حرف آخر قافیه

قطعه شماره ۱: تو نیک و بد خود هم از خود بپرس - چرا بایدت دیگری محتسب

قطعه شماره ۲: سرای مدرسه و بحث علم و طاق و رواق - چه سود، چون دل دانا و چشم بینا نیست؟

قطعه شماره ۳ - ماده تاریخ وفات تورانشاه (میل بهشت = ۷۸۷): آصف عهد زمان جان جهان تورانشاه - که در این مزرعه جز دانه خیرات نکشت

قطعه شماره ۴ - ماده تاریخ وفات (قرب طاعت = ۷۸۲) : بهاء الحق و الدین طاب مثواه - امام سنت و شیخ جماعت

قطعه شماره ۵: قوت شاعره من سحر از فرط ملال - متنفر شده از بنده گریزان می‌رفت

قطعه شماره ۶ - ماده تاریخ (رحمان لایموت = ۷۸۶): رحمان لایموت چو آن پادشاه را - دید آن چنان کز او عمل الخیر لایفوت

قطعه شماره ۷: به عهد سلطنت شاه شیخ ابواسحاق - به پنج شخص عجب ملک فارس بود آباد

قطعه شماره ۸: خسروا گوی فلک در خم چوگان تو شد - ساحت کون ومکان عرصه میدان تو باد

قطعه شماره ۹: دادگرا تو را فلک جرعه کش پیاله باد - دشمن دل سیاه تو غرقه به خون چو لاله باد

قطعه شماره ۱۰: روح القدس آن سروش فرخ - بر قبه طارم زبرجد

قطعه شماره ۱۱: به سمع خواجه رسان ای ندیم وقت‌شناس - به خلوتی که در او اجنبی صبا باشد

قطعه شماره ۱۲: شمه‌ای از داستان عشق شورانگیز ماست - این حکایت‌ها که از فرهاد و شیرین کرده‌اند

قطعه شماره ۱۳ - ماده تاریخ وفات (امید جود): اعظم قوام دولت و دین آنکه بر درش - از بهر خاکبوس نمودی فلک سجود

قطعه شماره ۱۴: دل منه بر دنیی و اسباب او - زآن‌که از وی، کس وفاداری ندید

قطعه شماره ۱۵: بر سر بازار جانبازان منادی می‌زنند - بشنوید ای ساکنان کوی رندی بشنوید

قطعه شماره ۱۶ - ماده تاریخ وفات (خلیل عادل = ۷۷۵): برادر خواجه عادل طاب مثواه - پس از پنجاه و نه سال از حیاتش

قطعه شماره ۱۷: بر تو خوانم، ز دفتر اخلاق - آیتی در وفا و در بخشش *(منتسب به چند نفر)

قطعه شماره ۱۸: زآن حبه‌ی خضراخور، کز روی سبک‌روحی - هرکـ‌او بخورد یک جو، بر سیخ زند سی مرغ

قطعه شماره ۱۹ - ماده تاریخ وفات (رحمت حق = ۷۵۶): مجد دین سرور و سلطان قضات اسماعیل - که زدی کلک زبان آورش از شرع نطق

قطعه شماره ۲۰ - ماده تاریخ وفات (بلبل، سرو، سمن، یاسمن، لاله، گل = ۷۵۷): بلبل و سرو و سمن یاسمن و لاله و گل - هست تاریخ وفات شه مشکین کاکل

قطعه شماره ۲۱: سال و فال و مال و حال و اصل و نسل و تخت و بخت - بادت اندر شهریاری، برقرار و بر دوام

قطعه شماره ۲۲: سرور اهل عمایم، شمع جمع انجمن - صاحب صاحب‌قران، خواجه قوام‌الدین حسن

قطعه شماره ۲۳: دلا دیدی که آن فرزانه فرزند - چه دید اندر خم این طاق رنگین

قطعه شماره ۲۴: در این ظلمت‌سرا تا کی، به بوی دوست بنشینم - گهی انگشت بر دندان، گهی سر بر سر زانو

قطعه شماره ۲۵: ای معرا اصل عالی جوهرت از حرص و آز - وی مبرا ذات میمون اخترت از زرق و ریو

قطعه شماره ۲۶: ساقیا پیمانه پر کن زانکه صاحب مجلست - آرزو می‌بخشد و اسرار می‌دارد نگاه

قطعه شماره ۲۷: به گوش جان رهی منهی ای ندا در داد - ز حضرت احدی لا اله الا الله

قطعه شماره ۲۸: به روز شنبه سادس ز ماه ذی الحجه - به سال هفتصد و شصت از جهان بشد ناگاه

قطعه شماره ۲۹: به من سلام فرستاد دوستی امروز - که ای نتیجه کلکت سواد بینایی

قطعه شماره ۳۰: گدا اگر گهر پاک داشتی در اصل - بر آب نقطه شرمش مدار بایستی

قطعه شماره ۳۱ - ماده تاریخ (میوه بهشتی = ۷۷۸): آن میوه بهشتی کآمد به دستت ای جان - در دل چرا نکشتی از دست چون بهشتی

قطعه شماره ۳۲: خسروا دادگرا شیردلا بحرکفا - ای جلال تو به انواع هنر ارزانی

قطعه شماره ۳۳: ساقیا باده که اکسیر حیات است بیار - تا تن خاکی من عین بقا گردانی

قطعه شماره ۳۴: پادشاها لشکر توفیق همراه تواند - خیز اگر بر عزم تسخیر جهان ره می‌کنی