به پیش چشم من دریا چه چیز است

به ذوق خاطرم صحرا چه چیز است ...

... نیست مأوایی مرا جز بحر دل

جای گوهر در دل دریا بس است

قامت او عرش را پامال کرد ...

... دلم به عالم تسکین گرفته است مقام

چو کشتیی که ز دریا به ساحل افتاده است

زبونی تو سعیدا ز دست پیری نیست ...

... در چشم خرد کوه تن و بی سر و پایی است

دریا لب خشکی و گهر قطره آبی است

عالم دو زمان بر صفت خویش نباشد ...

... آن دل که در محبت جانان کباب نیست

یک کاسه ای که بر کف دریا نهاده اند

ای تشنگان روید که غیر از حباب نیست ...

... زراعتگاه هستی روی در افسردگی دارد

که این آب حیات از جوی ما یکسر به دریا رفت

من از آن روز گشتم پشت بر روی زمین چون گل ...

ز راه عشقبازی این دل شیدا نمی گردد

که هرگز از طریق خویشتن دریا نمی گردد

تواند آدمی شد اولیا عارف شدن مشکل ...

... جهان را هر زمان تغییر اوضاع است در باطن

که دریا در حقیقت هر نفس موج دگر دارد

کسی از چاپلوسی دلنشین ما نمی گردد ...

... دل پر ز داغ ایشان همه لاله زار باشد

بفکن به عین دریا خود را و امن بنشین

که بلای موج طوفان همه در کنار باشد ...

خارخار دل کجا در دیده ما می خلد

خار ماهی کی به چشم موج دریا می خلد

دستگاه صنع را انگشت رد هم نیست رو ...

... قطره چندی که از چشم فلک افتاده است

بحر را نادیدگان نسبت به دریا کرده اند

مهوشان چون زنگیان آیینه ها اشکسته اند ...

... از چراغ بخت ما دودی که سر برمی زند

برزخ دریا نه موج است این که از تعجیل عمر

می کشد از آستین دستی و بر سر می زند ...

... آنچه من در گریه خود دیده ام از روی تو

گر نباشد در میان روی تو دریا می شود

صدهزاران جان به قربان تو دارد انتظار ...

... ز جان و دل به طوف مرقد شاه نجف آید

ز دریای سخایش گرچه بسیار است امیدم

قناعت می کنم ز این بحر اگر سنگی به کف آید ...

... چه سازم مدح آل او که در مداحی ایشان

ز جوش عقده های در لب دریا به کف آید

سعیدا گر نبودی بنده ای از بندگان او ...

... صفای وقت به امید خم نخواهی یافت

نشین و همچو گهر داد دل ز دریا گیر

قبای اطلس و دیبا نمی شود حایل ...

... نباشد جز خط خوبان خطی در دفتر عاشق

چرا شوریده دایم می رود دریا نمی دانم

مگر افکنده بی باکی در او خاکستر عاشق ...

اهل عرفان را نباشد فکر سبز و زرد و آل

هر چه افتد در کف دریا بود رزق حلال

گرد کلفت روشنی بخش ضمیر عارف است ...

... دارد به قصد جان من صد دشنه مژگان در بغل

دریا به این تردامنی دل شسته از روی زمین

چیزی ندارد غیر کف چون دست عریان در بغل ...

... هر که سرگرم به کاری است سعیدا تا هست

شیر در بیشه و ماهی است به دریا مشغول

... به فریاد کجا خم می رسد یا شیشه یا ساغر

مگر دریا شود می تا کند یک لحظه مدهوشم

ز حرف سخت سنگ کودکان بهتر که از دردش ...