حمد و ثنای ملک بی نظیر

جمله جهان را به کرم دست گیر

اوست دلیل همه سرگشتگان

راه نمایند برگشتگان

روز پدید آرد و روزی دهد

[...]

بود یکی روز جوانی مگر

حافظ اوقات و دل باخبر

قطع تعلق ز همه نیک و بد

روز و شبان حافظ اوقات خود

از همه خلق جهان برکران

[...]

ای صنم لاله رخ گلعذار

گوش به حال من بیچاره دار

سرو قد سیمبر نوجوان

از من درویش سلامی بخوان

زآتش غم گشت کباب این دلم

[...]

خادمه چون این سخنان گوش کرد

عقل و خرد جمله فراموش کرد

کرد بسی گریه چو ابر بهار

خادمه بر جان جوان فگار

گفت بیا غم مخور ای نوجوان

[...]

خادمه چون واقف اسرار گشت

بست میان، در پی این کار گشت

داشت سخن، زهره گفتن نبود

فرصت گفتار طلب می نمود

نیم شبش خادمه بیدار یافت

[...]

خادمه چون این سخنان را شنید

هیچ مجالی دگر آن جا ندید

نزد جوان آمد و بنشست باز

خادمه بگشاد زبان را به راز

گفت که آن دلبر رعنای تو

[...]

باز جوان نعره برآورد و آه

با لب خشک و دو رخ همچو کاه

گفت چه سازم، چه کنم ای خدا

در غم آن دوست، مرا ره نما

نیست مرا طاقت هجران یار

[...]

بار دگر خادمه باوفا

رفت به نزد بت فرخ لقا

بود شبی آن صنم گلعذار

تازه و خرم چو گل نوبهار

عیش و جوانی و طرب در سرش

[...]

چون که جوابی نشنید از سوال

خادمه باز آمد و برگفت حال

گفت جوانا غم بیهوده چیست

بر تو بباید همه عالم گریست

نیست چو او را سر و پروای تو

[...]

دید چو اندر غم دل مضطرش

خادمه این گفت و برفت از برش

چون که شنید این سخن آن دلفگار

قطع طمع دید ز رخسار یار

ناله او تا به ثریا رسید

[...]

خادمه بار دگر از روی مهر

رفت سوی خدمت آن ماه چهر

دید که بنشسته به تخت مراد

خادمه را چشم چو بر وی فتاد

گفت دعاها و ثنا بی شمار

[...]

خادمه آمد به بر آن جوان

گفت سخنها که شنود آن زمان

گفت جوان را که بخندید یار

من شدم از خنده اش امیدوار

خوب شود عاقبت کار تو

[...]

کرد جوان صبر و تحمل بسی

هیچ نگفت این سخنان با کسی

صبر بسی کرد و تحمل نمود

پیش کسی زهره گفتن نبود

در دل او غصه و غم شد گره

[...]

خادمه آمد به بر یار باز

گفت که ای سرو قد دلنواز

کار جوان رفت ز دست ای صنم

می رود از دار جهان دم به دم

با دل پر حسرت ازین خاکدان

[...]

باز چو مسکین بشنید این سخن

نال برآورد تو عیبش مکن

هر که گرفتار غم یار شد

ناله او روز و شبان زار شد

دیده پر از آب و دلی پر زنار

[...]

این سخنان را چو بدین سان شنید

خادمه انگشت به دندان گزید

قصد حریم حرمش کرد باز

خادمه آن لحظه به عمر دراز

پیش رخ سرو سمن بر نشست

[...]

خادمه از خدمت آن دلنواز

گشت سوی عاشق بیچاره باز

خنده زنان با دل بس شادمان

آمد و بنشست به پیش جوان

گفت بیا غم مخور ای مستمند

[...]

باز چو از صبر سخن گوش کرد

عاشق دلسوخته خاموش کرد

گرسنه را دیر شود پاتغار

جوع برآرد ز دل او دمار

صبر بود پیش دل مستمند

[...]

خادمه برخاست به چشم پر آب

رفت به سوی بت عالی جناب

عرضه احوال جوان کرد باز

آن سخنان جمله بیان کرد باز

گفت بترس از فلک بی وزیر

[...]

خادمه آمد چو گل نوبهار

روی شکفته ز سخنهای یار

گفت جوانا غم دل شد تمام

زآن بت عیار، تو بر خوان سلام

وعده دیدار ازو یافتم

[...]