ز جام عشق سرمستم زهی ذوق

ز مستی از خودی رستم زهی ذوق

همین قدر بلندم خود تمام است

که در کویت چنین پستم زهی ذوق

چه حاجت ساقیا با ساغر و می

[...]

ببحر هست مطلق تا شدم غرق

میان ما و دریا نیست خود فرق

چو من رند و خراباتی و مستم

چه کار آید مرا سالوسی و زرق

شدم محو فنا از تاب حسنت

[...]

بسی تصنیف دیدم در حقایق

ندیدم همچو گلشن پر دقایق

اگر چه عارفان بسیار بودند

بعرفان شیخ محمودست فایق

کجا باشد چنین گلشن که در وی

[...]

چو عشقش از دلت گشتست زایل

بکنج عافیت کردی تو منزل

بحمدالله که رستی از نگاری

که جز خون جگر زونیست حاصل

شها حیف است بهر بی وفایان

[...]

بیا ای مرهم درد درونم

ببین تا در غم عشق تو چونم

غم عشق تو برد از من دل و دین

بدست عشق تو زینسان زبونم

چو هر دم حسن رویت می فزاید

[...]

دو عالم پرتوی از نور ذاتم

جهان روشن ز خورشید صفاتم

منم عنقای قاف بی نشانی

که در هر جای و بی جای و جهاتم

من آن خورشید اوج لامکانم

[...]

بسویت می کشد دل هر زمانم

ز جان من چه خواهد دل ندانم

بدان شادم که از دست غم تو

نباشد در جهان یکدم امانم

دلم بردی و رفتی و نگفتی

[...]

چنان حیران حسن آن نگارم

که پروای همه عالم ندارم

مرا از جنت و دوزخ چه پرسی

چو من محو جمال روی یارم

ز دست غمزه آن چشم خونریز

[...]

ز شوق روی جانان آنچنانم

که سر از پاو پا از سر ندانم

چنان مستغرقم در بحر وحدت

که از کثرت بکلی برکرانم

چو از خود فانی و باقی باویم

[...]

ازآن می تا بنوشیدم دو سه جام

شدم در زهد و هشیاری نکونام

بده ساقی شراب آتشینم

که سازد پخته از یک جرعه صد خام

طلب کن همت از پیر خرابات

[...]

ز نار شوق تو ای جان جانان

به آهی سوزم این گردون گردان

بصحرای غمت آواره گشتم

نشد هرگز بپایان این بیابان

درانوار جمال مهر رویت

[...]

چو در بحر توئی مائی است فانی

ازآن گویم حدیث من رآنی

چو مرغ دل زند برهم پرو بال

شوم عنقای قاف لامکانی

نشان وصل تو چون بی نشانست

[...]

اگر در بحر عرفان غرقه گردی

بنزد عارفان مردانه مردی

چو پروانه به پیش شمع رویش

اگر جانباز باشی اهل دردی

رسی در ملک وصلش گربرآری

[...]

دلا در عاشقی برگو چه دیدی

که درد عشق را برجان خریدی

بصحرای طلب عمری برفتی

نشان کو گر بمطلوبت رسیدی

چو دلبر دیده جانا نگوئی

[...]

خدا راای صبا از من دعائی

ببر پیش جفاجو بیوفائی

بگو با عاشق مهجور زارت

چنین بی رحم و ناپروا چرائی

بگفت و گوی بدگویان حاسد

[...]

تجلی العشق فی کل المجالی

بوجه جل عن وصف الجمال

نیاید شرح حسنش در عبارت

کجا در قال آید ذوق حالی

درآمد یار در کوی خرابات

[...]

اگر زلفین تو پر خم نبودی

نشان کفر در عالم نبودی

گره از جعد گیسو گر گشودی

دل شیدا چنین درهم نبودی

نقاب از حسن رویت گر فتادی

[...]