سید مختار رحیمی در ۵ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۹:۰۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۲:
سلام محضر دوستان
فاتحه شو به نظر بنده یعنی به آنچه در این سوره مبارک آمده ایمان داشته باشی( ستایش فقط مخصوص ربی است که باید تربیت را از او بگیریم) وبه ادعای سنگین (عبد شما هستم و فقط از شما کمک می خواهم) عمل کنیم ادعای سختی است نه؟عبد کسی استکه بدون چون و چرا دستور مولی خود را اطاعت میکند در ادامه سوره ،دعا میکنیم ما را به راه راست هدایت کن و اگر منحرف شدیم به قول مولانا، رب العالمین ما را گوش کشان به راه راست میکشد که نهایت آن وحدت وجود و فنا فی الله جل جلاله هست . دوستان قدر خود را بدانیم جانشینان خداوند رحمان و رحیم در زمین هستیم ضلالت و گمراهی مسیر ما نیست . به سخن نفس اماره به سوء و و سوسه های در گوشی شیطان گوش ندیم تا گوش کشان ما را نکشند
Taha Salmani در ۵ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۱۱ دربارهٔ ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ١٢۵:
معنی این شعر کسی داره
مهدیس حاجی محمدی در ۵ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۲۸ در پاسخ به حبیب دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۶:
در روایات داریم حضرت علی علیه السلام برای حضرت محمد صلی الله به مانند هارون برای موسی بودند جز اینکه ایشان ،امیر المومنین، پیامبر نبودند و اینجا میگه پیامبر به علی علیه السلام قرآن رو داد که هیچ تحریف و دستی در اون برده نشده درحالی که در زمان حضرت موسی سامری مردم رو با تحریف کتاب خدا و دین گمراه کرد.
یا علی!پیوند به وبگاه بیرونی
همیرضا در ۵ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۴:۲۲ در پاسخ به کمال فانی دربارهٔ فرخی یزدی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۲:
در دو منبع چاپی در دسترس پیشنهاد شما دیده نمی‌شود (همان صورت خارج از وزن دیده می‌شود)، حدس می‌زنم پیشنهاد جنابعالی حدس شخصی باشد که اگر اینطور باشد نمی‌تواند درست باشد چون «شدند» در مصرع اول مربوط به «متفق» در مصرع دوم است (شیخ و ... بر محو آزادی ما متفق شدند)، پیشنهاد شما جملهٔ اول را کامل میکند (اینها شبرو شدند) و جملهٔ دوم را ناقص که به نظر نمی‌رسد منظور فرخی بوده باشد.
احمد خرم‌آبادی‌زاد در ۵ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۳۹ دربارهٔ ادیب الممالک » دیوان اشعار » فرهنگ پارسی » شمارهٔ ۵ - بند پنجم:
«هیولی» برگرفته از یک واژه یونانی به معنی «ماهیت» (چیستی) است که در فارسی به آن پذیرا می‌گفته‌اند.
1- واژۀ «پذیرا» را در <لغتنامه دهخدا> ببینید.
2- واژه «هیولی» را در <فرهنگ نفیسی> (علی اکبر نفیسی) نگاه کنید.
احمد خرم‌آبادی‌زاد در ۵ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۵۳ دربارهٔ ادیب الممالک » دیوان اشعار » فرهنگ پارسی » شمارهٔ ۵ - بند پنجم:
«کشه» (kashe) برگرفته از «کشیدن»:
1- خط (که با قلم یا هر ابزار دیگری کشیده می‌شود)
2- گدا (کسی که از دیگران پول یا چیزی میکشد)
3- تنگِ اسب (آنرا دور کمر اسب می‌کشند)
ارتقایی در ۵ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۰۵ دربارهٔ عطار » مصیبت نامه » آغاز کتاب » بخش ۱ - فی التوحید باری عز اسمه:
در بیت ۱۹ مصرع دوم «قد سیئی » رو در اکثر چاپها دیدم به سبک قدیم نوشته شده و باعث شده دو کلمه مجزا بنظر آید قد + سیئی که بی معنی ست
در حقیقت این کلمه قدسیی هست یعنی امر قدسی و پاک
رها احمدی در ۵ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۱:۲۸ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۶۱۴:
سلام
منظور از «دزدی بوسه» چیست؟
رضا مساحی در ۵ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۰:۳۶ در پاسخ به رضا از کرمان دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۴۲ - رفتن گرگ و روباه در خدمت شیر به شکار:
سلام، ممنون از راهنمایی و ارجاع شما به غزل ۱۲۰۹.
بهرام خاراباف در ۵ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۵۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۲۰ - ملامت‌کردن مردم شخصی را کی مادرش را کشت به تهمت:
دل نباشد
تن چه داند گفت و گو
دل نجوید
تن چه داند جست و جو
فاطمه یاوری در ۵ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۵:۰۳ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۶۱:
دل اگر دیوانه شد دارالشفای صبر هست
میکنم یک هفته‌اش زنجیر و عاقل می‌شود
فاطمه یاوری در ۵ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۴:۵۵ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۲:
چند گویی قصه‌ی ایوب و صبر او بس است
بیش از این ما صبر نتوانیم آن ایوب بود
فاطمه یاوری در ۵ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۴:۵۱ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۰:
ماه من گفتم که با من مهربان باشد، نبود
مرهم جان من آزرده جان باشد، نبود
فاطمه یاوری در ۵ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۴:۴۲ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۲۷:
دگر آن شبست امشب که ز پی سحر ندارد
من و باز آن دعاها که یکی اثر ندارد
نیما در ۵ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۲:۴۰ دربارهٔ جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۰۱:
ز پای افتاده‌ام باری ز دردِ هجرِ تن‌کاهَش
نمی‌دانم که دستِ من، چرا دلبر نمی‌گیرد؟
چه‌قدر این غزل فصیح، غمگین و زیباست. و چه لذت نابی بود اولین مواجهه‌م باهاش. از پسِ قرن‌ها آفرین می‌گم به روانِ هنرمندِ این بانوی شاعر سرزمینم.
علی ناظمی در ۵ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۲:۲۶ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۰۱ - در وصف بینش نامی که مژگانی سفید و چشمانی کم دید داشت:
درود، اساتید عزیز معنی واژه کاکا تو این شعر چیه؟
میثم رمضانی عنبران در ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۲۵ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۴۷:
عالللللیییی
افسانه چراغی در ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۱۵ دربارهٔ نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۸ - ستایش اتابک اعظم شمس‌الدین ابوجعفر محمدبن ایلدگز:
در گذشته اعتقاد داشتند که زمین بر شاخ گاو قرار گرفته.
گاوریش یعنی بی‌عقل، ابله، مسخره
افسانه چراغی در ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۱۰ دربارهٔ نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۸ - ستایش اتابک اعظم شمس‌الدین ابوجعفر محمدبن ایلدگز:
مقراضه به معنی تیر دوشاخه است و مقراض به معنی قیچی. وقتی تیر دوشاخه را مثل برق (تند و سریع) روانه میکند، دشمن مثل میخِ وسط قیچی، در آن تیر گرفتار می‌شود.
سید مختار رحیمی در ۵ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۹:۲۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۲: