یارون پرچ بوینین به انجیله داره

یا سرخه گِلِ غنچوئه نو ویهاره

یا غالیه گِلْ گِلْ دِشنّیه داره

یا مخمله که دوش دره مه خون‌کاره

هرگه که سری خونّه، صدای یاره

[...]

طوبیٰ قَدّهْ مه دوست و عقیقهْ لوئه

سو آلْ خورهْ، دیمْ مُونگِ چهارْدَهْ شوئه

دْ تا مَستهْ آهو گلهْ باغْ به خوئه

اُونْته چشهْ که مه کشتنْ وَرْ، سییوئهْ

ته لو و دهُونْ، جایْ ظلماتِ اُوئهْ

[...]

زلفِ هندُو، آتشْ‌پرستْ یا زنّاره؟

یا طرّه‌یِ مشکینْ به گردِ عذارهْ؟

شوی قدره یا رنگِ لیلْ، ماهِ تارهْ؟

یا اَژْدرهْ که، هَرْ دَمْ گذرْ به لارهْ؟

وَرْنْ گَرْ به جنّت مرهْ، بی‌تهْ نارهْ

[...]

اوّل گمّه و آخر ذاتِ خداره

کریمْ و رحیمْ، قادرِ بی‌همتا ره

عجب عَیْشگٰاهْ بساته این دنیاره

تا خَلْقونْ بَویننْ، بشناسنْ خداره

اونْ شَرْویرهْماه که اولِ ویهاره

[...]

امیر گنه: طرّارْ طُرّه‌یِ خم چیه؟

اُونْ گنج و دیگرْ مارِ اژدَرْ دمْ چیه؟

اونْ کَمنْ اندازونِ خَماخَم چیه؟

یا چابُک سوارونِ دَسْتِ قمچیه؟!

غم چیه گردِ عالمْ لمالم چیه؟

[...]

اونوخت که خدا بساته،‌ای بساط ته

گِل هَشْت بهشتْ ره اُورده اُوی حیٰات ته

فرشته به عَرْش کنّهْ همینْ دعاته:

یاربْ! نَرْسهْ مَسْته چشْ‌ره خطاته

ته ذَرّه خوبی اگرْبه عالمْ پاته

[...]

دِ دیمْ خور و مُونگِ سُونْ که سُو هداته

زلفْ نافه‌ی مشکْ خَطّ بَکشی خطاته

منْ مَجمّهْ ته وا، تَنْ بکاستهْ واته

هزارْعاشقِ جانْ بو زلفِ فداته

ای مونگ و خورْ، مه دل بَسوته براتهْ

[...]

دوستْ مرهْ هداشه کَمنْ جه دْمُویی

گته شه گردنْ، طوق هَکنْ تار کَهُویی

هر کَلبْ که تنه شَهرْ برسیه بویی

خَلیطهْ دْکنْتا نَهلّی که شویی

زنجیرْ پرْ گرهْ دیمهْ مشکینهْ مُویی

[...]

عَجایبْ نیِهْ مشکْ ره خطا کَسْ گویی

ته دیم و ته زلفْ که اُونْ روزه، این شویی

صد جا گلهْ باغْدیمه وَنُوشهْ بویی

هرگزْ کَسْ نَدیِهْ، سُنبُلْ آتش رویی

صد داغْ به منه دلْ دره ته ابرویی

[...]

ونهْ باخسمْ کَشْ ته خجیرهْ خویی

ونهْ بئیرمْ دَسْت ته خاره ججویی

مه تن تنه بو کنّه، ته ماه نویی

تَرْسمْ تنْ بَشُورمْ، تنه بو بَشویی

اُونطوریْ که گوکّی انتظارِ گویی،

[...]

کسی گته منْ شه یارِ وَرْ نمیرویی

دْ گوشْ غُولْ بَوّهْ تتا نشنوسّهْ نَوُویی

دْ چشْ کورْ بَوّهْ، دْ دیمْ بَوّهْ سیویی،

ونهْ مُونسْ، برمه بَوّهْ هویی هویی

کَسْ وینه منه مشکْ و گُلو ره بویی

[...]

