شمارهٔ ۱۴ - در تهنیت عید مولود حضرت مولی الموالی علی علیه‌السلام
بفرودین شد چمن غیرت باغ بهشت
خرمی افراشت بازرایت برطرف کشت
طوبی قدا الا ساقی حوری سرشت
حالی نتوان ز کف کوزه می‌را بهشت
می‌ده کز خاک ما کوزه بسازند و خشت
گه بسرخم رویم گه بکف می‌فروش
کرده ورود بهار دهر کهن را جوان
غصه زدا شد زمین روح فزا شد زمان
بطرف هر کشتزار بصحن هر بوستان
جشنی باشد پدید بزمی باشد عیان
رودی دارد سرود تاری دارد فغان
نائی دارد نوا چنگی دارد خروش
وقت غنیمت شمار روی ز عشرت متاب
بملک جم دل منه بجام جم کن شراب
چه تختها شد نگون چه ملک‌ها شد خراب
چه روزها از فلک تافت همین آفتاب
بر سر کاووس و کی بر تن افراسیاب
بر حشم کیقباد بر خدم داریوش
غنچه لبا ای لبت کرده مرا می‌پرست
گل ز رخت منفعل سرو ز بالات پست
در خم زلفت چو من هرکه شود پای بست
دین و دل و عقل و هوش میرود او را ز دست
زانکه تو از کفر زلف زانکه تو از چشم مست
آفت دینی و دل رهزن عقلی و هوش
یارانی خود همین ورد زبانم تویی
نور دل آرام تن روح روانم تویی
صبر و قرار و شکیب تاب و توانم تویی
ماحصل زندگی سود و زیانم تویی
سخن کنم مختصر من تن و جانم تویی
نخواهیم گر هلاک روی خود از من مپوش
سروقدا خیز و جای جوی بر اطراف جو
بجام چون آفتاب بریز ای ماه رو
مئی که آتش زند بخرمن آرزو
مئی که مستند از آن شیشه و جام و سبو
مئی که هر گه رود مستی را در گلو
از همه ممکنات ندا برآید که نوش
مئی که یک قطره‌اش طعنه بقلزم زند
غمینی ار نوشدش کف بترنم زند
شعاعش از خم علم بچرخ هفتم زند
ز صافی و روشنی راه بر انجم زند
مئی که هر لحظه جوش آن می‌در خم زند
زمزمه یا علی برآید از خم بگوش
از آن میم مست کن ای برهت جان سبیل
تا که شوم مدح خوان بساقی سلسبیل
صهر رسول امم سر خدای جلیل
علی که ارزاق را آمده جودش کفیل
روز و شبان میرسد از آن خدا را وکیل
مائده جن و انس رزق طیور و وحوش
جان نبی نفس کل مطهر ذات احد
در ملل و در فرق در ازل و در ابد
او ناهی از صنم او داعی بر صمد
آنکه بوصفش شوم چون برقم مستعد
مداد غیبم بکلک همی نماید مدد
لسان قدسم بگوش همی رساند سروش
هو العلی العظیم هو السمیع البصیر
هو العزیز الحکیم هو اللطیف الخبیر
بکل شیئی علیم بکل شیئی قدیر
قربش میدان جنان بعدش میدان سعیر
گر بجنان مایلی دل زولایش مگیر
جزره عشقش مپوی جز پی قربش مکوش
خانه خدا گر نبود چه بود آخر سبب
که تافت در کعبه رخ چو خور بماه رجب
ظهور او کشف کرد هر آنچه بد محتجب
که را بود اینمقام جز آنشه ذو نسب
که بر شکست بتان نهد بفرمان رب
خواجه کونین را پای ز رفعت بدوش
چون زحلش بر در است خاک نشین مشتری
مریخش در رکاب همی کند لشگری
بشمس مر زهره را توان دهد برتری
عطاردش چون مه است در خط فرمانبری
شد از بخاری پدید سپهر نیلوفری
روز نخستین بزد بحر عطایش چو جوش
گر او نبودی نبود ز ما سواله اثر
نداشت هرگز وجود شیئی از خشک و تر
نه کوه بود و نه تل نه بحر بود و نه بر
نه لوح بدنی قلم نه شمس بدنی قمر
نه صبح بدنی مسانه شام بدنی سحر
