سیلاب گرفت گِرد ویرانهٔ عمر
و‌آغاز پُری نهاد پیمانهٔ عمر
بیدار شو ای خواجه که خوش‌خوش بکِشد
حمّال زمانه رخت از خانهٔ عمر
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
سیلاب گرفت گِرد ویرانهٔ عمر
و‌آغاز پُری نهاد پیمانهٔ عمر
بیدار شو ای خواجه که خوش‌خوش بکِشد
حمّال زمانه رخت از خانهٔ عمر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مفهوم گذر زمان و ناپایداری زندگی اشاره دارد. شاعر از بیداری و آگاهی نسبت به عمر و زمانه صحبت می‌کند و به خواننده توصیه می‌کند که از خواب غفلت بیرون بیاید و به حقیقت گذران عمر خود پی ببرد. زندگی مانند یک پیمانه‌ای است که از آن می‌کاهد و افراد باید به این واقعیت توجه کنند.
هوش مصنوعی: در اطراف ویرانه‌های عمر، سیلابی به وجود آمده و شروع به پُر کردن پیمانه عمر کرده است.
هوش مصنوعی: بیدار شو ای بزرگوار، زیرا روزگار به آرامی تو را از خانه عمرت دور می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
سیلاب گرفت گرد ویرانهٔ عمر
آغاز پری نهاد پیمانهٔ عمر
خوش باش که تا چشم زنی خود بکشد
حمال زمانه رخت از خانهٔ عمر
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.