وحید رشدی در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۵ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۲۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۶:

توضیحات را خواندم ولی مقصود از "منظور خردمند را" در بیت"منظور خردمند من آن ماه که او را با حسن ادب شیوه‌ی صاحب‌نظری بـود" متوجه نشدم.
شاید بهتر بود به شکل "منظور من آن ماه خردمند که او را با حسن ادب شیوه‌ی صاحب‌نظری بـود" تصحیح می شد.

مامیترا در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۵ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۰۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۶۶:

بعضی از مصرع های زوج، اشکال وزنی دارن
مثلا مصرع 4
"از گرمی میدانت برسوزد تابستان" که قافیه‌ش باید "بر سوزدِ تابستان" خونده بشه و البته از معنی دور میشه
مصرع 6
از شیر بری گردد وز مادر وز پستان
که باید "از شیر بری گردد وز مادر و از پستان" خونده بشه
مصرع 8
سرمست شما گردد یاد آرد هندستان" که قافیه‌ش باید " یاد آردِ هندُستان" خونده بشه و از معنی دور میشه

دکتر بهرام شاهی در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۵ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۰۷ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۵۰۷:

مصرع دوم از بیت هفتم:
گویا درست این باشد:
می فروش آنچه ز مستان نستانند گرو
زیرا که در مصرع نحست می گوید: "تسبیح را بدور بینداز که تنها، باری ست بر دل". اینست، در مصرع دوم اندرز می دهد که: "آنچه را از مستان به گرو نمی ستانند (یعنی، تسبیح را) به فروش برسان" و از شرش رها شو.

رضا در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۵ دی ۱۳۹۸، ساعت ۰۹:۳۹ دربارهٔ شهریار » منظومهٔ حیدر بابا:

برادر مترجم اول اصل متن رو مینویسن بعد زیرش ترجمه میکنن . دکتر جان تا چند کلاس خوندی با این ترجمه کردن ت . مینشستی پیش یه نفر که ترک باشه از اون کمک میگرفتی بهتر بود

عین. ح در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۵ دی ۱۳۹۸، ساعت ۰۴:۰۳ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۷۰ - تاریخچه انقلاب مشروطه:

مصراعی که از قلم افتاده و به جایش نوشته شده «سلام چطوری» در دیوان اینگونه است:

بریگاد قزاق خونخوار، کرده
به سرباز سیلاخوری همعنانی
بریگاد: تیپ، واحد نظامی کوچک‌تر از لشکر
فوج سیلاخور یکی از لشکرهای نظامی ایران در دوره‌های مختلف تاریخی بوده‌است. اغلب سربازان این سپاه از قصبه سیلاخور در ولایت بروجرد بوده‌اند.

عین. ح در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۵ دی ۱۳۹۸، ساعت ۰۳:۴۱ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۶۸ - شمار گیتی:

ظاهرا ملک این قصیده را در استقبال از قصیده‌ای از منوچهری سروده است، با این مطلع:
جهانا چه بدمهر و بدخو جهانی
چو آشفته بازارِ بازارگانی

کاظم ایاصوفی در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۵ دی ۱۳۹۸، ساعت ۰۳:۳۳ دربارهٔ اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۸۸:

مصراع اول بیت چهارم فرستادن صحیح است

محمدحسن مرسلی در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۵ دی ۱۳۹۸، ساعت ۰۲:۰۸ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹:

در بیت چهارم به نظر می آید اینگونه صحیح تر باشد
چشمت به یک مجاهده آیینه‌ساز شد
تا من به صد مشاهده شیدا کنم تو را
چرا که در ابیات پیشین ضمیر مصرع نخست دوم شخص بوده‌ است و در مصرع دوم با آمدن «تا» به مقصود شاعر پرداخته می شود.
همچنین درست تر این است که معشوق به یک مجاهده و غمزه ای کارساز و آیینه ساز شود و عاشق نه با یک بلکه با صد مشاهده معشوق را خرسند و شیدا سازد. چرا که کدام معشوق است که با یک مشاهده شیدا شود. شیدایی یک نظر از آن عاشق است.

