شبی و روزی و نر و ماده

سعد و نحس از پی هم افتاده

در بهشت ار شوی تو، ای ساده

نهلندت سلیم و نا گاده

هم پدر گول و هم پسر ساده

کام رندان از آن شد آماده

ای کریمی که مادر ارکان

چون تو فرزند راد نازاده

دست گوهر فشانت درگه جود

از کرم داد مکرمت داده

کی توان گفت ابر چون کف تست

[...]

واعظی بود بر سر منبر

لب به وعظ و به پند بگشاده

گفت: هر مرد را بود به بهشت

چند حور لطیف، آماده

عورتی پیر از آن میان برخاست

[...]

روی ظالم مبین که بر رویت

آن ز دوزخ دریست بگشاده

سوی او تا گشاده شد ز خدای

نظر رحمتی نیفتاده

صد مجلد کتاب بنهاده

در عذاب مخلد افتاده

کند اسباب شیخی آماده

بنشیند به روی سجاده

واندر این باب فصلی آماده

کرد و آورد پیش شهزاده

در گناه عظیم افتاده

ره به سوی جحیم بگشاده

بود صد گنج گوهر آماده

همه در دست و پایم افتاده

خاک او پاک و طیب افتاده

لیک هست از درختها ساده

مصطفی گفت آدمیزاده

که به خوردن حریص افتاده

دیگدان کنده دیگ بنهاده

کرده آلات طبخ آماده

من ازان عشق هستم آزاده

پرتو اوست بر من افتاده

کین سر صوفیی ست افتاده

دو جهان را برای حق داده

دلبری دیده دل به او داده

وز غمش در کشاکش افتاده

همه پیشش به خدمت استاده

داد خدمتگذاریش داده

آن یکی گفت ازان رخ ساده

رخ به خونم منقش افتاده

در تگ چاه میخی ایستاده

بهر عیش مخنث آماده