فغان ز عشق که آسان نماید اول بار

چو مدتی گذرد سخت میشود دشوار

گمان عاشق بیچاره اینکه بی‌زحمت

توان رسید بوصل و گرفت کام از یار

ولیک یار پریوش ز غمزهٔ دلکش

[...]

زمین به عرش برین دارد افتخار امروز

که شد در آن ملک العرش آشکار امروز

بگو بموسی ارنی بس است دیده گشای

پی‌مشاهده طلعت نگار امروز

فرو نهاد ز رخ پرده یار و در حق ما

[...]

سزد روند مه و مهر در حجاب امروز

که زد ز برج ولایت سرآفتاب امروز

ز فیض پیر خراباتیان گرفت از نو

جهان پیر بخود رونق شباب امروز

زمانه تا به ابد چشم شاهد بختش

[...]

فسرده طبع من ای عندلیب دستان‌ساز

چه روی داده که برناید از تو هیچ آواز

مگر چه شد که تو گشتی ز خویشتن مأیوس

چو صعوه‌ئی که در افتد به چنگل شهباز

گر از حوادث دهری ملول ایمن باش

[...]

دهید مژده برندان می‌پرست امروز

که پیر میکده آمد قدح بدست امروز

بهر که بنگری از شیخ و شاب و خرد و کلان

بود ز بادهٔ خم غدیر مست امروز

زهی علو که علی را بدست پیغمبر (ص)

[...]

چو یار پرده ز رخسار برگرفت امروز

جهان پیر جوانی ز سر گرفت امروز

بلی چگونه نگردد جهان پیر جوان

که یار پرده ز رخسار برگرفت امروز

صبا ز قالیه بیزی چو طره جانان

[...]

طلوع شمس ندیدی ز نجم اگر محسوس

ببین ز نجمه بعالم طلوع شمس شموس

نمود انفس و آفاق را قرین سرور

شهی که نفس نفیسش بود انیس نفوس

تبارک الله از این روز اسعد میمون

[...]

هر آنچه میزنم از دفتر وجود ورق

نوشته است بخط جلی که جاءالحق

نخست جلوه خالق امام آخر خلق

یقین فراخته از غیب در عیان بیرق

به یمن مولد مسعود مهدی موعود

[...]

یکی گشای دو چشم ار که نیستی احول

ببین یگانگی کردگار عز و جل

همه نمایش وحدت دهند تا به ابد

هر آنچه نقش برآید ز کارگاه ازل

دو نقش نیست برابر باولین دوم

[...]

مکین مسند شاهی علیست جل‌جلال

خدیو ملک الهی علیست جل جلال

اگر که تشنه فیضی بیا بسوی علی

که بحر نامتناهی علیست جل جلال

شهی کز او ز ازل تا ابد بملک وجود

[...]

از آن نهاد بعالم بنای کعبه خلیل

که تا در آن بنماید علی جمال جمیل

زهی خدیو مجلل که میشود بنیاد

برای مولد او خانه خدای جلیل

ببزم قدرت او شمس چیست یک مشعل

[...]

چرا چو ابر نبارد سرشگ از بصرم

که همچو برق گذر کرد عمر از نظرم

ز بسکه موج سرشگم فرو گرفته کنار

بدان رسیده که این آب بگذرد ز سرم

بهار عمر گذشت و رسید فصل خزان

[...]

چنانکه میشود از نور خور جهان روشن

شود ز نام علی قلب دوستان روشن

چراغ بزم جهان روی مرتضی است بلی

بود بنوروی این تیره خاکدان روشن

بلامکان ز مکان رفت چون رسول خدای

[...]

حبیب خلوتیم ای نگار هر جائی

که رخ نهفتهٔی اندر نقاب پیدایی

ترا جمالی باشد که گاه دیدن آن

چو سیل خون رود از دیده تماشایی

مرا چه باک ز رسوایی است در غم تو

[...]

ز جلوه مهر سماکی به بوتراب رسد

چگونه ذره تواند به آفتاب رسد

ولی نعمت ما خاکیان علیست که فیض

بزادگان تراب از ابوتراب رسد

مجوی کام دل خویش را ز غیر علی

[...]

ولی خالق اکبر علی هو علی حق

وصی پاک پیغمبر علی هو علی حق

مطیع حضرت سبحان به حکم محکم قرآن

مطاع ماسوا یکسر علی هو علی حق

به روحانی لاهوتی به جسمانی ناسوتی

[...]

بخلق عالمی ای اهل عشق ناز کنید

رسید یار ز ره ساز عیش ساز کنید

به طاق ابروی محرابیش نماز کنید

معاشران گره از زلف یار باز کنید

شبی خوش است بدین قصه‌اش دراز کنید

[...]

بغم سرای جهان خواجه خوش دلت شاد است

همیشه فکر تو در این خراب آباد است

ز بس امل دلت از یاد مرگ آزاد است

بیا که قصر امل سخت سست بنیاد است

بیار باده که ایام عمر بر باد است

[...]

سرشگ دیده دو صد درد را دوا بکند

دل شکسته تن از قیدها رها بکند

دمی حوائج صدساله را روا بکند

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دعای نیمه‌شبی دفع صدبلا بکند

[...]

ز ممکنات توان دید طلعت او را

که یک یک آینه‌اند آن جمال نیکو را

گرش مشاهده خواهی ز خویش چشم‌بپوش

که او ز دیدهٔ خود بین نهان کند رورا

ز خویش گم شو و آنگه خدای را میجوی

[...]