... می زند بر صف مژگان دل بازیگوشم

بس که زد قطره به هر کوچه بآورد آخر

گرد از عالم امکان دل بازیگوشم ...

... که بوی زنده دلی زان تراب می شنوم

دویدن می گلرنگ را به کوچه رگ

به صد رسایی آواز آب می شنوم ...

... در قبضه من است رگ خواب هرچه هست

هر کوچه ای که هست به عالم دویده ام

لب تشنه فراقم و آماده وداع ...

... دیوانه ام که بر سر من جنگ می شود

جنس کساد کوچه و بازار نیستم

صایب ز خود غبار گرانی فشانده ام ...

... از بخت سبز زحمت زنگار می کشم

صایب ز کوچه گردی زلف آمدم به تنگ

خود را به گوشه دهن یار می کشم

... دل نیست وحشیی که شود رام با کسی

دیوانه را به کوچه و بازار سر دهم

بحر سخاوتم که به هر قطره وقت جوش ...

ما همچو آفتاب به هرجا رسیده ایم

هر کوچه ای که هست به عالم دویده ایم

وحشت کنیم ازآن که به خلق است آشنا ...

... در خانمان خرابی هم سعی چون کنیم

چون رود نیل کوچه دهد چرخ آبگون

از آه سرد چون ید بیضا برون کنیم ...

... در میکشی ملاحظه از کس نمی کنیم

سیل ار رسد به خانه ما کوچه می دهیم

ما پیش طاق خانه مقرنس نمی کنیم ...

از ناله نی راز دل عشق شنیدیم

زین کوچه به سر منزل مقصود رسیدیم

راهی به سر آن مه شبگرد نبردیم

چندان که چو خورشید به هر کوچه دویدیم

دیدیم که بر چهره گل رنگ وفا نیست ...

... برآوردم از جیب هر روزنی سر

به هر کوچه چون مهر تابان دویدم

امیدم ز مشق جنونی که کردم ...

... به خم تکیه همچون فلاطون زنیم

برآییم از کوچه بند رسوم

قدم در بیابان چو مجنون زنیم ...

... بلبلان دیوانه اند و بوی گل از اتحاد

می دود در کوچه و بازار چون دیوانگان

می کند باد مخالف شور دریا را زیاد ...

... تا شوی چشم و چراغ عالمی چون آفتاب

خاکمال کوچه و بازار می باید شدن

چشم ها از شبنم گل وام می باید گرفت ...

... در زمین خاکساری دانه می باید شدن

عاشقی و کوچه گردی در جوانی ها خوش است

پیر چون گشتی وبال خانه می باید شدن ...

... عالم افروزی کند چون خنده رنگین حسن

خویش را در کوچه بند آستین می افکند

پنجه موسی ز شرم ساعد سیمین حسن ...

... پرده ناموس زندان است حسن شوخ را

کوچه و بازار می خواهد نسیم پیرهن

بی سبب چشم زلیخا سرمه ضایع می کند ...

... بیاض سینه پاک از نقطه سهو سویدا کن

چو خون در کوچه باغ رگ سراسر تا به کی گردی

به نشتر آشنا شو گلفشانی را تماشا کن ...

... از حریفان نتوان گوی فصاحت بردن

آن ازین کوچه برد سر به سلامت بیرون

که سر سخت ز هر سنگ تواند خوردن ...

دل کی رسد به وصل تو ای سروناز من

یک کوچه است زلف ز راه دراز من

چون بوی گل که می شود از برگ بیشتر ...