او خود عین ذاتست

برون از جمع اسماء و صفات است

نه اسم و رسم را آنجا مقام است

[...]

احدیت که جمع اندر بیانست

بلا اسقاط ولا اثبات آنست

بلا اثبات ز آن باشد محقق

که از هر نسبتی فرد است و مطلق

بلا اسقاط ز آنره که در وی

[...]

اگر صاحبدلی بشنو کماهی

ز من احصا اسماء الهی

تحقق بروی اندر واحدیتی

فنای عبد از رسم دوئیت

فنا از شأن خلقی جمله گشتن

[...]

بود احوال افاضات مواهب

سوی عید از جناب رب واجب

شود وارد بعبد از حسن اعمال

که قلب و نفس از و گردد نکو حال

ز حق نازل بمحض امتنان است

[...]

گر از روی خرد باشی مصدّق

شنو تحقیق احسان از محقق

عبودیت بود تفسیر احسان

اگر یابد تحقیق بهر انسان

کنی آن‌سان مراعات ادب را

[...]

شنو زارائک التوحید باری

که آن اسمای ذاتیه است آری

چو کون او مظاهر بهر ذاتست

در اول کان تو گو جمع صفاتست

خود آنرا گفته صوفی واحدیت

[...]

ز اسم ار اصطلاح ما بدانی

عجب باشد اگر در لفظ مانی

مراد از اسم نزد ما مسمی است

که او را اعتبار لفظ و معنی است

بوجهی اسم گویم عین ذات است

[...]

کنون گفتارم از اسماء ذاتیست

که مبنی بروجود غیر او نیست

بود مخصوص ذات حی دیموم

بمثل عالم و قدوس و قیوم

خود این اسماء بحکم اولیت

[...]

دگر بشنو بیان اسم اعظم

که آن الله می‌باشد مسلم

از آن حیثی که الله اسم ذاتست

در او مجموع اسماء صفات است

پس الله جامع مجموع اسماست

[...]

یکی از اصطلاحات اصطلام است

که آنرا گر وله گوئی بنام است

وله بر هیمنه معنا قریب است

کزان پس هیمنه بر دل نصیب است

هیمان گر بدل گردید غالب

[...]

یکی از معنی اعراف بشنو

مقام و رتبه اشراف بشنو

خود آنرا مطلع ار خوانی تمام است

شهود حق مطلق را مقام است

شهود وجه حق در کل اشیاء

[...]

شنو ز اعیان ثابت اصطلاحی

ز صوفی گر که خود ز اهل صلاحی

خود اعیان عالم علم الهی است

که عین ممکنات آنجا کماهی است

بود مظبوط در بحر الحقایق

[...]

افق باشد مبین اندر بدایت

مقام قلب را اما نهایت

یکی زاعلی افق بشنو تو مشروح

بود آن منتهای رتبه روح

الوهیت در اینجا جلوه گر شد

[...]

اگر افراد را جوئی رجالند

که دور از قطب و جویای وصالند

امینانند ارباب ملامت

که ظاهر نیست از ایشان علامت

اثر اندر ظواهر می‌نماید

[...]

امامان قطب را همچون دو دستند

که در جنبین او پیوسته هستند

یکی کان بریمین است او بملکوت

بود ناظر دگر پر ملک ناسوت

خود این کوناظر ملک است اعلاست

[...]

گرت اندیشه‌ام الکتاب است

نخستین عقل اندر هر خطاب است

در او ثبت است احوال خلایق

ز اول تا به آخر با دقایق

ز ایجاد و قبول و فعل و آثار

[...]

ز آن دایم اگر با افتتاحی

ز من کن گوش نیکو اصطلاحی

بود آن امتداد پادشاهی

ظهور حضرت باری کماهی

در آن مدت ازل عین ابددان

[...]

انانیت بود آن شی‌ء که هر شیی

اضافت می‌تواند یافت بروی

چنانکه می‌دهی برخویش نسبت

هر آن چیزی که آید پیش فکرت

تن و جان ملک و مال و خانه و زن

[...]

زانیت بگویم و ز جهاتش

بود نسبت بواجب عین ذاتش

که صرف ذات‌اللهیت است او

وجود محض بی‌ماهیت است او

ولی در ذات ممکن بر خلافست

[...]

دگر از اصطلاحات انزعاج است

که نزد سالکان حق رواج است

تحرک قلب را سوی خداوند

ز تأثیر سماع و صحبت و پند

دلی کو را بحق رفتار باشد

[...]