چو خورشید سحر پیدا نگاهی می توان کردن
همین خاک سیه را جلوه گاهی میتوان کردن
نگاه خویش را از نوک سوزن تیز تر گردان
چو جوهر در دل آئینه راهی میتوان کردن
درین گلشن که بر مرغ چمن راه فغان تنگ است
بانداز گشود غنچه آهی می توان کردن
نه این عالم حجاب او را نه آن عالم نقاب او را
اگر تاب نظر داری نگاهی میتوان کردن
« تو در زیر درختان همچو طفلان آشیان بینی»
به پرواز آکه صید مهر و ماهی میتوان کردن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به زیبایی طبیعت و جهان هستی می‌پردازد و به ما می‌آموزد که اگر بخواهیم، می‌توانیم از زیبایی‌های موجود در اطراف‌مان بهره‌مند شویم. شاعر به ما می‌گوید که با دقت و توجه می‌توانیم به عمق زیبایی‌ها پی ببریم و از آنها لذت ببریم. همچنین اشاره می‌کند که هیچ مانعی نمی‌تواند ما را از دیدن حقیقت باز دارد، و با شجاعت می‌توانیم به سوی درک عمیق‌تری از جهان حرکت کنیم. در نهایت، به شادی و آزادی روحی که در پرواز به دست می‌آید، اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: هنگامی که خورشید صبح ظهور می‌کند، میتوان نگاهی به آن دوخت و همین خاک تاریک را به جلوه‌گاهی تبدیل کرد.
هوش مصنوعی: نگاهت را از چیزهای کوچک و بی‌اهمیت برگیر و به عمق و زیبایی‌های زندگی توجه کن؛ چرا که همچون جوهره‌ای که در دل آینه است، میتوان به رازها و حقیقت‌های بزرگ دست یافت.
هوش مصنوعی: در این باغی که در آن سر و صدای پرنده‌ها به شدت زیاد است، اگر کمی سکوت و آرامش برقرار شود، میتوان به آرامی از دل غنچه احساسات عمیق و آهی را بیرون آورد.
هوش مصنوعی: در این جهان نه محدودیت‌هایی وجود دارد که نتوان او را شناخت و نه پرده‌ای که مانع دیدن او شود. اگر قدرت تحمل نگاه کردن به او را داری، می‌توانی نگاهی به حقیقت او بیندازی.
هوش مصنوعی: تو در سایه درختان مانند کودکانی می‌نوشتی که آشیانه‌ای پیدا کرده‌اند. مانند پرنده‌ای که می‌تواند با عشق و توجهی به خورشید و ماه، به پرواز درآید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.