... که خارخار دل من ز خار پا ننشست

به رنگ و بوی مقید مشو چو لاله و گل

به راه سیل کسی پای در حنا ننشست ...

... هر برگ گل آیینه ی فولاد بهار است

دیروزه ند اطفال گل و لاله ی نوخیز

در باغ خزان است که همزاد بهار است ...

در چمن چون لاله می بی باک می باید گرفت

سایه دستی ولی از تاک می باید گرفت ...

... کوچه ی موج به دریا چو خیابان گل است

مستی از لاله سر شحنه چراغان کرده ست

می دلیرانه بنوشید که دوران گل است ...

... از رحم در طلبت طفل به راه افتاده ست

لاله زار است سر کوی تو گویی که درو

رفته سرها همه بر باد و کلاه افتاده ست ...

چراغان سینه ام از داغ عشق لاله رویان است

ز دل آهی که می خیزد مرا دود چراغان است ...

... حصار عافیت جز کنج تنهایی نمی باشد

که فانوس چراغ لاله دامان بیابان است

متاعی هر که دارد رو به این بازار می آرد ...

... به توبه از می احباب آفتی نرسد

که چون شراب گل و لاله سربسر آب است

میانه ی من و او همچنین نخواهد ماند ...

... مستی از چهره برافروختن ما گل کرد

ورنه چون لاله می ساغر ما را بو نیست

مطلب کام که در کشور هند ای درویش ...

... داغ دل از مستی ام افزود گویی روزگار

لاله را افشرده و می در ایاغم کرده است

چون فتیله هیچ کس بر مدعای خود نسوخت ...

... شرم تو کرده با همه کس آشنا ترا

چون برگ لاله روی تو بسیار نازک است

می بایدم ز کوچه ی سنگین دلان گذشت ...

... ز فیض گریه ی مجنون همیشه لیلی را

چو داغ لاله سیه خانه در میان گل است

به باغ می رود آن شاخ گل سلیم دگر ...

شد بهار و به بوستان عید است

لاله با گل به دید و وادید است

جام گیتی نماست ساغر گل ...

... که تا رسیده سخن بر سر زبان سبز است

سلیم جام می از کف منه چو لاله که باز

شکفته شد گل و اطراف بوستان سبز است

... که سربرهنگی ما ز بی کلاهی نیست

چو لاله ساخته با صاف و درد خویش سلیم

گدای میکده را ذوق پادشاهی نیست

همچو لاله روزگارم در قدح نوشی گذشت

حیف ایامی که همچون گل به بیهوشی گذشت ...

غنچه دلتنگ و لاله در خون است

زین چمن برگ عیش بیرون است ...

... روزن چشم مرا لخت جگر مهتاب است

لاله را داغ تو خوشتر بود از سایه ی ابر

شمع را شعله ی شوق تو به سر مهتاب است ...

... شکفته شد چمن و رخصت نگاهی نیست

چو لاله در ته باران نشسته آن مستم

که غیر سایه ی ابرم دگر پناهی نیست ...

زان می که باغ را رخ او در پیاله ریخت

چون گرد سرمه داغ ز دامان لاله ریخت

پیچیده است بس که ازان زلف تابدار ...

... ز نسبت دگری نیست سربلندی ما

سر شهید تو چون لاله بر سنان خود است

قرینه نیست در آوارگی مرا که مدام ...