شب شد و باد خنک از جانب شمران وزید

ابر، فرش برف‌ریزه بر سر یخ گسترید

لشگر تاریکی و سرما به شهر اندر دوید

در عزاگاه یتیمان‌، پردهٔ ماتم کشید

خاک‌، یخ بست و عزاکردند سر

[...]

دجلهٔ بغداد بر مرگ ذهاوی خون گریست

نی خطا گفتم که شرق از نیل تا سیحون گریست

اشک‌ربزان شد عراق از ماتم فرزند خویش

همچو یونان کز غم هجران افلاطون گریست

زبن بلای عام یعنی مرگ سلطان سخن

[...]

چون فروبردند نعشم را به گور

خاک افشاندند و زان گشتند دور

ناگهان آواز پایی سهمناک

کردگوشم را خبر از راه دور

من بسان خفته زان آواز پای

[...]

وقت است تا شویم ز هر کس کناره جوی

با ساقی افکنیم بساطی کنار جوی

گردیم هم ترانه بمرغان بذله‌گوی

در پای گل بریم ز مرغان به بذله‌گوی

نوشیم می‌به زمزمه نی خروش چنگ

[...]

ماه رجب افروخت رخ این الرجبیون

نک بخت خدا داده و نک طالع میمون

ای ساقی گلچهره بیاور می‌گلگون

گر لشگر دی بسته ره گلشن و هامون

در خانقه اسباب طرب ساز مهیا

[...]

ساقی می‌ده مرا که از کتاب قویم

نموده‌ام استماع کریمه‌ئی از کریم

نبئی عبادی عنی انا الغفور الرحیم

از پس این استماع ز خوردن باده بیم

هذا شئی عجاب ذالک امر عظیم

[...]

ساقیا خیز که هنگام نشاط و طربست

خاصه امروز که خود عیش و طرب را سببست

فارغ از عیش در اینروز نشستن عجبست

هر کجا عاشق زاریست خلاص از تعبست

زلف یارش بکف و جام شرابش بلب است

[...]

امروز روز نصب وصی پیمبر است

اندر خم غدیر یکی طرفه محضر است

از چشم دل ببین که نبی فوق منبر است

روحش قرین وجد ز پیغام داور است

پیغام آشنا سخن روح پرور است

[...]

ساقیا خیز در این عید مبارک مقدم

جمع اسباب طرب‌ساز که شد جمع بهم

مولد مهدی و آدینه و نوروز عجم

تا در این روز مبادا ره دل جوید غم

باده بایست همی خورد و جز این نیست صلاح

[...]

خواست چو از غیب ذات شاهد یکتا

جلوه دهد در ظهور طلعت زیبا

کنز خفی را کند به خلق هویدا

بهر تماشای آن جمال دلا را

آینهٔی ساخت از جمال محمد

[...]

ای مظهر احد هو یا علی مدد

ای محرم صمد هو یا علی مدد

ای شاه ذور شد هو یا علی مدد

ای میر معتمد هو یا علی مدد

الله را اسد هو یا علی مدد

[...]

تعالی الله از نیمهٔ ماه شعبان

که شد از شرف مطلع نور یزدان

مهی تافت کش بنده شد مهر تابان

بزد سروری خیمه در ملک امکان

که امکان بود در کمندش مقید

[...]

ای که در خم گیسو بسته‌ای به زنجیرم

کرده‌ای غم خود را سد راه تدبیرم

بر سرم بنه پایی کز غمت زمین گیرم

چیست ای نگار آخر غیر عشق تقصیرم

چند یاد مژگانت بر جگر زند تیرم

[...]

صد شکر که کام دل مهجور برآمد

شد روز وصال و شب هجران بسر آمد

آن طالع فرخنده میمون ز درآمد

آن یار سفرکردهٔ ما از سفر آمد

نی‌نی که بدل بود و کنون درنظر آمد

[...]

گل چو انوشیروان باز بر افروخت چهر

چمن شد از روشنی چو رای بوذرجمهر

معدلت اظهار کرد گردش وارون سپهر

مانی قدرت نگاشت نقش بدیعی ز مهر

در همه گل کشت شد تواتر ماه و مهر

[...]

بفرودین شد چمن غیرت باغ بهشت

خرمی افراشت بازرایت برطرف کشت

طوبی قدا الا ساقی حوری سرشت

حالی نتوان ز کف کوزه می‌را بهشت

می‌ده کز خاک ما کوزه بسازند و خشت

[...]

مرحبا للعید فی‌العید الشریف فی‌الشریف

خاصه فصل فرودین و ویژه از بعد خریف

با غزلخوانی ظریف و با دلارامی لطیف

با دلارامی لطیف و با غزلخوانی ظریف

اعتکاف اندر گلستان جست باید ای حریف

[...]

ز ریا و کبر بگذر جلوات کبریا بین

بمقام سعی دلرا همه روضه الصفا بین

بخم غدیر امروز تجلی خدا بین

بملالقای حق را به لقای مرتضی بین

که خدای جلوه‌گر شد به لباس مرتضائی

[...]

امروز من اندر سر سودای دگر دارم

درباره می‌خوردن تجدید نظر دارم

خشت از سر خم خواهم یکمرتبه بردارم

سرهشته در آن نوشم تا هوش بسر دارم

در میکده مست افتم بی‌زحمت هشیاری

[...]

ایکه سرگرم باندوختن سیم و زری

سیم و ز توشه ره نیست عجب بیخبری

خصم جان تو بود اینکه تو دولت شمری

آن نه دولت که بصد حسرت از آن درگذری

دولت آنستکه در گور بهمره ببری

[...]