نه هفته و ماه و سال نه دی نه فردا نه دوش
هر آنکه چون من بود ز جان غلام علی
دو گیتیش شامل است لطف مدام علی
میگذرد از صراط بلطف عام علی
بر لب کوثر خورد باده ز جام علی
کس ار بدوزخ دمد ز صدق نام علی
آتش آن را کند نسیم رحمت خموش
یا علی ای عقل کل واله و حیران تو
خیل رسل را بود چنگ بدامان تو
صغیر آنکو شده ز جان ثنا خوان تو
طبعش جوئی بود ز بحر احسان تو
که فیض از آن جاریست بهر محبان تو
چه بهر مدحت سرا چه بهر مدحت نیوش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیف بهشت و زیبایی‌های آن می‌پردازد. بهار و زندگی در زمین را جشن می‌گیرد و زیبایی و خرمی طبیعت را در کنار شراب و عشق به تصویر می‌کشد. شاعر به عشق و زیبایی‌های معشوق اشاره می‌کند و بیانگر حالاتی است که در اثر عشق به وجود می‌آید. او همچنین از علی (علیه‌السلام) به عنوان مظهر حقیقت و رحمت یاد می‌کند و به اهمیت رضایت خداوند در زندگی مؤمنان اشاره دارد. در نهایت، شاعر از لذت‌های دنیوی و معنوی سخن می‌گوید و بر تأثیر عشق و محبت بر زندگی انسان تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: چمن به زیبایی و شکوه باغ بهشت به کمال رسیده است و با جلوه‌گری‌اش، دل‌ها را شاد کرده و روح زندگی را به یاد می‌آورد.
هوش مصنوعی: درختی خوشبو و پربار وجود دارد که می‌توان به آن تمایل داشت، اما اگر لحظه‌ای از دسترس آن دور بمانیم، نمی‌توانیم به راحتی از لذت‌های آن بهره‌مند شویم، همان‌طور که نمی‌توان از زیبایی‌های بهشت به راحتی بهره‌ای برد.
هوش مصنوعی: از خاک ما می‌توانند کوزه درست کنند و از خشت‌هایی که از ما ساخته شده، بناها بسازند. در نهایت، زمانی که به خاک بازگردیم، دست‌هایمان پر از زحمت و تلاش خواهد بود.
هوش مصنوعی: بهار جدیدی به دنیای قدیمی آمده است که غم و اندوه را از میان می‌برد. زمین زندگی‌بخش و سرشار از روح شده و زمان به حرکت درآمده است.
هوش مصنوعی: در هر مزرعه و در هر باغی، جشن و سرور آشکاری برپا است.
هوش مصنوعی: رودخانه‌ای وجود دارد که آواز می‌خواند، درختی دارد که زار زار می‌نالد، نی‌ای دارد که موسیقی را می‌نوازد و چنگی دارد که با صدای بلند می‌خروشید.
هوش مصنوعی: زمان را غنیمت بدان و از لذت‌های زندگی غافل نشو. مانند پادشاه جمشید، دل خود را به شراب زینت بخش، تا از خوشی‌های دنیا بهره‌مند شوی.
هوش مصنوعی: بسیاری از حکومت‌ها و سلطنت‌ها سرنگون شدند و برخی مناطق و سرزمین‌ها ویران شدند، اما این خورشید همچنان در آسمان می‌تابد و روزها را روشن می‌کند.
هوش مصنوعی: در زمان‌های دور، در نبردهایی که میان پادشاهان و پهلوانان بزرگ ایران و دشمنانشان رخ می‌داد، نام‌هایی بزرگ و قدرتمند همچون کاووس و افراسیاب در میدان بودند. همچنین، از پیروزی‌های کیقباد و خدمات داریوش به عنوان نشانه‌هایی از حکمرانی و شجاعت یاد می‌شود. این جنگ‌ها نمایانگر نبرد میان خیر و شر هستند که هر طرف با دلاوری و اقتدار به میدان آمده است.
