گنجور » حافظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶

حافظ » رباعیات »

رباعی شمارهٔ ۱۶

این گل ز بر همنفسی می‌آید

شادی به دلم از او بسی می‌آید

پیوسته از آن روی کنم همدمی‌اش

کز رنگ وی‌ام بوی کسی می‌آید

حاشیه‌ها جمع شود / باز شود منو

تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...

وحـ_‗ـیـ‗_ـد در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، یک شنبه ۹ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۱۲ نوشته:

خوش به حال حافظ که بوی کسی برایش می آید!
ولی من چی ؟!
این دو بیتو خودم گفته ام:
همـدمی نیست کـه گویـم غـم دل
نیـست یـاری کـه شـود محـــرم دل
کـاش یـا رب بـرسـد هـم نـفــسی
تـا شـود چنـد شـبی مـرحــــم دل

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه appsمنو

امین کیخا در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، یک شنبه ۹ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۶:۲۶ نوشته:

وحید زیبنده است ولی عزیز دل برادر ، نامت را ببین سرنوشت را برخوان وحید یعنی تنها .

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه appsمنو

اسدی در ‫۶ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۵ مهر ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۱۵ نوشته:

این رباعی از حافظ نیست. در اسرار التوحید آمده و در برخی نسخ خطی قرن هفتم نیز یافت شده. خانلری نیز این رباعی را از حافظ نمیداند.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه appsمنو

برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور ثبت نام کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.

وزن:	مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
منبع اولیه:	ویکی‌درج

رباعی شمارهٔ ۱۶

ورود به گنجور