امیر در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۴ دی ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۵۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۸۳:

دوستان میشه معنی و مفهوم این بیت رو بگین
عقل و خرد فقیر تو پرورشش ز شیر تو
چون نشود ز تیر تو آنک بدو کمان دهی

وحید در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۴ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۸:۴۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۵:

در بیت دهم مپندار غلط و مینداز صحیح است

سینا در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۴ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۸:۳۷ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی شاپور ذوالاکتاف » بخش ۱۶:

سایت باحساب را من یک تعدادی از تاریخ ها را توش تبدیل کردم ، یک مقداری توی بعضی از موارد احتمال اشتباه داره . کلا زیاد نمیشه به این سایت ها اعتماد کرد . یک سایت دیگه هم بود به اسم 8باکس
پیوند به وبگاه بیرونی باز این از بقیه شون بهتر بود
ولی در کل بخوام بگم زیاد نمیشه بهشون اعتماد کرد

هادی بهار در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۴ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۶:۳۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۹۷:

وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَی کَمَا خَلَقْنَاکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ
سلام
شاید بتوان به آیه فوق هم اشاره کرد و ..

مختاری در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۴ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۶:۰۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۹:

پیرو نظر دوست عزیز و اهل ادبم (ساقی ) (کامنت 30 ام ):
در قسمتی از نوشته شما آمده است که از قرن 5 تا 10 رنگ آبی در اشعار نداشته ایم و به جای آن رنگ سبز به کار می رفته است... (نقل به مضمون )
من قصد ندارم خیلی در جزییات این ادعا (که در جای دیگری نیز شنیده ام ) وارد بحث شوم. نکته بنده این است که عدم استفاده از کلمه "آبی" به معنای عدم تشخیص این رنگ و عدم تمییز آن از سبز در بین قدما نیست.
توجه بفرمایید که کاربرد کلمه "فیروزه ای" و به ویژه "نیلگون" حاکی از همان خانواده رنگی است که "آبی" می نامیم.
نیلگون= نیل+ گون : یعنی به رنگ نیل... که معادل است با : به رنگ اب= آبی
ارادتمند. مختاری

مهدی ص. در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۴ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۶:۰۷ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب پنجم در عشق و جوانی » حکایت شمارهٔ ۱۶:

ادوارد براون مستشرق معروف تضمینی از این بیت زیبای سعدی کرده است که خواندنش خالی از لطف نیست:
«مست می بیدار گردد نیم شب» فرمود شیخ
این اگرچه قول شیخست، نیست جای اعتماد
من مئی دانم که هر گه مست آن گردد کسی
سر ز مستی بر ندارد روز محشر بامداد

امیر در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۴ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۲۴ دربارهٔ اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۱۷۰ - نوای وقت:

این شعر فرشاد جمالی با آهنگ شازی تهمورث پورناظری خوانده است

تسلیمی در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۴ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۰۰ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » چهارپاره‌ها » کسری و دهقان:

با عرض پوزش، در حاشۀ قبل، به جای آقای مصیب مهر آشیان، آقای پویا عباسیان نوشته ام که بدین وسیله تصحیح می کنم.

پژمان کیهان فر در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۴ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۳:۵۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۶:

خیل اشتباه است، خیلی به معنای زیاد و بسیار نیست، بلکه به معنای عده ای و یا گروهی است. ی آخر برای کوچک شمردن این خیل یا گروه در برابر معشوق آورده شده است ، به عبارتی می شود خیلی از نیازمندان و برای حفظ وزن و آهنگ شعر بایستی پس از گفتن خیلی، کمی مکث کرد

تسلیمی در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۴ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۳:۵۴ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » چهارپاره‌ها » کسری و دهقان:

با سلام دوباره؛ آقای پویا عباسیان در مصراعِ «پای های تو بر لب گور است» پای ها را «پایه ها» خوانده اند. ظاهرآ این کلمۀ «پای ها» برای برخی از خوانندگان معضل و معمّا شده است! در حالی که «پای» صورتی از کلمۀ «پا» است و بسیار نیز به کار رفته است:
یکی روبهی دید بی دست و پای / فرو ماند در لطف و صنعِ خدای (سعدی، بوستان)
پای می پیچم و چون پای، دلم می پیچد / بار می بندم و از بار فروبسته ترم (سعدی، غزلیات)
و هم اکنون نیز در ترکیبها و عبارتهایی همچون پایدار، پایداری، از پای ننشستن و ... به کار می رود. پس در مصراعِ یاد شده نیز همان «پای های تو ... » درست است نه «پایه های تو ...» زیرا پایه برای میز و صندلی و امثال اینهاست، و انسان هیچگاه پایه نداشته است.

masoud در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۴ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۳:۴۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۰۷:

سلطان چاوشی. قند منی

سید محسن در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۴ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۳:۴۴ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸:

با عرض ادب خدمت (بیخبر) روی سخن شاعر با طره موی معشوق است و در ادامه بیت قبل گفته---و پریشانی موی معشوق در نظرش بوده---با عرض معذرت و امید قبول