آفرینش را چو فتح الباب شد

نور احمد مهر عالم تاب شد

رست از او نور امامان وفی

شد بروج سیر آن نور صفی

پس برآمد نور پاک فاطمه

[...]

چون در آن دشتِ بلا افکند بار

کرد از بیگانگان خالی دیار

عاشرِ ماهِ مُحَرَّم، شامگاه

شد به منبر باز، شاهِ کم‌سپاه

یاورانش گردِ او گشتند جمع

[...]

چون سحرگه چهره صبح سفید

شد ز پشت خیمۀ نیلی پدید

آسمان گفتی گریبان کرده چاک

در فراق آفتابی تابناک

خور ز مشرق سر برهنه شد برون

[...]

از حدیث شاه حرّ ابن یزید

از ندامت دست بر دندان گزید

باره راند و قصد پور سعد کرد

گفت خواهی راند با این شه نبرد

گفت آری جنگ های پر گزند

[...]

شه به پایان باز ناورده عتاب

با زبان تیر دادندش جواب

هر که ز آن سرچشمه آبی نوش کرد

نوعروس بخت در آغوش کرد

دید شه چون تیر باران جفا

[...]

چون که نوبت بر بنی هاشم رسید

ساخت ساز جنگ عباس رشید

محرم سرّ و علمدار حسین

در وفاداری علم در نشأتین

در صباحت ثالث خورشید و ماه

[...]

چون عقیله دودهٔ آل مناف

دخت زهرا بانوی سرّ عفاف

طود حلم و بحر علم مِن لَدُن

بی معلّم عالمه اسرار کُن

گوهر والای دریای شرف

[...]

دور چون بر آل پیغمبر رسید

اولین جام بلا اکبر چشید

اکبر آن آئینه رخسار جَدّ

هیجده ساله جوان سرو قدّ

در منای طف، ذبیح بی بدا

[...]

قاسم آن نوباوۀ باغ حسن

گوهر شاداب دریای مِحَن

شیر مست جام لبریز بلا

تازه داماد شهید کربلا

چارده ساله جوان نونهال

[...]

شد چو خرگاه امامت چون صدف

خالی از درهای دریای شرف

شاه دین را گوهری بهر نثار

جز دُرِ غلطان نماند اندر کنار

شیرخواره شیر غاب پر دلی

[...]

بس که خونبار است چشم خامه ام

بوی خون آید همی از نامه ام

ترسمش خون باز بندد راه را

سوی شه نابرده عبدالله را

آن نخستین سبط را دویّم سلیل

[...]

وقت آن شد که کشد کلک نزار

چون نی از دل ناله های زار زار

بر نگارد داستان شاه را

قصهٔ پر غصهٔ جانکاه را

لب ز خون ناب آمه تر کند

[...]

جبرئیل آمد شتابان بر زمین

از فراز عرش رب العالمین

دید صحرائی سراسر لاله زار

ارغوان در وی قطار اندر قطار

چهره های آتشین برگ گلشن

[...]

گفت: شاها من فرشته آتشم

که سمندوار بر آتش خوشم

حکم کن این نائب رب النجوم

سوزم این حزب شیاطین از رجوم

گفت: من بودم که با امر جلیل

[...]

شد فرشته نار با صد دود آه

که فرشته باد آمد با سپاه

گفت کای دارندۀ چرخ بلند

بر جفا صبر و تحمل تا به چند

چون سزد چون، که رباید اهرمن

[...]

شد فرشته باد بر مرکز نوان

که فرشته آب شد سویش روان

گفت: کای در بحر موسی را دلیل

سوی تو آورده ام صد رود نیل

هین فروزان سیل ها در غرب و شرق

[...]

شد فرشتۀ آب و پیش آمد غمین

خاک بیزان بر سر افراشته زمین

گفت کای نازان به تو جان های پاک

ای تو مقصود از مزاج آب و خاک

باد از فیض دمت در اهتزاز

[...]

شد فرشته ارض سوی آسمان

که فرشته ابر باز آمد دمان

گفت کای باران رحمت را تو ابر

در شگفتی مانده از صبر تو صبر

این جفاها را تحمل تا به کی؟

[...]

بحرها آمد به لب خوشیده کف

کای درخشان گوهر بحر شرف

حیرت اندر حیرت آمد زین عجب

تشنگان سیراب و دریا خشک لب

تشنه کاما، بحر ها در جزر و مد

[...]

پس فرشته نصرت از امر قدیر

شد فرو از ذروهٔ بالا به زیر

دید تنها تاجدار گاه عشق

گفت: کای اسپهبد اسپاه عشق

من فرشته نصرتم که باری ات

[...]