تو دیدی هیچ عاشق را که سیری بود از این سودا

تو دیدی هیچ ماهی را که او شد سیر از این دریا

تو دیدی هیچ نقشی را که از نقاش بگریزد ...

... ولی معنی چو معشوقی فراغت دارد از اسما

توی دریا منم ماهی چنان دارم که می خواهی

بکن رحمت بکن شاهی که از تو مانده ام تنها ...

... چو مفلوجی چو مسکینی بماند آن عقل هم برجا

اگر هستی تو از آدم در این دریا فروکش دم

که اینت واجبست ای عم اگر امروز اگر فردا

ز بحر این در خجل باشد چه جای آب و گل باشد

چه جان و عقل و دل باشد که نبود او کف دریا

چه سودا می پزد این دل چه صفرا می کند این جان ...

... مرا گویی چه عشقست این که نی بالا نه پستست این

چه صیدی بی ز شستست این درون موج این دریا

ایا معشوق هر قدسی چو می دانی چه می پرسی ...

... رهبر کن جان ها را پرزر کن کان ها را

در جوش و خروش آور از زلزله دریا را

خورشید پناه آرد در سایه اقبالت ...

... از نعمت فرعون چو موسی کف و لب شست

دریای کرم داد مر او را ید بیضا

خواهی که ز معده و لب هر خام گریزی

پرگوهر و روتلخ همی باش چو دریا

هین چشم فروبند که آن چشم غیورست ...

... فرح ده روی زردم را ز صفرا

کنار خویش دریا کردم از اشک

تماشا چون نیایی سوی دریا

چو تو در آینه دیدی رخ خود ...

... خمش کن کاو نمی خواهد ز غیرت

که در دریا درآرد همگنان را

... به روی بحر خاشاک است اغانی

نیاید گوهری بر روی دریا

ولیکن لطف خاشاک از گهر دان ...

... وی صورت تو درون چشمم

مانند گهر میان دریا

داری سر ما سری بجنبان ...

... ور پنهانست او خضروار

تنها به کناره های دریا

ای باد سلام ما بدو بر ...

... از چنان آرام جان ها دررمیدستی دلا

بلک چون ماهی به دریا بلک چون قالب به جان

در هوای عشق آن شه آرمیدستی دلا ...

... نور شمعت اندرآمیزد به نور اولیا

مر تو را جایی برد آن موج دریا در فنا

دررباید جانت را او از سزا و ناسزا ...

... چو بدین گهر رسیدی رسدت که از کرامت

بنهی قدم چو موسی گذری ز هفت دریا

خبرش ز رشک جان ها نرسد به ماه و اختر ...

... خجلم ز وصف رویش به خدا دهان ببندم

چه برد ز آب دریا و ز بحر مشک سقا

... نگران شدم بدان سو که تو کرده ای مرا خو

که روانه باد آن جو که روانه شد ز دریا

... آب حیات لطفت در ظلمت دو چشم است

زان مردمک چو دریا کردست دیدگان را

هرگز کسی نرقصد تا لطف تو نبیند ...

... تو چون عصای موسی بگشا برو زبان ها

عاشق خموش خوشتر دریا به جوش خوشتر

چون آینه ست خوشتر در خامشی بیان ها

... در بیشه جهان ز برای شکار ما

دریا به جوش از تو که بی مثل گوهری

کهسار در خروش که ای یار غار ما

در روز بزم ساقی دریاعطای ما

در روز رزم شیر نر و ذوالفقار ما ...

... زهی شراب که عشقش به دست خود پخته ست

زهی گهر که نبوده ست هیچ دریا را

ز دست زهره به مریخ اگر رسد جامش ...

... تو جامه گرد کنی تا ز آب تر نشود

هزار غوطه تو را خوردنی ست در دریا

طریق عشق همه مستی آمد و پستی ...

... فرات و دجله و جیحون چه تلخ بودندی

اگر مقیم بدندی به جای چون دریا

هوا چو حاقن گردد به چاه زهر شود ...