هر زمان نوعی بچشم اهل حال

می نماید حسن روی تو جمال

حسن رویت را ز مرآت جهان

زاهد ار دیدی نبودی در ضلال

دیده اهل بصیرت دیده است

[...]

درد عشق آمد دوای درد دل

نیست باری جز غمش درخورد دل

من ندیدم در گلستان وجود

هیچ گل خوشبوی تر از ورد دل

هرکه جان و دل ز یاد غیر دوست

[...]

در کشور جان و ملکت دل

بگرفت سپاه عشق منزل

ائین و رسوم نو نهادند

تا گشت رسوم عقل زایل

از عجز سپاه عقل نامد

[...]

چو عشقش از دلت گشتست زایل

بکنج عافیت کردی تو منزل

بحمدالله که رستی از نگاری

که جز خون جگر زونیست حاصل

شها حیف است بهر بی وفایان

[...]

زهی بزم و ساقی و حسن و جمال

زهی مستی و ذوق و جام وصال

زهی مطرب و چنگ و آواز نی

زهی شورش و وجد ارباب حال

چه رندان می نوش پرهیزکار

[...]

ای حسن جان فزای تو خورشید بی زوال

هرگز ندید دیده کس اینچنین جمال

خورشید در لباس همه ذره نمود

رخسار او چو پرده برافکند از جمال

باتار زلف او شب تار است همچو روز

[...]

تا کرد شاه عشق بملک دلم نزول

برخاستست از سر جان عقل بوالفضول

خورشید عمرم ار بفراقت زوال یافت

لیکن ز جان خیال وصال تو لایزول

آن یار عین ماست نه از روی اتحاد

[...]

چون خیال وصل جانان هست سودای محال

جان شیدایم ز وصلش گشت قانع با خیال

تا ز هستی هست باقی یکسر مو وصل نیست

نیست از هستی خودشو گر همی خواهی وصال

در میان جان و جانان پرده جز پندار نیست

[...]

بیاکه بی تو ز عمر خودم گرفت ملال

مگر ز روی تو گردیم شادمان ز وصال

ازآن بکنه جمالت کسی نشد واقف

که داشت شاهد حسنت هزار غنج و دلال

دلی که جلوه رویت ندید از همه رو

[...]

من که مست جام عشقم از ازل

کی بهشیاری کنم مستی بدل

عشق و مستی شیوه رندی بود

رند را زین چاره نبود لااقل

سوی مسجد آمدن انصاف نیست

[...]

واین الاثافی و این الطلال

واین الخیام واین الظلال

واین الاثاث واین الرثاث

واین النساء واین الرجال

وفی کل حی و فی کل شئی

[...]

همه صورت همه معنی همه حسنی و جمال

همه حشمت همه رفعت همگی جاه و جلال

همه لطفی و ملاحت همه احسان و کرم

همه اخلاق جمیل و همه اطوار کمال

همه قربت همه وحدت همگی کشف و شهود

[...]

ای کنایت ز سر کوی تو جنات نعیم

شد اشارت بفراق رخ تو نار جحیم

رشک فردوس برین است و نعیم ابدی

دوزخ ما که در آنجاست بما یار ندیم

هست از مهر رخت در دل هر ذره نشان

[...]

ما سال‌ها به کوی ملامت دویده‌ایم

راه سلامت همچو ملامت ندیده‌ایم

حرص و امل چو رهزن راه طریقتند

ما رخت دل به ملک قناعت کشیده‌ایم

مفتی اگر ز راه خرد می‌رسد به جان

[...]

ما عاشق و رند و جان فشانیم

بی نام و نشان ز هر نشانیم

در کوی قلندری و رندی

در دردکشی چه داستانیم

ما دیر و مساجد و خرابات

[...]

هنگام آن آمد که من این پرده ها را بردرم

شهباز و سیمرغی شوم از چرخ گردون بگذرم

ویران کنم این آشیان سازم مکان در لامکان

گردد همه کون و مکان چون بیضه زیر شهپرم

بگذارم این نام و نشان ازما ومن یابم امان

[...]

من بحسنت ز ازل واله و شیدا بودم

عاشق بی دل و دیوانه و رسوا بودم

قطره بودم چو شدم غرقه دریا(ی) قدم

قطرگی رفت و دگر من همه دریا بودم

مست و قلاش ببوی تو بمیخانه مقیم

[...]

ما در دو جهان غیر تو مطلوب ندیدیم

از روی بتان غیر تو محجوب ندیدیم

بودیم بسی ناظر رخساره خوبان

جز حسن تو هرگز ز رخ خوب ندیدیم

منظور زلیخا بجز از حسن تو کی بود

[...]

ما آینه کون و مکان روی تو دیدیم

جان دو جهان بسته بیکموی تو دیدیم

شد نرگس مخمور تو سرفتنه دوران

آشوب جهان غمزه جادوی تو دیدیم

ما قبله جانها بیقین روی تو گفتیم

[...]

مشرق انوار روحانی منم

مغرب اسرار ربانی منم

چون ظهور جمله اسما بماست

مظهر اوصاف رحمانی منم

هر دو عالم شد بنور ما عیان

[...]