هوش مصنوعی: دندان‌های زیبا و لب‌های تو باعث شده که من عاشق تو شوم، حتی گل‌ها به خاطر زیبایی تو تحت تأثیر قرار گرفته‌اند و در مقایسه با تو، درخت سرو به نظرم کوچکتر و ناتوان‌تر می‌آید.
هوش مصنوعی: هر کس که در دامی از زلف تو گرفتار شود، دین و دل و عقل و هوش خود را از دست می‌دهد.
هوش مصنوعی: زیرا که تو به خاطر زلفت، کافر می‌نمایی و به خاطر چشمان مستت، دین و ایمانی را نابود می‌کنی و دل را به تنگنای عقل و هوش می‌کشانی.
هوش مصنوعی: دوستان من همیشه در زبانم نام تو را می‌برند، تو نور دل من هستی و آرامش جسم و روح من.
هوش مصنوعی: تو منبع آرامش و استقامت من هستی و تمامی تلاش‌ها و نتایج زندگی‌ام به تو وابسته است.
هوش مصنوعی: من به اختصار می‌گویم که تو تمام وجود من، هم جان و هم تن هستی. اگر نمی‌خواهی از بین بروم، لطفاً چهره‌ات را از من نپوشان.
هوش مصنوعی: ای سرو زیبا، برخیز و در اطراف جوی بنشین و بر خودی که مانند آفتاب می‌درخشد، ببار. ای ماه‌روی، مانند آفتاب بر ما نور بفرست.
هوش مصنوعی: شرابی که شعله‌ای به آتش آرزوها می‌افکند، شرابی که باعث مستی شود و از شیشه، جام و سبو به دست آید.
هوش مصنوعی: شراب که هر بار باعث مستی می‌شود، از تمامی موجودات چنین صدایی را سر می‌دهد که بنوش!
هوش مصنوعی: اگر شرابی به یک قطره‌اش دنیایی از غم و اندوه را بزند، نوشیدن آن می‌تواند دل را شاد کند و روح را به تپش درآورد.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف نوری می‌پردازد که از یک منبع علمی و روشنایی‌زا به وجود آمده و در نتیجه آن، مسیرهای تازه‌ای را برای ستارگان و آسمان‌ها می‌گشاید. به عبارتی دیگر، از علم و دانش، روشنایی و راه‌های جدیدی برای کشف و فهم بیشتر پدید می‌آید.
هوش مصنوعی: می‌گوید وقتی که در هر لحظه شراب در کنار هم می‌جوشد، صدای ذکر «یا علی» از آن به گوش میرسد.
هوش مصنوعی: ای جانم، از آن شراب مستم کن تا من بتوانم در ستایش تو و ساقی بهشت آواز بخوانم.
هوش مصنوعی: شوهر دختر پیامبر، علی، که بزرگ و بزرگوار است، شخصی است که تأمین‌کننده قوت و روزی مردم به لطف و بخشش خود می‌باشد.
هوش مصنوعی: روز و شب، خداوند به وکیل خود می‌گوید که مائده را برای جن و انس و نیز غذاهای پرندگان و حیوانات وحشی برساند.
هوش مصنوعی: جان پیامبر، روح تمام موجودات پاک است که در تمامی اقوام و دسته‌ها، در آغاز و پایان وجود دارد.
هوش مصنوعی: او به کسی که معشوقش را ترک کرده، می‌گوید که در عوض به سمت خداوند حقیقی و بی‌همتا برود. آن چنان جذابیتی به وصف خداوند دارد که فرد را همچون برقی که آماده‌ی درخشان شدن است، شیفته می‌کند.
