دلم از نیستی چو ترسا نیست

تنم از عافیت هراسانیست

در دل از تف سینه صاعقه ایست

بر تن از آب دیده طوفانیست

گه دلم باد تافته گوئیست

[...]

هر که در خطهٔ مسلمانیست

متلاشی چو نفس حیوانیست

هر که عیسی‌ست او ز مریم زاد

هر که او یوسفست کنعانیست

فرق باشد میان لام و الف

[...]

شرع او روح عقل روحانیست

رای تو یار دیو نفسانیست

چون ترا چشمهای بینا نیست

این غرامت بر اهلِ دنیا نیست

سبب جسمت این دو جسمانیست

علت روحت آن دو روحانیست

قهرمانِ امین یزدانیست

بهرمانِ نگین انسانیست

در رهش رنج نیست آسانیست

بی‌زبانی همه زباندانیست

نفس حسی به خوردن ارزانیست

غذی جان ز خوان بی‌نانیست

بلعجب روح روح انسانیست

که در این دیوخانه زندانیست

هیچ خصمت بتر ز دنیا نیست

با که گویم که چشم بینا نیست

فضل دین در رهِ مسلمانیست

هنر ملک ره فرادانیست

جود او را کرانه پیدا نیست

چون سخایش سحاب و دریا نیست

هرکجا تیز فهم و فرزانیست

بنده‌ای کند فهم و نادانیست

جان که یک دم قرین نادانیست

راست خواهی دراز کن جانیست

در همه مملکت مرا جانیست

هر زمان پای‌بند جانانیست

در کنارم به جای دمسازی

تا سحرگه ز دیده طوفانیست

در کجا می‌خورد مرا غم عشق

[...]

ای به تو زنده هر کجا جانی‌ست

وز تنور تو هر که‌را نانی‌ست

جز یک ابر تو که‌ابر نیسانی‌ست

آن دیگر ابرها زمستانی‌ست

بس گره کاو کلید پنهانی‌ست

پس درشتی که در وی آسانی‌ست

نه که بهرام گور باما نیست

گور بهرام نیز پیدا نیست

آن نه دز کعبه مسلمانیست

مقدس رهروان روحانیست