|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزلی در ستایش و توسل به خداوند است. شاعر از مقام والای الهی و حرمت کعبه یاد می‌کند و ابراز می‌کند که در تمام عمرش در جستجوی قرب الهی بوده ولی به نتیجه‌ای نرسیده است. در نهایت، زمانی که از بارگاه الهی ناامید می‌شود، از خاک درگاه خداوند و دعا کردن به او دست می‌کشد.
هوش مصنوعی: تو کسی هستی که آسمان بلند و بارگاه عظمتت را به بزرگی و شرافت کعبه ی دوستان خوبم مرتبط می‌سازد.
هوش مصنوعی: عمری در دور این خانه گردیدم و فریادی زدم، اما هیچ‌جا برایم قرار و آرامشی نبود و تنها مقصد و هدف تو را بیان کرد.
هوش مصنوعی: در نهایت، وقتی که از تو هیچ امیدی به نظر و لطف ندید، از خاک درگذر کرد و دعا کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.