یکی خورشید در برج حمل شد

یکی در خانه میر اجل شد

از آن خورشید صحرا پر حلل شد

وزین خورشید دولت بی خلل شد

از آن بستان پر از مشگین کلل شد

[...]

چو از بی‌طاقتی شوریده‌دل شد

از آن گستاخ‌رویی‌ها خجل شد

ز صدق و سوز او شه نرم دل شد

چه می‌گویم ز اشکش خاک گل شد

چو نقش ما به بی نقشی بَدَل شد

چه جوئی نقش ما چون با ازل شد

چو شیخ آن دید حالی گرم دل شد

ز درویشی خویش الحق خجل شد

مرا صد مشکل از پند تو حل شد

مِس من با زر رُکنی بَدَل شد

چنان در بذله گفتن بی بدل شد

که آن بیمثل در گیتی مثل شد

مثال آنکه جانی یافت دل شد

برسوایی مثال من سجل شد

سحر از باد سرد او خجل شد

فلک از تفّ جانش گرم دل شد

چو عقلم رفت و جان چون گشت و دل شد

چنین دیوانگی بر من سجل شد

چو این طاوس زرّین در حمل شد

زمانه با زر رکنی بدل شد

چو گل پاسخ شنید از وی خجل شد

ز گفت آن کنیزک تنگدل شد

کسی کو مرغ دام آب و گل شد

بران کس سرنگونساری سجل شد

چنان بگذشت عیسی روح کل شد

از آن اینجای با ما عین دل شد

چو نور و نار باهم متصّل شد

نهاد صورت اندر آب و گل شد

زهی نورت یقینِ جان و دل شد

از آن این مشکلاتِ جمله حل شد

ره شرع تو هر کو یافت کل شد

در اینجا بیشکی بی عیب و ذل شد

وصالت یافت اینجا آنکه دل شد

وگرنه پیش ذات تو خجل شد

از آن جام یقین مست ازل شد

از آن صورت بدین معنی بدل شد

بعسرت جمله نعمتها بدل شد

ز تنگی سفره مردم بغل شد