از سرعت آسمان خرامی

سری بگشای بر نظامی

آن پرده طلب که چون نظامی

معروف شوی به نیکنامی

کای محرم حلقهٔ غلامی

جادو سخنِ جهان، نظامی

فرزند محمد نظامی

آن بر دل من چو جان گرامی

گرچه نظر تو بر نظامی

فرخنده شد از بلند نامی

زین فن مطلب بلند نامی

کان ختم شده است بر نظامی

آخر به زبان نیکنامی

کم زآنکه فرستیم پیامی؟

آرند شراب یا طعامی

باشد که بدو دهند جامی

در اهل هنر شکسته کامی

به زانکه بود شکسته نامی

ناگاه رسید در مقامی

انداخته دید باز دامی

آیین سرور و شاد کامی

بر ساخت به غایت تمامی

سر رفت و هنوز بد لگامی

دل سوخته شد هنوز خامی

تو رایض من به کش خرامی

من توسن تو به بد لگامی

در خدمت این خدیو نامی

ما اعظم شانک، ای نظامی!

ترسم که ز بی خودی و خامی

بیگانه شوم ز نیک‌نامی

تا با تو به سنت نظامی

سلطان جهان کند غلامی

لیلی گویان به هر دو گامی

لیلی جویان به هر مقامی

چون یافت سلام ازو قیامی

دادش ز میان جان سلامی

حرز تو به وقت شادکامی

بس باشد همت نظامی

آخر منم و لبی و جامی

موقوف نی ام به ننگ و نامی

تشنیع چه می زنند بر من

بی پال و پری میان دامی

هر گه که به لب رسید جانم

[...]