سید جواد رضوانی در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۵:۵۳ دربارهٔ رضی‌الدین آرتیمانی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳:
در بیت اول مصرع دوم کلمه اقرار بجای قرار ،قرار گیرد.
ملیحه رجائی در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۵:۵۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۲:
معنی بیت 2: داستان عشق گسستنی نیست. ( بی نهایت است.) در انجا زبان گفتار بریده شده است.
معنی بیت 3: سلمی معشوق ما را چه رسیده است و از صاحب سلمی بپرسید در منزلگاه محوب ماکیست ؟! همسایگان کجا هستند و حالشان چطور است ؟
معنی بیت 4: خانه ای که آباد و درست بود ویران و ناپدید گردید وضع آن سرای را از ویرانه های بازمانده بپرسید.
معنی بیت 5: با داشتن کمال زیبایی و نکویی کامروا شدی خداوند چشم زخم حسود را از تو دور کند.
معنی بیت 6: ای قاصد معشوق خداوند تو را نگاه دارد. خانه بر تو فراز باد! خوش آمدی بیا و فرود آی!
معنی بیت 7: میدان مجلس از یاران باده نوش و از قدح مالامال شراب خالی ماند.
معنی بیت 8: شب فراق ظاهر گشت. عجبا در این شب فراق، شبروان خیال جانان چه بازی در بیاورند!
منصور محمدزاده در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۵:۲۲ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۲:
خواهشمند است اشکال زیر را برطرف فرمایید:
نادرست:
زنگ خودبینی از آئینهٔ دل بزدا
گر آلودگی از چهرهٔ جان بستر
سود و سرمایه بیک بار تبه کردی
نشدی باز هم آگاه ز نفع و ضر
درست:
زنگ خودبینی از آئینهٔ دل بزدا
گرد آلودگی از چهرهٔ جان بستر
سود و سرمایه به یک بار تبه کردی
نشدی باز هم آگاه ز نفع و ضرر
آرش عابدینی در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۳:۳۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۳:
از هر چه به "جز" می است ، بهتر نیست؟
سعید در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۱:۳۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۶:
1- در بیت اول کلمه دانش اشتباه است و کلمه ذاتش در این جایگاه صحیح است.
2- در بیت ششم کلمه ثاینی اشتباه است و کلمه ثانیی در این جایگاه صحیح است.
محمد مهاجری در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۰:۴۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۷ - خلوت طلبیدن آن ولی از پادشاه جهت دریافتن رنج کنیزک:
تاسه‌گیر درست است، نه تا سه گیر
تاسه‌گیر: آنکه و آنچه تاسه آرد. آنچه بیم و اضطراب و گرفتگی گلو ایجاد کند.
فاصله‌های بی‌مورد موجب خوانش اشتباه می‌شوند. با سپاس از شما
محمد عبدالعزیز مهجور در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۰:۰۰ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۱۸:
خاک گرد وبرلب مال این چه بی حیائی هاست ....به جای آیا این درست است...
سید جواد رضوانی در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۰۹:۴۸ دربارهٔ رهی معیری » منظومه‌ها » خلقت زن:
لطفا چند مصرع را به شرح زیراصلاح فرمایید:
چو زن یار کسان شد مار از او به
پی ایجاد زن اندیشه ها کرد
شکرافشانی و شیرینی از نی
فریب از مار و دور اندیشی از مور
به دنیا در بود دنیای دیگر
سید جواد رضوانی در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۰۹:۳۳ دربارهٔ رهی معیری » چند قطعه » قطعهٔ ۱ - نیروی اشک:
این مصرع را جهت درک بیشتر زیبایی آن اینگونه بنویسید : ای مه چراغ کلبه ی من ! باش ساعتی
سید جواد رضوانی در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۰۹:۲۷ دربارهٔ رهی معیری » چند قطعه » قطعهٔ ۱۲ - راز خوشدلی:
مردم دانا انده نخورد بهر دو کار صحیح است.
