فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیهٔ آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.
مثلاً برای پیدا کردن شعری که مصرع «خوبان جهان صید توان کرد به زر» مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیهٔ آنها «ر» است.
حرف آخر قافیه
رباعی شمارهٔ ۱: جز نقش تو در نظر نیامد ما را
رباعی شمارهٔ ۲: بر گیر شراب طربانگیز و بیا
رباعی شمارهٔ ۳: گفتم که لبت، گفت لبم آب حیات
رباعی شمارهٔ ۴: ماهی که قدش به سرو میماند راست
رباعی شمارهٔ ۵: من باکمر تو در میان کردم دست
رباعی شمارهٔ ۶: تو بدری و خورشید تو را بنده شدهست
رباعی شمارهٔ ۷: هر روز دلم به زیر باری دگر است
رباعی شمارهٔ ۸: ماهم که رخش روشنی خور بگرفت
رباعی شمارهٔ ۹: امشب ز غمت میان خون خواهم خفت
رباعی شمارهٔ ۱۰: نی قصهٔ آن شمع چگل بتوان گفت
رباعی شمارهٔ ۱۱: اول به وفا می وصالم درداد
رباعی شمارهٔ ۱۲: نی دولت دنیا به ستم میارزد
رباعی شمارهٔ ۱۳: هر دوست که دم زد ز وفا دشمن شد
رباعی شمارهٔ ۱۴: چون غنچهٔ گل قرابهپرداز شود
رباعی شمارهٔ ۱۵: با می به کنار جوی میباید بود
رباعی شمارهٔ ۱۶: این گل ز بر همنفسی میآید
رباعی شمارهٔ ۱۷: از چرخ به هر گونه همیدار امید
رباعی شمارهٔ ۱۸: ایام شباب است شراب اولیتر
رباعی شمارهٔ ۱۹: خوبان جهان صید توان کرد به زر
رباعی شمارهٔ ۲۰: سیلاب گرفت گرد ویرانهٔ عمر
رباعی شمارهٔ ۲۱: عشق رخ یار بر من زار مگیر
رباعی شمارهٔ ۲۲: در سنبلش آویختم از روی نیاز
رباعی شمارهٔ ۲۳: مردی ز کنندهٔ در خیبر پرس
رباعی شمارهٔ ۲۴: چشم تو که سحر بابل است استادش
رباعی شمارهٔ ۲۵: ای دوست دل از جفای دشمن درکش
رباعی شمارهٔ ۲۶: ماهی که نظیر خود ندارد به جمال
رباعی شمارهٔ ۲۷: در باغ چو شد باد صبا دایهٔ گل
رباعی شمارهٔ ۲۸: لب باز مگیر یک زمان از لب جام
رباعی شمارهٔ ۲۹: در آرزوی بوس و کنارت مردم
رباعی شمارهٔ ۳۰: عمری ز پی مراد ضایع دارم
رباعی شمارهٔ ۳۱: من حاصل عمر خود ندارم جز غم
رباعی شمارهٔ ۳۲: چون باده ز غم چه بایدت جوشیدن
رباعی شمارهٔ ۳۳: ای شرمزده غنچهٔ مستور از تو
رباعی شمارهٔ ۳۴: چشمت که فسون و رنگ میبارد از او
رباعی شمارهٔ ۳۵: ای باد حدیث من نهانش میگو
رباعی شمارهٔ ۳۶: ای سایهٔ سنبلت سمن پرورده
رباعی شمارهٔ ۳۷: گفتی که تو را شوم مدار اندیشه
رباعی شمارهٔ ۳۸: آن جام طرب شکار بر دستم نه
رباعی شمارهٔ ۳۹: با شاهد شوخ شنگ و با بربط و نی
رباعی شمارهٔ ۴۰: قسام بهشت و دوزخ آن عقده گشای
رباعی شمارهٔ ۴۱: ای کاش که بخت سازگاری کردی
رباعی شمارهٔ ۴۲: گر همچو من افتادهٔ این دام شوی