آیت در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۲۳ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۰۰:۰۳ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۷ - چه خواهد بودن:

این مصرع از شهریار است یا تضمین از شاعری دیگر
گو نماند ز من این نام چه خواهد بودن

کرمانشاهی در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۳۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۰:

جهار و هفت در مصرع اول یعنی چهارعنصر و هفت فلک
اما در مصرع دوم آیا منظور هفت و چهار در بازی پاسور است. آیا در زمان خیام پاسوربازی وجود داشته است؟ یا این هفت و چهار در مصرع دوم مقصودش عددی مذهبی است و غیره ؟

حسن در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۱۷ دربارهٔ عطار » مظهرالعجایب » بخش ۸۲ - در حکایت بیداری بیداردلان که تنبیه است بآگاهی ارباب عرفان و رهائی یافتن از خواب غفلت بی‬حاصلان:

ممنونم

بشیر رحیمی در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۱۲ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۲:

این بیت را لطفا اصلاح کنید
به صد نقب ازین بیش نشکافتیم
که تا آب و خاک است بنیادها
صید، به صد اصلاح شود.

بهروز در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۲۰:۲۵ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۴۹ - نگریستن عزراییل بر مردی و گریختن آن مرد در سرای سلیمان و تقریر ترجیح توکل بر جهد و قلت فایدهٔ جهد:

بعد از بیت
از عجب گفتم گر اورا صد پر است
زو به هندستان شدن دور اندر است
باید این بیت بیاید:
چون به امر حق به هندستان شدم
دیدمش آنجا و جانش بستدم
زیرا بدون بیت آخر داستان کامل نیست
سپاس

Afshin در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۲۰:۲۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » ملحقات و مفردات » شمارهٔ ۱۶:

به راز بگفتم به دل ز خاطرش بگذار ....

بهروز در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۲۰:۲۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۴۹ - نگریستن عزراییل بر مردی و گریختن آن مرد در سرای سلیمان و تقریر ترجیح توکل بر جهد و قلت فایدهٔ جهد:

بعداز :
از عجب گفتم گر اورا صد پرست
زو به هندوستان شدن دور اندر است
این بیت را جا انداخته اید:
چون به امر حق به هندستان شدم
دیدمش آنجا و جانش بستدم
بعد بیت ها بدین صورت است:
از که بگریزیم از خود این محال
از که برباییم از حق این وبال

محسن در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۱۹:۲۳ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۶۶ - این قطعه را برای سنگ مزار خودم سروده‌ام:

این مظلومانه ترین و معصومانه ترین شعریه که خوندم. بمیرم برای این دل پاک و ساده

ایرانی در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۱۷:۱۶ دربارهٔ همام تبریزی » غزلیات » شمارهٔ ۱۲:

این غزل همام مدرکی است تاریخی و ادبی و دلیلی منطقی و پذیرفتنی برای اثبات این نکته که زبان مردم قدیم آذربایجان فارسی میانه ( زبان پهلوی ) بوده است.

ایرانی در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۱۶:۵۳ دربارهٔ همام تبریزی » غزلیات » شمارهٔ ۱۲:

به اینگونه اشعار ملمع می گویند یعنی شعری که به دو زبان یا بیشتر باشد ؛ مصرعی به زبانی و مصرع دیگر به زبان دیگر. این غزل هم به دو زبان پهلوی ( فارسی میانه ) و فارسی دری یا نو نوشته شده است.

ایرانی در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۱۶:۴۵ دربارهٔ همام تبریزی » غزلیات » شمارهٔ ۸۵:

سال ها سجده صاحب نظران خواهد بود
بر زمینی که نشان کف پای تو بود.

امید نقیبی نسب در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۱۶:۳۸ دربارهٔ جامی » هفت اورنگ » سبحة‌الابرار » بخش ۶۵ - حکایت آن پیر خمیده پشت که در طریق محبت قالب راست بر زمین ننهاد و به سبب کجروی خود از نظر معشوق راست بین افتاد:

یکی از نگاره های زیبای هفت اورنگ ابراهیم میرزا یا جامی گالری فریر واشنگتن موضوع همین شعر با عنوان
عاشق از روی بام پایین انداخته شده است که در عهد صفوی کتابت و نگارگری شده است

ایرانی در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۱۶:۲۷ دربارهٔ همام تبریزی » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۸:

بیت آخر این غزل زیبا در واقع سندی است تاریخی و ادبی و دلیلی محکم و قوی برای اثبات اینکه زبان قدیم مردم آذربایجان پهلوی ( فارسی میانه ) بوده است.

