ساقیا ساغر شراب آور

ساغری زان شراب ناب آور

اینهمه سستی و تأمل چیست

خیز و جامی خوش از شتاب آور

چندگیری حساب از مستان

[...]

مژده ای دل که دلبر آمد باز

تا برد دل به دل بر آمد باز

آفتابم که دوش رفت از بر

صبحدم از درم درآمد باز

ماهم از دیده گرچه غایب شد

[...]

ز آفتابت مها نقاب انداز

اضطرابی در آفتاب انداز

ذره وش ز آفتاب طلعت خویش

عالمی را در اضطراب انداز

سرکشانرا بگیر و برگردن

[...]

دل که ساکن شده بکوی نیاز

خوش براهت نهاده روی نیاز

تا زناز تو ساغری نوشم

میکشم باده از سبوی نیاز

تا دهد آب سرو نازت را

[...]

صید وصلش توان بدام هوس

گر همائی شود شکار مگس

گرچه دورم ز هودجش آید

هر زمانم بگوش بانک جرس

شب روان ره محبت را

[...]

هر که در کوی او بود بارش

کی بود آرزوی گلزارش

کوی او گلشنی است کز خوبی

کرده آرایش جهان خوارش

قوت جان و قوت روح آمد

[...]

نقد دل جز بتوبه اخلاص

کی شود از غش زمانه خلاص

چهره فتح اگر مبین خواهی

پرده بگشای از رخ اخلاص

تا بیابی در حقیقت را

[...]

توئی جان و توئی جانانه دل

توئی ساکن میان خانه دل

منور باشد ای ساقی مدامم

زعکس طلعتت پیمانه دل

دمی از غلغل مینای وصلت

[...]

ای قدت سرو ناز و رویت گل

کوی تو گلشن و دلم بلبل

هر دم از جوش باده عشقت

شیشه دل برآورد غلغل

تن رباب منست و رگها تار

[...]

مطرب گل دمید در نی دم

آشنا غوطه ور شد اندریم

ساقی عشق بهر مستان ریخت

طرح پیمانه از گل آدم

سینه ریش دردمندان را

[...]

چون ز دار فنا بقا گشتم

محرم سر اولیا گشتم

تا شدم پادشاه کشور جان

طبل الا زدم ولا گشتم

درد و صافش تمام نوشیدم

[...]

نور رویش چو در نظر داریم

نظر کیمیا اثر داریم

روز و شب از غبار درگاهش

کحل بینائی بصر داریم

بهر مهمانی غمش برخوان

[...]

ما هزاران گلشن اوئیم

جز گل وصل او نمی بوئیم

ز کمند خودی شده آزاد

بسته زلف آن پری روئیم

این عجب بین که در محیط بقا

[...]

ما گهی یونس و گهی حوتیم

گاه موسی و گاه تابوتیم

گاه دریم و گاه مرجانیم

گاه لعلیم و گاه یاقوتیم

ساکنان سرادق جبروت

[...]

ما مریدان سید خویشیم

پادشاهیم اگر چه درویشیم

سالکان مسالک حق را

گه بدنبال و گاه در پیشیم

سینه ریشان درد هجران را

[...]

خلوتی در سرای درویشان

بطلب از خدای درویشان

محرمان حریم لاهوتند

ساکنان سرای درویشان

منزلی نیست در جهان حق را

[...]

صبح عید است ساقیا جامی

عیدی عاشقان کن انعامی

همه لب تشنه ایم بر جامت

ترکن از جاممان لب و کامی

از لب و چشم خود نوازش کن

[...]

ای بجامت همان که میدانی

ای بکامت همانکه میدانی

ای سکه حسن و دلبری در دهر

زد بنامت همانکه میدانی

مبتلا بهر دانه خالی

[...]

صبح عید است و میدهد ساقی

عیدی عاشقان می باقی

در میان صراحی و ساغر

میکند تازه عهد و میثاقی

دهد از نقل و می ببزم نشاط

[...]