اُونوختْ که هیچ‌کس مهر رهْ به دلْ نکاشتْ بی،
تنه دْ گل و یاسَمنْ بو نداشتْ بی،
اُونوختْ که تره مارْ دُوشْ هَئیتهْ داشتْ بی،
اُونوختْ غَم و اندوهْ، مه شوم و مه چاشتْ بی،
اُونوختْ اگر مجنونْ لیلی عشقْ داشتْ بی،
اسٰا امیرْ مهرِ گُوهرْ دلْ دکاشتْ بی،
فرهادْ گلنگْ ره دوشْ هنیا وداشتْ بی،
آخرْ داغِ شیرینْ، جانْ ره شهْ گذاشتْ بی،
هوای ابر نیسونْ صدفْ گماشتْ بی،
اونْ صدفْ که گُوهر داشتهْ، گوهرْ داشتْ بی،
مه دوستْ ده و چارِ قَمرْ چیره داشتْ بی
یادْ دارْنی تنه مارْمنه جا آراشتْ بی؟
یادْ دارْنی تنه سِرْ، مه جه کینه داشتْ بی؟
یادْ دارْنی تنه کاکو هچّی نداشتْ بی؟
امیر تره دوش گیتهْ، چطری داشتْ بی؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
آن‌گاه که مهر کسی را به دل نکاشته بودی، / و دوگل و یاسمن تو معطّر نشده بود.
آن‌گاه که مادر تو را به دوش می‌گرفت (می‌بست) و نگه‌داری می‌کرد، / در همان هنگام غم و اندوه تو شام و نهار من بود،
اگر آن‌گاه که مجنون عاشق لیلی شده بود، / اکنون امیر، مهر گوهر را به دل کاشته است،
[آن‌گاه‌که] فرهاد کلنگ را بر دوش گذاشت و نگه داشته بود / سرانجام از داغ شیرین، جان خود را بر سر آن گذاشت،
هوای ابر نیسان که صدف گمارده بود، / آن صدفی که دارای گوهر بود، در گوهر، وجود داشت،
دوست من چهره‌ای چون ماه چهارده شبه داشت / اما درخت ستم را بر سر من کاشت
یاد داری که مادرت چگونه به من ناسزا می‌گفت؟ / به یاد داری که برای تو با من کینه‌ورزی می‌کرد؟
به یاد داری که دایی تو چیزی نداشت؟ / امیر تو را به دوش خود چگونه نگاه می‌داشت؟
هوش مصنوعی: هیچ‌کس در دل خود عشق را نپروراند، بدون اینکه گل و یاسمن در آنجا عطر و بویی داشته باشد.
هوش مصنوعی: وقتی که تره به دوش مار حس می‌شود، یعنی احساس می‌کنم غم و اندوهی در من موج می‌زند، هم صبح و هم بعدازظهر.
هوش مصنوعی: اگر مجنون به عشق لیلی دلداده بود، این داستان را به خاطر داشته باش که امیر مهر، عشق واقعی و گوهری دلش را کشت.
هوش مصنوعی: فرهاد در حال حمله به کوه بود و در دلش بیش از همیشه درد و رنج داشت. پس از تلاش‌های بی‌وقفه‌اش، نتوانست به آرزویش برسد و در نهایت، عشقش به شیرین باعث شد که جانش را فدای این راه کند.
هوش مصنوعی: در هوای زیر ابر، صدفی قرار گرفت که درون آن مروارید وجود داشت. صدفی که می‌توانست گوهری باارزش داشته باشد.
هوش مصنوعی: ماه دوست را در نظر بگیر که جذابیت و زیبایی خاصی دارد. چگونه ممکن است که فراموش‌کردن آن، به گونه‌ای باشد که مانند مار بی‌سر و بی‌ربط در جاهای ناخواسته و بی‌مورد ظاهر شود؟
هوش مصنوعی: به خاطر داشته باش که من تنها یک بی‌کس و بی‌کس بودم، آیا تو نیندیشیدی چه کسی کینه داشت؟ به خاطر داشته باش که من هیچ چیز نداشتم، آیا تو فراموش کردی برادر؟
هوش مصنوعی: امیر تره دوش گیته، چطری داشت بی؟ یعنی آیا امیر به سادگی و بدون زحمت، خود را در زیر چتر مشکلی قرار داده است؟ این بیان به شکلی است که به تردید و سوال در مورد وضعیت یا کارهایی که انجام می‌دهد اشاره دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.