من اگر دوستت همی دارم

مکش اکنون برای این کارم

من خود از هجر مرده ام، لیکن

خویشتن را بدو نمی آرم

لاف یاری نمی زنم، هر چند

[...]

او چو دشمن همی کند زارم

من به شادی که: دوستی دارم

رند گفتا: ز هر دو بیزارم

که من این دولت از اخی دارم

از برون در میان بازارم

وز درون خلوتیست با یارم

من به لطفت امید می دارم

مگر از غم کنی سبکبارم

چون ندارم بجز تو کس به جهان

ضایع از لطف خویش مگذارم

ماه من جلوه داد در چشمم

[...]

آن چنان من زگشنگی زارم

که به جان گرده را خریدارم

گفت نان ز آتش فراق کباب

در تف و تاب رو به دیوارم

گشت خلقی فراقت ای بریان

[...]

گفت شاها چه مرد این کارم

چه کشی زار زیر این بارم

کای خدا بنده گنهکارم

گرد خود کوهها گنه دارم

یک دو گانه نماز بگزارم

صورت ظاهرش به جای آرم

تا هم اینجا بهاش بشمارم

تو به ده من به شهر روی آرم

جاودان رو به سوی او آرم

دامن او ز دست نگذارم

گفت ازین درد دل چو بیمارم

سوی بیمارخانه رو آرم

من نه مجنون که نیک هشیارم

آید از طعنه جنون عارم

تا به هر وادیی که روی آرم

نوحه جانگداز بردارم

از سمور و حریر بیزارم

باز میل قلندری دارم

از برون در میان بازارم

وز درون خلوتی است با یارم

از کتان و سمور بیزارم

باز میل قلندری دارم

فارغ از گفتگوی بسیارم

چون صدف، یک دهن گهر دارم

خدمتی گوی تا بجا آرم

جان چو خواهی، نگفته بسپارم

نغمات عجب زند تارم

که زهم برگسست او تارم

مطرب این پرده را بگردان زود

که برافتاد پرده از کارم

عود زلفم بس است و مجمر دل

[...]