یکی سنگ زد آن‌چنان بر سرش

که افتاد از زین زر پیکرش

روان از پری‌نوش در شد زمان

برآمد ز جان سپاهش فغان

سبک بارگیها برانگیختند

[...]

سراینده از سام نیرم‌نژاد

ز گفتار دهقان چنین کرد یاد

که چو بازگردید از دشت جنگ

ز شب بود روی هوا قیر رنگ

بیامد چو خور بر سرگاه شد

[...]

همانگه بیفشرد بر اسب ران

برون آمد از لشکر بیکران

به قلواد گفت ای یل نامدار

نگر تا چه بازی کند روزگار

ازین پرده نیلگون سرنگون

[...]

به یک دست قلواد و قلوش دگر

به دست دگر بر سران تاج زر

همانگه بفرمود یل با دبیر

نویسد ز مشک سیه بر حریر

یکی نامه سرمایه مهر و کین

[...]

به مشکاب آب چون مشک زد بر قلم

زد از شام بر صبح صادق رقم

ریاحین فروش گلستان راز

در بوستان سخن کرد باز

به نام خداوند لیل و نهار

[...]

کسانی که در سخن سفته‌اند

چنین با من از هر دری گفته‌اند

که چون تاج جمشید زرینه جام

نهادند بر طاق فیروزه فام

سبک سام بر پیل‌پیکر نشست

[...]

به یاد آمدش یار شیرین سخن

پری‌دخت گل‌روی سیمین بدن

ز باد صبا بوی دلبر شنید

دلش سوی گیسوی دلبر کشید

چو افعی بپیچید و در تاب شد

[...]

ترنم سرایان دستان نواز

چنین گفته‌اند این حدیث دراز

که آن دم که سرچشمه آفتاب

فروشد به زیر زمین در چه آب

شه زنگ بر زد سر از راه شام

[...]

بره باز پس شد شهنشه به تخت

وز آن پس بشد سام فیروزبخت

به کوه و بیابان ره ایدر برید

چنین تا به نزدیک دریا رسید

بفرمود تا چند کشتی در آب

[...]

سراینده داستان گزین

چنین داستان زد ز فغفور چین

که چون سام یل را به نیرنگ و رنگ

روان کرد با سروران سوی جنگ

درآمد به قصر پریوش دژم

[...]

ازین پس سخن گویم از سام نیو

همان هم ز پیکار فرعین دیو

چو فرعین لشکر به کشتی نشاند

بر آن ژرف دریای بی بن براند

چنین گفتن فرعین دیو دمان

[...]

فرو ریختند آن زمان سر به سر

چو باران برو تیغ و تیز و تبر

یکی گرز زد آن زمان بر سرش

یکی تیغ انداخت بر پیکرش

نکرد هیچ باکی جهان‌پهلوان

[...]

ازین سو چو از کین بپرداخت سام

به شادی طلب کرد و نوشید جام

نشستند نزدش همه سر به سر

به ناگه جهانجوی افراخت سر

یکی جام از ساقی سیمتن

[...]

سر بادبان چون شد اندر هوا

روان گشت زورق به راه ختا

درین گفتگوها شب اندر رسید

دو لشکر در آن جایگه آرمید

ز کشتی همه لنگر انداختند

[...]

ز دل آنچنان آتشی برفروخت

که مر ماهیان را برو دل بسوخت

بگفتا که یک سال باشد که من

ز ایران جدا گشتم و انجمن

جدا از منوچهر شاه جهان

[...]

برآورد یک تیر گرشاسپی

نوشته بر آن نام شیداسپی

به چاچی کمان راند اندر زمان

بزد بر بر دیو تیره روان

نشد کارگر تیر قلواد گرد

[...]

چو سام نریمان چنان حال دید

برآورد سر بر سما بنگرید

که ای پاک دادار پروردگار

توئی آفریننده مور و مار

جهان‌بخش و نیرودهنده توئی

[...]

یکی نعره زد سام اندر یلی

که لرزید آن آب از پر دلی

نهنکال را گفت کای نره دیو

برآرم ز جانت همین دم غریو

به قلوش چنین گفت سام گزین

[...]

درآمد یکی دیو نر زشت نام

در آن روی دریا به ضرب تمام

همان دم کمرگاه قلوش گرفت

برآورد بر دست دیو از شگفت

چو تندر خروشید بر دیوها

[...]

یکی نعره زد سام گرد آن زمان

که ای نامداران زابل‌ستان

بگیرید از این دیوزادان شوم

که جائی ندارند در مرز و بوم

رسیدند آن لشکری پیش سام

[...]