شادی گَرْ بوارهْ به افلاکِ گیتی،

آخرْ تَنْ بنِ خاک، دردناک گیتی

مه تَنْ کشتی آسا کَته چاکِ گیتی

غَمْ خرنهْ شو و روزْ، در کلاّکِ گیتی

مردمْ همه بوئنْ گلهْ ناکِ گیتی

[...]

اُونوختْ که هیچ‌کس مهر رهْ به دلْ نکاشتْ بی،

تنه دْ گل و یاسَمنْ بو نداشتْ بی،

اُونوختْ که تره مارْ دُوشْ هَئیتهْ داشتْ بی،

اُونوختْ غَم و اندوهْ، مه شوم و مه چاشتْ بی،

اُونوختْ اگر مجنونْ لیلی عشقْ داشتْ بی،

[...]

ای گلِ چَمنْ، تو مه وشکُوره تاجْ بی

ناشکفتهْ تو دَستِ کَسُون تاراجْ بی

گردنْ به سفیدی چه پیونِ عاج بی

سُونِ مُرغِ بَسْملْ، گلْ به خینْ اراجْ بی

شمسْ چیره‌ی دوسته، که شیرینْ مزاجْ بی

[...]

اَمْروُزْ، خٰارِهْ رُوزِهْ، دُوسْ رُجُوعْ بِهْ مٰا کِرْدْ

هِزٰارْ گِرِه‌یِ غَمْ بِهْ دِلْ مِهْ وِشٰا کِرْدْ

دُوسْتِ دِتٰا خِشْ دَرْدِ مِرِهْ دِوٰا کِرْدْ

بِلْبِلْ کِهْ تِنِهْ شیرینْ زِبُونْرِهْ وٰا کِرْدْ

سَلُومٌ عَلَیْکْ خَورشیدِ بٰا صِفٰا کِرْدْ

[...]

رٰاهْ‌رِهْ مِنْ دیمِهْ کِهْ پَیْ بِهْ کُویِ یٰارْ کِرْدْ

هِنْدوُ بِهْ خُوشِهْ چیره رَنْگِ عِقٰارْ کِرْدْ

شیرْرِهْ دیمِهْ کِهْ شُبُونِهْ گُو شِکٰارْ کِرْدْ

آهُو دیمِهْ شیرِ دَسْتْ وُ پٰا خُمٰارْ کِرْدْ

تیرْرِهْ دیمِهْ کِهْ سَرْ بِهْ دِهُونِ مٰارْ کِرْدْ

[...]

زیٰادْ بُوتِنِهْ دَوْلِتْ دَرْگٰاهِ دٰاوَرْ

اَفْتوُ بُو تِنِهْ چیرِهْ کِهْ هو کَشِهْ سَرْ

تِهْ کٰارْ بِهْ مِرٰادْ ایزدْ بِسٰا تِهْ تِهْ وَرْ

سی گِرْدِنْ کَشوُنْ، سَرْهونیابونْ تِهْ دَرْ

تِهْ دَوْلِتْ اَنْدی بُو کِهْ کَیْهوُنْ کَشِهْ سَرْ

[...]

شِهْ دُونِشْ جِهْ چِهْ گُوهِرْ اَفْشُونِسْتیمٰا؟

خِشِهْ گُوئِهْ دُوسْتْ رِهْ دِشْمِنْ دُونِسْتیمٰا

اَنْدی کِه کُمیْتِ عَقْلْ رِهْ رُونِسْتیمٰا

مِنْزِلْ بَرِ سییِنْ رِهْ نَتُونِسْتیمٰا

یِکْذِرِّهْ نَمُونِسْ کِهْ نَخُونِسْتیمٰا

[...]

امرو بدینی آدِمْ که وی پری‌زا

منْ ندیمهْ یارْرهْ همه چی برازا

بال سْونِ ستُون و تنه تَنْ، سور آسا

قایمه کُمُونْ دارنی، دسْ ته مریزا!

وازَن دست‌هائیتْ زنّی وازنْ کره‌وا؟

[...]

تخمِ زاهدی اندی که کاشْتِمِهْ یارون!

به وختِ دِروُ، خوشه نداشْتِمِهْ یارون!

جایِ یک من رِهْ، سی مِنْ دکاشْتِمِهْ یارون!

جایِ سی منْ‌رِهْ یک منْ نداشْتِمِهْ یارون!

سی ساله که ته عشقْ‌رِهْ بکاشْتِمِهْ یارون!

[...]