... آرزوی رویش از دل کم نمی گردد مرا

گر دمی صد بار می بینم همانم آرزوست

چون ننالم زین تغابن من که با این نیم جان ...

... زهی طمع که گدا را هوس به بیداریست

ز دوش بار علایق بنه که سالک را

بهین تهیه سیر و سفر سبکباریست

رفیق شکوه ز بیماریم پر است اما ...

... گرد سر خیالت گردم که در دل من

صد بار بیش آید آن دم که کمتر آید

گفتم به بر کی آیی ای رشک سرو و مه گفت ...

... در سجده گر به پیش بتی جز تو خم شوم

در زیر بار هجر تو قدم خمیده باد

گر دامنت ز کف بگذارم به زندگی ...

... بر هر سر راهی که مرا دید از آن پس

بار دگر آن شوخ از آن راه نیامد

گاهی بر من آمدی آن ماه ولی غیر ...

... دل امیدوار من نگرید

کار من بار غم کشیدن اوست

به من و کار و بار من نگرید

نیست بی او قرار در دل من ...

... نکشد همچو تو دلخواه مگر ماه کشد

تن من کاهی و بار غم تو کوهی چون

بار چون کوه کسی با تن چون کاه کشد

تا به کی ای مه بی مهر ز هجرت شب و روز ...

... خوشا گردی که از دنبال گرد آن شهسوار آید

بهار مردم آن باشد که سرو و گل به بار آید

بهار عاشقان کان سرو قد گلعذار آید ...

... که در داد و ستد زین نقدتر سودا نمی باشد

گرم صد بار سوزی باز بر گرد سرت گردم

که از پر سوختن پروانه را پروا نمی باشد ...

... چو کاغذ شد سفید از انتظارش در وطن چشمم

فرامش کار من ننوشت یک بار از سفر کاغذ

به کاغذ پاره ای نام مرا یک بار ننویسد

در آن کشور نمی باشد همانا اینقدر کاغذ ...

... شربت وصل دریغ از من بیمار مدار

از پرستاری ما پای به یک بار مکش

از نگهداری من دست به یک بار مدار

من خود آزار تو را راحت خود می دانم ...

خواهم شکست زاهد چون در بهار دیگر

انگار توبه کردم از باده بار دیگر

کشتی ز انتظارم بر خاک من گذر کن ...

... از حرف سخت ناصح خارم به دل شکستی

بیرون میار آن را باری به خار دیگر

بودش غباری از من بر من فشاند دامن

بر باد رفت خاکم آن هم غبار دیگر

گفتی که الفت او با غیر کی سر آید ...

... هر دم من و رهگذار دیگر

صد بارم اگر چو سگ برانی

آیم به در تو بار دیگر

ور از بر من کناره گیری ...

... به ستمکاری تو نیست ستمکار دگر

گر بکوی توام ای بار گذر افتد باز

تا بود عمر از آن کو نروم بار دگر

ناصح از عشق مکن منع من زار که هست ...

از جان بهر صد بار اگر گویند جانی ای پسر

جان را اگر جان دگر باشد تو آنی ای پسر ...

اگر روزی دهم صد بار جان نادیده دیدارش

بسی زان به که روزی بنگرم در بزم اغیارش ...

... چه شوقیست اینکه آیم چون برون از بزم او دردم

روم در کوی آن مه تا مگر بینم دگر بارش

بود تا گردد از حال دل من اندکی آگه ...

... دهم گر جان به تلخی دور نبود ز آنکه نشنیدم

بعمر خود بجز تلخ از لب لعل شکربارش

رفیق امروز باشد بلبل و گلزار او کویت ...

ترا یک بار اگر گیرم در آغوش

کنم یکبارگی خود را فراموش

چو گل پیراهنم چاکست چون نیست ...

... بی عطا گشتم گدای او غلط کردم غلط

رفتمش صد بار بر دنبال رو واپس نکرد

باز رفتم در قفای او غلط کردم غلط ...

... رحمی خدای را به من و دل که مانده او

دل زیر بار عشق تو من زیر بار دل

گفتی که دل مده ز کف ای پند گو چه سود ...

چه حسن است اینکه گر صد بار رویت هر زمان بینم

شود هر بار افزون عشقم و خواهم همان بینم

به جان و دل شود افزون مرا مهر تو گر صد ره ...