... یا مثال سیل بی زنهار خیز

فارغ از پست و بلند راه شو

... خون حسین باز ده کوفه و شام خویش را

دوش به راهبر زند راه یگانه طی کند

می ندهد بدست کس عشق زمام خویش را

ناله به آستان دیر بیخبرانه می زدم

تا بحرم شناختم راه و مقام خویش را

قافله بهار را طایر پیش رس نگر ...

نظر به راه نشینان سواره می گذرد

مرا بگیر که کارم ز چاره می گذرد ...

... من از فراق چه نالم که از هجوم سرشک

ز راه دیده دلم پاره پاره می گذرد

سوز و گداز زندگی لذت جستجوی تو

راه چو مار می گزد گر نروم بسوی تو

سینه گشاده جبرییل از بر عاشقان گذشت ...

... ز مینایی که خوردم در فرنگ اندیشه تاریکست

سفر ورزیده خود را نگاه راه بینی ده

چو خس از موج هر بادی که می آید ز جا رفتم ...

... زمین و آسمان را بر مراد خویش می خواهد

غبار راه و با تقدیر یزدان داوری کرده

گهی با حق درآمیزد گهی با حق درآویزد ...

... ولیکن با جنون فتنه سامان نشتری کرده

بخود کی می رسد این راه پیمای تن آسانی

هزاران سال منزل در مقام آزری کرده

... نه از خرابه ما کس خراج می خواهد

فقیر راه نشینیم و شهریار خودیم

درون سینه ما دیگری چه بوالعجبی است ...

... نفسی نگاه دارد نفسی دگر ندارد

تو ز راه دیده ما به ضمیر ما گذشتی

مگر آنچنان گذشتی که نگه خبر ندارد ...

ما که افتنده تر از پرتو ماه آمده ایم

کس چه داند که چسان این همه راه آمده ایم

با رقیبان سخن از درد دل ما گفتی ...

... اندرین معرکه بی خیل و سپاه آمده ایم

تو ندانی که نگاهی سر راهی چه کند

در حضور تو دعا گفته به راه آمده ایم

مه و ستاره که در راه شوق هم سفرند

کرشمه سنج و ادا فهم و صاحب نظرند ...

از نوا بر من قیامت رفت و کس آگاه نیست

پیش محفل جز بم و زیر و مقام و راه نیست

در نهادم عشق با فکر بلند آمیختند ...

... شعله یی میباش و خاشاکی که پیش آید بسوز

خاکیان را در حریم زندگانی راه نیست

جره شاهینی بمرغان سرا صحبت مگیر ...

... غلط خرامی ما نیز لذتی دارد

خوشم که منزل ما دور و راه خم بخم است

تغافلی که مرا رخصت تماشا داد ...

... به میر قافله از من دعا رسان و بگوی

اگرچه راه همان است کاروان دگر است

... ولی چشمی که بینا شد نگاهش بر دل افتاد است

شب تاریک و راه پیچ پیچ و بی یقین راهی

دلیل کاروان را مشکل اندر مشکل افتاد است ...

... نگاه خویش را از نوک سوزن تیز تر گردان

چو جوهر در دل آیینه راهی میتوان کردن

درین گلشن که بر مرغ چمن راه فغان تنگ است

بانداز گشود غنچه آهی می توان کردن ...

... چه جلوه ای ست که دل ها به لذت نگهی

ز خاک راه مثال شراره برجستند

کجاست منزل تورانیان شهرآشوب ...

ز رسم و راه شریعت نکرده ام تحقیق

جز اینکه منکر عشق است کافر و زندیق ...

... جام جهان نما مجو دست جهان گشا طلب

راهروانبرهنه پا راه تمام خار زار

تا به مقام خود رسی راحله از رضا طلب ...

... مسند کیقباد را در ته بوریا طلب

پیش نگر که زندگی راه بعالمی

از سر آنچه بود و رفت در گذر انتها طلب ...

... در ضمیرش جگر آلوده فغان می بایست

این مه و مهر کهن راه به جایی نبرند

انجم تازه به تعمیر جهان می بایست ...

... چه چیز است آنکه گویندش تفکر

کدامین فکر ما را شرط راه است

چرا گه طاعت و گاهی گناه است ...

... اگر یک چشم بر بندد گناهی است

اگر با هر دو بیند شرط راهی است

ز جوی خویش بحری آفریند ...

... زمین و آسمان و مهر و مه بست

دل ما را به او پوشیده راهی است

که هر موجود ممنون نگاهی است ...

... طلوع صبح او شامی ندارد

براهش چون خرد پیچ و خمی هست

جهانی در فروغ یکدمی هست ...

... مرو مانند ماهی غافل از شست

بکار ملک و دین او مرد راهی است

که ما کوریم و او صاحب نگاهی است ...

... حواس ما میان ما و او نیست

نگه را در حریمش نیست راهی

کنی خود را تماشا بی نگاهی ...

... دگر از شنکر و منصور کم گوی

خدا را هم براه خویشتن جوی

بخود گم بهر تحقیق خودی شو ...