... آری نشود گر سر من خاک ره دوست

بر دوش کشم بهر چه این بار گرانرا

بین پایه نازش چه بلند است که بر خاک ...

... پای لنگ و راه دور و تن ضعیف وتوشه کم

اینقدر بار گناه خود گران کردن چرا

مرکب نفس اردهی جولان لگدکوبت کند ...

آنکه مانند تواش یار دل آزاری هست

چون منش دیده خون بار و دل زاری هست

نازم آن چشم فریبنده بیمار تو را ...

... زان دل ما در جهان جز عاشقی کاری نداشت

بار محنت بردن آسانتر ز بار منت است

شادمان آنکو بغم خو کرد و غمخواری نداشت ...

آنکه مانند تواش یار دل آزاری هست

چون منش دیده خون بار و دل زاری هست

نازم آن چشم فریبنده بیمار تو را ...

... زان دل ما در جهان جز عاشقی کاری نداشت

بار محنت بردن آسانتر ز بار منت است

شادمان آنکو بغم خو کرد و غمخواری نداشت ...

... گشتم چنین مگر که شوم پایمال دوست

از بار غم بود الف قامتم چو دال

در آرزوی قامت با اعتدال دوست ...

... که چو من بسته آنزلف شکن در شکن است

بار افکند به زلفش دلم از بهر غریب

هرکجا شب بسر دست درآید وطن است ...

... دوستی خود ثمر نخل وجود من و تست

سوختن در خور نخل است اگر بی بار است

اثر دوستی و مهر و محبت باشد ...

... عجب مدار که این خانه امید من است

گذاری از چه که پشتت ز بار غم شکند

بنوش باده دمادم که باده غم شکن است ...

... شاد از آنیم که این میرود آن میآید

دوش جان کن سبک از بار ریا ای زاهد

گرچه این نکته بطبع تو گران میآید ...

هزار بار به خون جگر طهارت کرد

که تا جمال تو را چشم من زیارت کرد ...

... باخبر شو که فلک با تو چو فرهاد کند

خم نگردد قدش از بار ملامت چون تاک

راستی پیشه خود هر که چو شمشاد کند ...

... سر شود فاش زمانی که ز لب می گذرد

ای که اندر در تعبی بار دل خویش مکن

رشک آن کس که جهانش به طرب می گذرد ...

... دل عنانم از مسلمانی بترسایی کشد

بار عشقی را که من در ناتوانی میکشم

کی تواند آسمان با آن توانایی کشد ...

... عاشقی نازم که بعد از مرک مجنون نام او

تا قیامت بهر لیلی بار رسوایی کشد

خاک بوسد پای یار و خلق عالم خاک را ...

... ترا که تاب بلا نیست دم ز عشق مزن

حریف بار غم عشق برد بارانند

که گفت نیست دل بیغم اندر این عالم ...

... غمین مشو ز فتادن براه عشق که سالک

هزار بار در این رهگذار افتد و خیزد

برای بوسه یکجای پای ناقه لیلی ...

دوشین بگوش دلم آمد ز مرغ سحر

کای خفته خیز ز جا بر بند بار سفر

رفتند همسفران زیشان تو مانده قفا ...

... آمدی کشتی و افکندی و رفتی آخر

بر سر کشته خود کن گذری بار دگر

بعد دیدار توام دیده مبیناد جهان ...

... ز آه من سوخت جهانی و ندانم چه شود

اگر از سینه کشم آه شرر بار دگر

بلبل گلشن عشقم من وزین باغ صغیر ...

... ساقی گواه ماست که چون باده میکشیم

خمخانه سپهر بیک بار میزنیم

حاجی به صد ام ید در کعبه می زند ...