... تاجوری داد ده که پاک ضمیرست

چون پدر و جد خویش و عم و برادر

درخور ملک و سپاه و تاج و سریرست ...

... وانجا که صف رزم بود مرد نبردی

جان پدر و جان برادر به تو شادست

کز هر سه فزونی به جوانی و به مردی ...

... همه دانش آموختن کار او

فرستاد نزد برادر پیام

که ای شاه فرخنده ی نیکنام ...

... برانم بر او بی گمان خشم خویش

به جان برادر که شاه من است

به هر کار پشت و پناه من است ...

... چنانچون بود مرد فرخنده بخت

پدر شاه چین و برادر پدر

شهنشاه روی زمین سربسر ...

... نباشم من ایمن ز پاداش شاه

که بر دست من شد برادر تباه

بترسم کز آن کشته یاد آیدش ...

... به دیار ماه و به دانش سروش

مر او را برادر همی خواند کوش

سواری یل و نام او خود سوار ...

... که بر آتبین زآسمان برتر است

به کین برادر بریدم ز تن

مگر شاه خشنود گردد زمن ...

... دریغ آن نبرده گرامی دریغ

چنانچون برادر تو را لابه کرد

که از بهر من رنجه شو بازگرد ...

... شدی بی نیاز از همه گونه چیز

برادر بکشتم ز بهر تو نیز

چو آگاه گشتم ز کار پدر ...

... ز دل دوستی بر تو بر خیره بود

بیامد چنانچون برادر پست

نکوهش کند زین همی هرکست ...

... ز ریگ بیابان فزون لشکر است

برادر نخفت ارمرا سال و ماه

چنان نامور خسرو نیکخواه ...

... تو را داد بویاتر از عود و مشک

ز پشت تو او را برادر بود

که با تخت شاهی و افسر بود ...

... سپهدارشان قارن تیره کیش

برادر مرآن را که آن بار پیش

تو او را چنان گرز بر سرزدی ...

... بدو گفت کوش این فرومایه مرد

بتر زآن خورد کآن برادرش خورد

نه قارن بدو هیچ پیغام کرد ...

... کنون مردم لشکری سربسر

مرا چون برادر شدند و پدر

چو خواهند کایدر بداریمشان ...

... نژادی که برخیره نتوان نهفت

برادر پسر شاه ضحاک بود

چنان شاه خونریز و ناباک بود ...

... همان زنده را زهره آمد به جوش

قراطوس را دو برادر بدند

که با لشکر و تخت و افسر بدند ...

... سلیح تن خویش و اسب نبرد

برادرش را داد و در قلب کرد

بدو گفت چون قلب دشمن ز جای ...

... دو فرزند بودش دلیر و جوان

برادر دو از گوهر خسروان

فرستادشان با چنین خواسته ...

... مرا و تو را سر سوی راه کرد

برادر که از ما دو تن کهتر است

چرا او بجای پدر در خور است ...

... وزآن پس دل خویش بی غم کنیم

بدو تور گفت ای برادر مگوی

از این داستان رازها بازجوی ...