هوش مصنوعی: مداد پنهان من با دقت و مهارت می‌نویسد و زبان الهی من پیام‌های آسمانی را به گوش می‌سپارد و منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: او بلندمرتبه و بزرگ است، شنوا و بیناست. او نیرومند و حکیم است و بر هر چیز عزیز و لطیف و آگاه است.
هوش مصنوعی: تمام چیزها را می‌داند و بر هر چیزی قدرت دارد. نزدیک او باغ‌های بهشتی و پس از آن آتش جهنم قرار دارد.
هوش مصنوعی: اگر تمایلی به بهشت داری، دل از زلف او مگیر. در عشق او جستجو نکن و فقط به دنبال نزدیک شدن به او باش.
هوش مصنوعی: اگر خانه خدا نبود، دلیل چیست که در روز رجب چهره ماه مانند خورشید در کعبه می‌درخشد؟
هوش مصنوعی: ظهور او، هر چیزی را که پنهان بود نمایان کرد و نشان داد که هیچ کس جز آن شخص نیکو نسب نمی‌تواند در این مقام قرار گیرد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که کسی که تحت فرمان خداوند است، می‌تواند بر بت‌ها و بر خرافات غلبه کند و به عظمت و اقتدار خود برسد. او می‌تواند بر دوش خود بار مسوولیت جهان را بردارد و در رسیدن به رفعت و مقام بلند موفق باشد.
هوش مصنوعی: وقتی سیاره زحل در آسمان در حال قرارگیری است، مشتری به مانند یک خاک نشین در کنار آن قرار دارد و مریخ که به نوعی نماینده جنگ و دلاوری است، در حال آماده‌سازی و حضور در کنار آنهاست. این تصویر به نوعی نشان‌دهنده نقش و تأثیر سیاره‌ها در جنگ و نبردها است.
هوش مصنوعی: بشمس، زهره را قدرتی می‌بخشد که بتواند در برابر عطارد برتری یابد، مانند این که ماه در دستور فرمانبری قرار دارد.
هوش مصنوعی: در روز نخستین، بخاری به وجود آمد که آسمان آبی و نیلوفری را به نمایش گذاشت و خداوند عطای خود را مانند جوش و خروش دریا نازل کرد.
هوش مصنوعی: اگر او (خدا یا حقیقت) وجود نداشت، هیچ سوالی از ما نمی‌شد و هیچ چیزی در عالم وجود نداشت، چه خشک و چه تر.
هوش مصنوعی: نه کوه و تپه‌ای وجود داشت، نه دریا و نه زمین. نه لوحی با نوشته‌ای بود و نه خورشید و نه ماه.
هوش مصنوعی: این عبارت به این معناست که هیچ چیزی در زندگی ثابت و دائمی نیست. نه شب و صبح مشخصی وجود دارد، نه زمان با توجه به هفته، ماه، سال و یا دیگر تقسیمات زمان. به طور کلی، هیچ کدام از این عوامل نمی‌توانند بر تغییرات و چرخه‌های زندگی حکمرانی کنند. همه چیز در حال تغییر و دگرگونی است.
هوش مصنوعی: هر کسی که از دل و جان به محبت علی وفادار باشد، همیشه از نعمت‌های و رحمت‌های او بهره‌مند می‌شود.
هوش مصنوعی: با مهربانی عمومی علی، از پل صراط عبور می‌کند و بر لبان کوثر، از جام علی نوشیدنی می‌نوشد.
هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر حقیقت و صداقت به سوی جهنم برود، نسیم رحمت می‌تواند آن آتش را خاموش کند.
هوش مصنوعی: ای علی، تو عقل کل هستی و همه پیامبران در شگفتی و حیرت از عظمت تو به دور تو هستند و چنگ در دامن تو دارند.
هوش مصنوعی: کسی که از جان به تو ثنا می‌گوید و کوچک و ناچیز است، توجهش به احسان‌های تو مانند جستجو در دریای مهربانی‌ات است.
هوش مصنوعی: خوشبختی و نعمت از آن تو جاری است، چه برای کسانی که تو را ستایش می‌کنند، چه برای کسانی که آن ستایش را می‌شنوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.