از خدا می‌خواه تا زین نکته‌ها

در نلغزی و رسی در منتها

درخور آن بیخ رسته برگها

در درخت و در نفوس و در نهی

قلعه‌ها هم گرد آن دو بقعه‌ها

شد مسلم وز غنایم نفعها

تا به بالا بر نیاید دودها

تا نگردد مضطرب چرخ و سها

پس بدان احوال دیگر بادها

که ز جزوی کل می‌بیند نهی

ظالمان مردند و ماند آن ظلمها

وای جانی کو کند مکر و دها

بر دریده جنبش او پرده‌ها

صورتش کرمست و معنی اژدها

در پناه پنبه و کبریتها

شعله و نورش برآید بر سها

عقل را باشد وفای عهدها

تو نداری عقل رو ای خربها

در پی تعبیر آن تو عمرها

می‌دوی سوی شهان با دها

گفت رگهای من‌اند آن کوهها

مثل من نبوند در حسن و بها

زان یکی درد او ز جمله دردها

وا رهد پا بر نهد او بر سها

لطف مخفی در میان قهرها

در حدث پنهان عقیق بی‌بها

نان تو شد از چه ز عشق و اشتها

ورنه نان را کی بدی تا جان رهی

نقض میثاق و شکست توبه‌ها

موجب لعنت شود در انتها

آینه بی‌نقش شد یابد بها

زانک شد حاکی جمله نقشها

عزت مخزن بود اندر بها

که برو بسیار باشد قفلها

غیر این معقولها معقولها

یابی اندر عشق با فر و بها

لیک بر مقتل نیامد تیرها

کار بخت است این نه جلدی و دها

عفوها هر شب ازین دل‌پاره‌ها

چون کبوتر سوی تو آید شها