خالد قادری در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۱۳:۳۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۹۸:

این شعر مولانا را خواننده افغانی، جلیل زولاند، پدر آهنگساز شهیر ایران زمین، فرید زلاند، هم به طرز مخصوص آهنگ های افغانی خیلی با صلابت اجرا کرده اند.

حسن خدابخش در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۱۰:۲۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۸:

با سلام خدمت دوستان
به نظر من آزاداندیشی جناب حافظ فرازمان است. اگر دوستان چارچوبی را برای حضرت حافظ تصور می کنند به دلیل آنست که آزاداندیشی مطلق نمیتواند وجود داشته باشد ولی مهم است که چارچوب شما چه باشد و ایا جنبه محدودکنندگی و تزویر دارد یا نه به جقیقت وجودی نزدیک است. صحبت هایی نیز که بعضا میشه که منظور حافظ از شرای می حقیقت است ناشی ازتصورات مفسر است. حافظ یک جهانشمول متکی بر حقیقت و واقعیات زندگی است که معنویت هم جزو آنست.
در این شعر حافظ مراحل تکامل خود را بیان می کند. ابتدا شراب نمیخورده که برخی حمل بر انکار شراب از طرف حافظ می کرده اند. اما با کنار رفتن و عقب زدن پرده ی جهل که مظهر آن زاهدان ریایی هستند به حقیقت ازادگی دست می یازد و آخرین جسارت فکری و آزادی را حافظ به معرض نمایش می گذارد که حتی یاران قدیمی نیز بخاطر آن به حافظ خرده می گیرند و او را می رنجانند.
کسانی که آزادگی حافظ را به زمان خودش محدود می کنند توجه کنند که اگر حافظ الان بود چه سرنوشتی می داشت؟!!!! پس حافظ فرازمان است.

م محمدی در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۰۹:۲۱ دربارهٔ حافظ » اشعار منتسب » شمارهٔ ۱۵:

سلام
مصرع درست همان است که در شعر بیان شده است که عبارتست از "زهی طریقت و ملت، زهی شریعت و کیش"
و فردی که با نام علی که نوشته کلمه "ملت" باید با کلمه "مذهب" عوض شود اشتباه کرده اند.
مصرع همان است که در شعر آمده است. و فقط توجه بفرمایید که در لسان عصر حضرت حافظ کلمه "ملت" به معنای "سلک دینی و مذهبی" ببان می شده و این مفهوم تا همین اواخر هم به همین صورت استفاده می شده است و در متون اخیر هم (مثلا حدود صد سال پیش) می بینید که در کتب و مقالات از کلمه ملت به همین معنی بیان شده است.

محمد جواد جهان بین در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۰۸:۵۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱ - سرآغاز:

بیت اول رو با توجه به نسخ خطی که گذاشتین تصحیح کنید لطفا. بسیار بسیار نسخه هست که از نظر نگارشی بشنو از نی هست و شما به نسخه ی خودتون بسنده کردین و اشتباه رو وارد شعر کردین!
در معنی شعر هم مشکل ایجاد میکنه این غلط املایی

صادقی در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۰۸:۳۳ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۲۷:

یک حال دو جای چون نشینی…
لطفاً بیت سوم مصرع دوم را تصحیح بفرمایید.

محمد در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۰۸:۱۹ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۱۳:

درمصراع چهارم مستونه درسته چون در زبان لری که مالرها عبارات راتلفظ میکنیم مستانه رامستونه تهران راتهرون شمران راشمرون می گوییم پس کلمه مستونه کاملا درسته چون زبان مادری من هست.

مهرداد در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۰۷:۵۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۵:

معنی بیت آخر رو کسی میتونه توضیح بده؟