طلوع شمس ندیدی ز نجم اگر محسوس
ببین ز نجمه بعالم طلوع شمس شموس
نمود انفس و آفاق را قرین سرور
شهی که نفس نفیسش بود انیس نفوس
تبارک الله از این روز اسعد میمون
که هست مولد شاه حجاز خسروطوس
خدیو خطه طوس آنکه عارفان ندهند
گدائی در او را بحشمت کاوس
امام جن و بشر کش بر آستانه قدس
ملایکند دما دم بذکر یا قدوس
مه سپهر ولایت شهی که در هر صبح
زند بخاک درش آفتاب گردون بوس
زرشگ خادم کویش رواست خازن خلد
همی گزد لب و برهم زند کف افسوس
عجب نباشد اگر فایق آمد از هر باب
گه مباحثه با عالم یهود و مجوس
چه جلوه ذره کند درمقابل خورشید
چه صرفه قطره برد در کنار اقیانوس
چه شد دنائت مأمون و کینه‌توزی او
کجاست آن همه تزویر و حیله و سالوس
بگو بیا و ببین حشمت خدائی وی
که آن بدیده خلق خدا بود محسوس
همیشه بر سر بام جهان بکوری خصم
بنام نامی آنشه فلک نوازد کوس
درون جسم گدازد دل حسودانش
چنانکه شمع گدازد میانهٔ فانوس
شهی که وحش بیابان از او گرفته مراد
صغیر کی شود از لطف و رحمتش مأیوس
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف ویژگی‌های برجسته یک شخصیت بزرگ و روحانی می‌پردازد که به نظر شاعر، مانند خورشیدی درخشنده در گیتی است. شاعر از سال روز تولد این شخصیت یاد می‌کند و او را به عنوان یک منبع سعادت و روشنایی معرفی می‌کند. او نه تنها در عالم آفرینش (انفس و آفاق) تاثیرگذار است، بلکه بر دل‌ها نیز نفوذ دارد و نظیر خورشید، فضیلت‌ها و نورش بر همه جا پخش شده است.
شخصیت مورد نظر، به نام شاه حجاز، به عنوان یک پیشوای معنوی و متعهد به تصور می‌آید که حتی مخالفانش نیز نمی‌توانند بر او غلبه کنند. شاعر در این متن بر عظمت و قدرت این شخصیت تاکید کرده و از تاثیرات مثبت او بر جامعه و انسان‌ها سخن می‌گوید. در نهایت، شعر به نوعی دعوت به مشاهده و درک عمیق‌تر از این شخصیت و فلسفه‌اش می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر طلوع خورشید را از ستاره‌ها نمی‌بینی، پس باید از خود ستاره‌ها آسمان را ببینی تا طلوع خورشید را درک کنی.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که زیبایی‌های درون انسان‌ها و دنیای پیرامونمان با شادی و خوشی شاهی که وجودش برای دیگران مایه آرامش و خوشی است، مرتبط است. به عبارتی، وجود شریف و نفیس او موجب همراهی و دلخوشی دیگران می‌شود و این خوشی‌ها را در زندگی نمایان می‌سازد.
هوش مصنوعی: خداوند روز مبارکی را به خاطر می‌آورد که مولد شاه حجاز و بزرگ‌مردی به نام خسروطوس است.
هوش مصنوعی: خدای طوس، کسی که عارفان با دیدهٔ احترام به او نگاه می‌کنند و هیچ‌گاه از او درخواست کمک نمی‌کنند، به خاطر شخصیت بزرگ و باعظمتی که دارد.
هوش مصنوعی: امام، کسی است که بر هر دو نوع مخلوق، یعنی جن و انسان، تسلط دارد و در محضر خداوند، همواره در یاد و ذکر اوست. این یاد و ذکر او به صورت مداوم و پیوسته ادامه دارد.
هوش مصنوعی: ماه در آسمان ولایت، شاهی است که در هر صبح، آفتاب گردون به سجده بر درگاه او می‌افتد.
هوش مصنوعی: خدمتکاری که در کوی محبوبش است، با تمام وجود و دل‌سوزی به جمع‌آوری غنایم و هدایای بهشت مشغول است، اما در عین حال، از دل‌تنگی و حسرت به لب و دستانش می‌زند.
هوش مصنوعی: عجیب نیست اگر کسی بر هر موضوعی برتری پیدا کند، حتی در بحث با علمای یهود و مجوسی.
هوش مصنوعی: در برابر نور خورشید، زیبایی یک ذره چه ارزشی دارد و چه فایده‌ای دارد یک قطره در کنار حجم بزرگ اقیانوس؟
هوش مصنوعی: دنائت و کینه‌توزی مأمون چه شد؟ آن همه فریب، تزویر و نیرنگ کجا رفت؟
هوش مصنوعی: بیا و ببین بزرگی و جلال خداوندی را، کسی که در چشم مردم جهان به وضوح نمایان است.
هوش مصنوعی: در هر زمانی، در بالای دنیا، کسی که دشمنی ندارد به نامی بزرگ شناخته می‌شود و به لطف آسمان، صدای خوشی را می‌شنود.
هوش مصنوعی: دل حسودان همچون شمعی درون جسم می‌سوزد و ذوب می‌شود، همان‌طور که شمع در وسط فانوس می‌گدازند.
هوش مصنوعی: پادشاهی که خاطرخواهی درندگان بیابان به او وابسته است، چگونه می‌تواند امیدی از لطف و رحمتش را از دست دهد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زده به بزم تو رامشگران به دولت تو
گهی چکاوک و گه راهوی و گهی قالوس
بزرگوار جهان ، شمس دین ، بزرگ کریم
تویی ، که هست به تو بیضهٔ هدی محروس
رفیع قدر ترا آفتاب برده سبق
عریض جاه تو بر روزگار کرده فسوس
به یک نظر تو ببینی هزار علم دقیق
[...]
تو را خرامش کبک است و کشی طاووس
مثل زنند ز حسنت همی به روم و به روس
همای فاخته مهری، تذرو طوطی لفظ
گرفته دوری سیمرغ و زینت طاووس
ز چهره تو فزون گشته باغ را دیدار
[...]
نماز شام که بر وفق رأی بطلمیوس
برفت خور به زمین همچو گنج دقیانوس
طلوع کرد نجوم از مطالع اقبال
به جستجوی مه عید عالمی جاسوس
نمود ماهچه از سطح لاجوردی چرخ
[...]
بیا به میکده بفروش خرقهٔ ناموس
ریا و شمعه رها کن به زاهد سالوس
حریف مصطبه و ساغرم به بانگ بلند
به زیر پرده از این پس دگر نگویم کوس
فلک به دست ستم بین که زیر پای بکوفت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.