منصور محمدزاده در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۰۹:۲۴ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۲۲ - جغد جنگ:
بیت زیر دو بار تکرار شده:
کجاست عهد راستی و مردمی؟
فروغ عشق و تابش ضیای او
سید جواد رضوانی در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۰۹:۲۳ دربارهٔ رهی معیری » چند قطعه » قطعهٔ ۱۱ - کالای بی‌بها:
که از نظم و نثرم دو گنجینه بود صحیح است.
علی لطفیان در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۸ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۷:۵۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۲:
خوب حالا چه تعصبی دارید که فقط از تصحیح این دو استاد بزرگوار استفاده نمایید؟ در علم تعصب باعث در جا زدن می باشد. خوب است از دیگر بزرگان نیز استفاده کنید.
"تیغ سزاست هر که را درک سخن نمی کند" بسیار معنا دار تر به نظر می رسد.
---
پاسخ: جناب آقای لطفیان، من تعصبی رو نسخهٔ خاصی ندارم. مسأله اینجاست که متن حافظ در گنجور که از جای دیگری برداشته شده مطابق تصحیح قزوینی-غنی است، تلفیق این تصحیح با سلایق شخصی یا تصحیحهای دیگر موجب ایجاد ملغمه‌ای از نقلها و نسخ مختلف می‌شود که از این که هست غیرقابل اعتمادتر خواهد بود. راه بهتر این است که نقلهای بدل در حاشیه ذکر شوند و البته مطلوب آن است که این حاشیه‌ها مستند باشند.
عطاءالله حواری نسب در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۸ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۴:۲۰ دربارهٔ عبید زاکانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵:
سلام این بار چندم است که خدمت شما نامه می نویسم. در این شاهکاری که آفریدید، بعضی کلمای ترکیبی مانند " می گذرد" را سرهم "میگذرد" نوشتید و در مواردی به صورت صحیح اش یعنی جدا. بهتر است در در ویرایش های بعدی این مشکل حل شده و هماهنگی لازم در کلیه متون به عمل آید.
علی در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۸ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۱:۵۸ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۳۳:
واقعا پندآموز است.
منصور محمدزاده در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۸ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۰۹:۱۵ دربارهٔ رهی معیری » غزلها - جلد سوم » رشتهٔ هوس:
خواهشمند است موارد زیر را اصلاح فرمایید:
نادرست:
ز چشمه گوهر غلطان کجا پدید آید؟
نه هر که ساز کند نغمهای بود ناهید
درست:
ز چشمه گوهر غلطان کجا پدید آید؟
نه هر که ساز کند نغمه ای بود ناهید
نیکی در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۴:۲۱ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت » حکمت شمارهٔ ۹:
و اما متن قبل از این شعر:
هر آن سری که داری با دوست در میان منه
چه دانی که وقتی دشمن گردد
و هر گزندی که توانی به دشمن مرسان
باشد که وقتی دوست شود.
...
رازی که نهان خواهی با کس در میان منه
و گر چه دوست مخلص باشد
که مر آن دوست را نیز دوستان مخلص باشد همچنین مسلسل.
نیکی در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۴:۰۸ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت » حکمت شمارهٔ ۹:
یک بیت جا افتاده است:
خامشی به که ضمیر دل خویش
با کسی گفتن و گفتن که مگوی
ای سلیم آب ز سرچشمه ببند
که چو پر شد نتوان بستن جوی
*****
سخنی در نهان نباید گفت
که بر انجمن نشاید گفت
آزاده در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۲۶ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۲۲:۲۳ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۷ - گفتار اندر ستایش پیغمبر:
سرکارخانم یا جناب آقای فاضل
متاسفانه بیشترین مشکل جامعه ما،طرز فکر امثال شما است. اجازه بدهید همه سخن بگویند و شما نیز با استدلال منطقی،نظر خود را بفرمایید و نتیجه گیری را به عهده سایر خوانندگان بگذارید. از کلیه دوستانی که بدون توهین به مقام کسی و تنها با عقل و منطق و استدلال نظر خود را بیان می کنند کمال سپاس را دارم
سید جواد رضوانی در ۱۴ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۹ آبان ۱۳۸۹، ساعت ۱۶:۰۰ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » غزلیات » شمارهٔ ۳۵: