... نه از نیروی حمد آید به پرواز

به مقصد نارسیده پر بریزد

فتد زانسان که هرگز برنخیزد ...

میان معاویه و عقیل بن ابی طالب دوستی تمام بود و مصاحبت بر دوام روزی در راه محبتشان خاری افتاد و بر چهره مودتشان غباری نشست عقیل از معاویه ببرید و از آمد و شد مجلس او پای درکشید

معاویه عذرخواهان به وی نوشت که ای مطلب اعلای بنی عبدالمطلب و ای مقصد اقصای آل قصی و ای آهوی نافه گشای عبدمناف و ای منبع مکارم بنی هاشم آیت نبوت در شأن شماست و عز رسالت در خاندان شما کجا شد آن همه بزرگواری و حلم و بردباری باز آی که از رفته پشیمانم و از گذشته پریشان

تا کی هدف ناوک کین خواهم بود ...

... زد آتش ها به دل یا تاب می شد ز آتش دل ها

به مقصد گرچه ره دورست اگر آتش رسد از عشق

چون برق آسا توان کردن به گامی قطع منزل ها ...

... عجب وادی که دوزد پای رهرو را بهر گامی

به منع وصل مقصد بر زمین خار مغیلانش

گرفتار آمده نسرین گردون چون مگس هر سو ...

... چه افعی کرم شومی مهلکی مقصود را مانع

نبرده ره به مقصد تا بکشته شاه کرمانش

چو گشته دشمن آدم که مسجود ملایک بود ...

... ز خورشید جمالت پرده بگشای

ره مقصد بنور خویش بنمای

... کز خودی وارسته با حق واصل است

ز آفرینش مقصد و مقصود اوست

اوست مغز و جمله عالم همچو پوست ...

... غیر او مگذار در دل یک زمان

مقصد و مقصود خلقت این دلست

هر چه می جویی از این دل حاصلست ...

... هیچ نتوانند بیدارش کنند

مقصد و مقصود از ایجاد ما

جز محبت نیست یکدم با خدا ...

... قبلۀ عاشق بغیر از عشق نیست

مقصد عشاق غیر از عشق چیست

کعبۀ جان کوی جانانست و بس ...

... هر که شد بی ما ومن در راه دوست

زآفرینش مقصد و مقصود اوست

هر که وارست از هوی و آرزو ...

... جملگی مغز آمده فارغ ز پوست

مقصد و مقصود ایجاد جهان

محرمان بزم وصل دوستان ...

... کجا ز وصل تو نومید می تواند شد

کسی که مقصد جانش بجز وفای تو نیست

اسیری در غم دوری بسوخت ای دلبر ...

... آن مرکز دور چرخ و انجم

وان مقصد کن فکان کجا شد

آن غوث جهان و قطب آفاق ...

مبداء خلقت بامر کن فکان من بوده ام

منتهای مقصد از خلق جهان من بوده ام

پیش ازآن کاسرار غیب آید بصحرای شهود ...

... رمزی که از زبان صراحی شنید جام

کنهش کسی نیافت که مقصد عمیق بود

آخر باب و دانه میخانه صید شد ...

... غیر پندارد که مستی در می و جامست و بس

پی به مقصد برکه نبود بی مسمیٰ هیچ اسم

اینکه می گویند عنقایی همین نامست و بس ...

... ای بر سر بازار سخن ذکر جمیلت

مقصود دل مشتری و مقصد بایع

چیند ز ثنایت گل مقصود فغانی ...

... عمری ز طواف در این خانه فغانی

جایی نشد و مقصد و مقصود ترا گفت

آخر چو ندید از تو امید نظر و لطف ...

... گر بعشاق نکویی بکند بد باشد

مقصد اهل نظر خاک در تست بلی

چون تو مقصود شوی کوی تو مقصد باشد

آنکه در حسن بود یکصد خوبان جهان ...

... گر این سودا کنی سودت رساند

وزین مقصد بمقصودت رساند