چون بت من شانه بر زلف چلیپائی کشد
دل عنانم از مسلمانی بترسائی کشد
بار عشقی را که من در ناتوانی میکشم
کی تواند آسمان با آن توانائی کشد
حاصلش جز لغزش پا نیست اندر راه عشق
آنکه هنگام بلا دست از شکیبائی کشد
عاشقی نازم که بعد از مرک مجنون نام او
تا قیامت بهر لیلی بار رسوائی کشد
خاک بوسد پای یار و خلق عالم خاک را
بندگی کن خواهی ار کارت بمولائی کشد
تا بود جان بر لب جانان هوس دارم بلی
کی مگس پا از در دکان حلوائی کشد
در جهان هر کس ز مینای قناعت مست شد
همتش کی منت از این چرخ مینائی کشد
صحبت تنها ملال آرد صغیرا سعی کن
حالتی جو تا مگر رختت به تنهائی کشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و احساسات عمیق ناشی از آن است. شاعر به غم و رنجی اشاره می‌کند که در راه عشق تحمل می‌کند و از دشواری‌های این مسیر صحبت می‌کند. او از ناتوانی خود در مواجهه با بار عشق می‌گوید و اینکه عشق حقیقی برای او تنها لغزش پا و ناامیدی به همراه دارد. همچنین، شاعر به بلایای عشق اشاره می‌کند که اگر کسی در زمان سختی صبر نکند، از این را رنج می‌برد. او به مقام یار و ارزش عشق اشاره کرده و نشان می‌دهد که برای رسیدن به معشوق باید از خودگذشتگی کند. در نهایت، شاعر از تنهایی و ملالت صحبت می‌کند و به جستجوی حالتی می‌پردازد که از تنهایی رهایی یابد.
هوش مصنوعی: وقتی محبوب من با موهایش بازی می‌کند، دلم به قدری غرق در عشق می‌شود که از ایمان و دینم فاصله می‌گیرد.
هوش مصنوعی: عشقی که من در شرایط ناتوانی تحمل می‌کنم، آیا آسمان با تمام قدرتش می‌تواند آن را تحمل کند؟
هوش مصنوعی: نتیجه‌ای که از عشق به دست می‌آید، جز لغزش و اشتباه در مسیر نیست. این برای کسی است که در زمان مشکلات و مصیبت‌ها، صبر و استقامت خود را از دست می‌دهد.
هوش مصنوعی: عاشقی را تحسین می‌کنم که پس از مرگ، نام مجنون تا ابد به خاطر عشق لیلی موجب رسوایی‌اش می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر خاک به پای دوست بوسه بزند، آنگاه مردم دنیا باید خاک را بپرستند. اگر می‌خواهی کارهایت به کمال برسد، باید به مولا روی بیاوری.
هوش مصنوعی: تا زمانی که جانم به لب رسیده و دلم مست عشق محبوب است، آرزو دارم که آیا مگس می‌تواند پا را از در دکان شیرینی فروشی فراتر نهد؟
هوش مصنوعی: در جهان، هر کسی که با داشتن قناعت راضی و خوشحال باشد، دیگر از این دنیا انتظاری ندارد و در پی خواسته‌های بی‌پایه نمی‌گردد.
هوش مصنوعی: در گفتگو و تعاملات تنها احساس ناراحتی به انسان می‌دهد. سعی کن حالتی را به وجود بیاوری که شاید بتوانی از تنهایی خارج شوی و به جمعی بپیوندی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا کی ای دلبر دل من بار تنهایی کشد
ترسم از تنهایی احوالم به رسوایی کشد
کی شکیبایی توان کردن چو عقل از دست رفت
عاقلی باید که پای اندر شکیبایی کشد
سروبالای منا گر چون گل آیی در چمن
[...]
دیده بی روی تو تا کی رنج بینائی کَشد
جان ما تا چند بی تو درد تنهائی کشد
در دماغم فکر زلف توست هر شب تا مرا
در چه سوداهای فاسد عقل سودائی کشد
باد می‌پیمایم اندر زهد، نوعی کن مگر
[...]
داوری کش ماسوی منت به مولایی کشد
چرخ شیب قصر او خجلت ز بالایی کشد
بس که محکم بسته سد عدل را نشگفت اگر
از سکندر انتقام خون دارایی کشد
چرخ پیر از عشق او مشهور عالم شد بلی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.