... ندیم لون مروق ز عارض عذرا

فلک به صورت دریاست وین سواد نجس

درین میانه بسان سگی است در دریا

به طول و عرض فلک شاید ار فریفته ای ...

... بدان غرض که بدو پای بسته آمد کوه

بدان سبب که ازو سر گشاده شد دریا

به مهد خاکی که بد طفل اولش آدم ...

... زمانه زحمت طوفان گرفت سرتاسر

تو نوح وار در افگن سفینه در دریا

به آب و نار ملولی مکن که بر سر خلق ...

... ادب به مکتب او همچو طفل در ابجد

خرد به مجلس او همچو قطره در دریا

نقود عالم از نقد عقل او موزون ...

... پرتو از خورشید و نور از ماه و باران از سحاب

گل ز گلبن در ز دریا گوهر از کان آمدست

شیر پستان آب حیوان گشت و او خضر دوم ...

... دولتت در پای در بخش است وز دوران چرخ

او به پایان آید از دریا به پایان آمدست

گر سکندر خوانمت حق با منست از بهر آنک ...

... سرو از آن سر به آسمان برداشت

به سر دست کوه و دریا را

روزی از روی امتحان برداشت ...

... حادثاتش در زمین چون سایه مدفون کرده اند

آز را دست و دلت کز هر دریا نسخه ایست

در دام داری به از ماهی ذوالنون کرده اند ...

زیوری نو باز بر سقف کهن بر بسته اند

گوهر شب تاب بر دریای اخضر بسته اند

بر وطای آسمان کاندر نظر نیلوفریست ...

... موج می زد فتنه از تیغش جهان سدی ببست

یارب این سد پیش این دریا چه در خور بسته اند

گاو گردون را به پروار از ازل تا این زمان ...

... تا ز لوح خاطرم نقش معانی بسترند

طبع من کانست و دل دریا و این بی دولتان

چون کف دریا همه تر دامن و خس پرورند

شیر سگ خوردند و با من روبهی زان می کنند ...

... کسی که دید دل و دست او گه بخشش

به آفتاب و به دریا چه اعتبار کند

به پیش لفظ گهربار او خجل گردد ...

... داور عالم قزل کز شرم جودش هر زمان

کان چو دریا تر شود دریا چو گوهر بشکند

بیم آن هست این زمان کز صدمه صیت سخاش ...

رسید کان مروت به قعر گوهر جود

ز صاین الدین دریای مکرمت محمود

سخی کفی که سه بعد و چهار عنصر را ...

... که باد طالع تو حاصل قران سعود

تو باد رحمتی و صدر پادشا دریاست

به سعی باد ز دریا وفا شود مقصود

به پای مختصران نیست پای دانش تو ...

... در چشمه آتش آب کوثر

دریاب مجیر را که چون او

با عشق تو کم شود مجاور ...

... معذور بود که بزم خسرو

دریا صفت است و بنده لنگر

خود زشت بود که گاو ریشی ...

تر دامنی که ننگ وجودست گوهرش

دریا نشسته خشک لب از دامن ترش

طفل سخن به شیر سگ آلود از آنگهی ...

... تازه همچون سمن از بارانم

آنک کرد از دل همچون دریا

غرقه مکرمت و احسانم ...

چه جرم است این بر آورده سر از دریای موج افگن

به کوه اندر دمان آتش به چرخ اندر کشان دامن ...

... چو کوه زفت شخص آورد چو غول گست حیلت گر

چو باد تیز دریا بر چو تیر تند هامون کن

چو ضرغام قوی جوشان چو عفریت حرون کوشان ...

... قطع شد از جاه آن منزلت اردوان

بزم جز این را نگفت حاتم دریا نوال

رزم جز آن را نخواند رستم گردون کمان ...

... خروش نای رویین برده بر طاق سپهر افغان

نخست از حلق فرعونان براندی بر زمین دریا

پس از دریا برون راندی به سان موسی عمران

تو پنداری شد آن ساعت ز بهر کشتن خصمت ...

... بدر ستاره جیش سرافراز ارسلان

شیری که گر سمند به دریا در افگند

از هفت بحر گرد بر آرد به هفتخوان ...

... چون کاه ریخته شود اجرام کهکشان

بور سیاهش ار که به دریا فرو رود

ماهی در آب جیحون گردد چو استخوان ...

... یکی جز و در سعد اکبر نهاده

قضا بر سر کوه و در پای دریا

ز بهر تو زر بسته گوهر نهاده ...

... رتبت چرخ سبک مدار گرفته

آن شه دریا سخا که از دل او هست

کوه احد مایه وقار گرفته ...