بده می که بر قلب گردون زنیم!
ازین شیشه چون رنگ بیرون زنیم
سرانجام چون خشت بالین بود
به خم تکیه همچون فلاطون زنیم
برآییم از کوچه بند رسوم
قدم در بیابان چو مجنون زنیم
بمالیم در زیر پا حرص را
کف خاک بر چشم قارون زنیم
برآریم از بحر سر چون حباب
ازین تنگنا خیمه بیرون زنیم
به این قد خم گشته، چوگان صفت
سرپای بر گوی گردون زنیم
می لعل خونش به جوش آمده است
چه افتاده پیمانه در خون زنیم؟
عرق رنگ نگذاشت بر روی ما
به قلب قدحهای گلگون زنیم
به دشمن شبیخون زدن عاجزی است
گل صبح بر قلب گردون زنیم
نیفتیم چون سایه دنبال خضر
به لبهای میگون شبیخون زنیم
چو خودپای بربخت خود می زنیم
چرا طعن بر بخت وارون زنیم؟
به خلق ارچه از خاک ره کمتریم
به همت سراز اوج گردون زنیم
دل ما شود صائب آن روز باز
که چون سیل گلگشت هامون زنیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حالاتی می‌پردازد که شاعر در جستجوی آزادی و رهایی از قیودات اجتماعی است. او با استفاده از استعاره‌ها و تصاویر زیبا، می‌خواهد رنج‌ها و محدودیت‌های زندگی را کنار بگذارد و به زندگی شاداب و بدون قید و بند دست یابد. شاعر به دنبال تجربه‌هایی فراتر از عادات و رسوم، همچون مجنون در بیابان، می‌باشد و بر این باور است که با همت و اراده می‌توان به اوج رسید، حتی اگر شرایط ظاهری نامساعد باشد. در نهایت، او به امید روزی فرا می‌رسد که همه در کنار هم به آزادی و شادی دست پیدا کنند.
هوش مصنوعی: به ما می‌گویی که شراب بده تا ما در آسمان و در فضا اثر بگذاریم! وقتی از این شیشه رنگ بیرون بریزیم، چه تغییراتی رخ خواهد داد؟
هوش مصنوعی: در نهایت، مانند یک تکیه‌گاه که به میخ‌های اطراف خود وابسته است، از زندگی حمایت می‌کنیم و به آن اعتماد می‌کنیم.
هوش مصنوعی: از مرزهای عادت و سنت‌ها عبور کنیم و در دنیای بزرگ و آزاد مثل مجنون، در جستجوی عشق و حقیقت راهی بیابان شویم.
هوش مصنوعی: یعنی حرص و طمع را زیر پا بگذاریم و به آن اهمیتی ندهیم، به‌گونه‌ای که از این طمع، مانند خاکی بر چشمان قارون استفاده کنیم تا او را نابینا سازیم.
هوش مصنوعی: از درون مشکلات و سختی‌ها، مانند حبابی که از آب بیرون می‌آید، می‌توانیم به آزادی و گشایش برسیم و زندگی جدیدی را آغاز کنیم.
هوش مصنوعی: به این اندازه خمیده‌ایم که مانند چوب چوگان به سمت آسمان می‌زنیم.
هوش مصنوعی: خون می لعل به جوش آمده، نشان‌دهنده‌ی شور و هیجان درونی است. حالا اینکه چه بر سر پیمانه آمده، به این موضوع اشاره دارد که در دل ما تصادف‌ها و رخدادهایی ممکن است باعث به هم ریختگی و ایجاد احساسات شدید شوند. این تصویر به ما می‌گوید که در moments بحرانی، وضعیت کنترل شده می‌تواند به آسانی به بی‌نظمی و آشفتگی تبدیل شود.
هوش مصنوعی: عرق بر روی ما رنگی نداشته و ما می‌توانیم با قلب‌های شاد، به قدحهای پر از شراب گلگون بنوشیم.
هوش مصنوعی: به دشمن ضربه زدن نشانه‌ی ناتوانی است، مانند آنکه گل صبح را بر آسمان بتابانیم.
هوش مصنوعی: ما همچون سایه‌ای به دنبال خضر نمی‌افتیم، بلکه در شب‌های میگون، به عیش و نوش خواهیم پرداخت.
هوش مصنوعی: چرا وقتی خودمان بر سرنوشت بد خودمان تأثیر می‌گذاریم، به بد بودن سرنوشت‌مان انتقاد می‌کنیم؟
هوش مصنوعی: اگرچه در نظر مردم به خاطر ریشه‌امان از خاک پایین‌تر به نظر می‌رسیم، اما با همت و تلاش می‌توانیم به بلندای آسمان برسیم.
هوش مصنوعی: دل ما در آن روز شاد خواهد شد که مانند سیل، سرزمین هامون را پر از زیبایی و گل کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.