ای طره مشکینت برهم‌زن سامان‌ها

وان خال خود آیینت غارتگر ایمان‌ها

از غمزه فتانت بس جان به گرو کانت

وز چاک گریبانت بس چاک گریبان‌ها

خلقی ز غمت هر شب در ناله و در یارب

[...]

بنما رخ و فرخ کن ایمه می‌ مینو را

بنشین خوش و خلخ کن بفشان گل گیسو را

در زلف چسان بستی یک سلسله مجنونرا

در چشم کجا دادی جا اینهمه جادو را

چشمی که بگرداندی در دیده ما ماندی

[...]

آیا شود آنروزی کائی تو بمهمانم

آری نمک از لعت بهر دل بریانم

وز خنده شکرریزی زان لعل دلاویزم

یاقوت روان‌بخشی زان حقه مرجانم

تعویذ نظر گردد بر گردن تو دستم

[...]

خویش مکن زمانهان خیز و بیا سخن بگو

رمزی از آب لب و دهان بی‌لب و بی‌دهن بگو

عشق ترا چو سرجان از همه کس کنم نهان

نیست منی در این وصف رخت بمن بگو

از دل خویش بوی تو می‌شنوم بموی تو

[...]

عجب آمدم که آمد ز تو مژدهٔ وصالی

که به عمر خود ندادم به وصالت احتمالی

بنما رخ ار چه شاهی ز حجاب طره گاهی

که شبی به روی ماهی نگرم ز بعد سالی

به تو زیید ار که خوبان به رخت شوند قربان

[...]

بسیج می کن ای فرخنده اوصاف

بشارت ده که سیمرغ آمد از قاف

غباری کز زمین در راه او خاست

مصفاتر بد از آئینه صاف

گذشت ادوار ما قبل از بد و نیک

[...]

ناصرالدین شه دو قرنست آنکه باشد شهریار

اینچنین شاهی بماند قرنها در روزگار

عالی و دانی در ایامش براحت شادکام

صوفی و زاهد ز اقبالش بعزت سازگار

خواست از قرآن صفی تاریخ این قرن عظیم

[...]

نوزده بگذشت از جیم دوم

همچو ماهی شد نهان ماهی بخاک

بود در خور ماهش ار گفتی روی

هر زمان از مهر دل روحی فلاک

شاید ار سوزد فلک را دل بر او

[...]

احدیت که جمع اندر بیانست

بلا اسقاط ولا اثبات آنست

بلا اثبات ز آن باشد محقق

که از هر نسبتی فرد است و مطلق

بلا اسقاط ز آنره که در وی

[...]

کنون گفتارم از اسماء ذاتیست

که مبنی بروجود غیر او نیست

بود مخصوص ذات حی دیموم

بمثل عالم و قدوس و قیوم

خود این اسماء بحکم اولیت

[...]

یکی از اصطلاحات اصطلام است

که آنرا گر وله گوئی بنام است

وله بر هیمنه معنا قریب است

کزان پس هیمنه بر دل نصیب است

هیمان گر بدل گردید غالب

[...]

یکی از معنی اعراف بشنو

مقام و رتبه اشراف بشنو

خود آنرا مطلع ار خوانی تمام است

شهود حق مطلق را مقام است

شهود وجه حق در کل اشیاء

[...]

اگر افراد را جوئی رجالند

که دور از قطب و جویای وصالند

امینانند ارباب ملامت

که ظاهر نیست از ایشان علامت

اثر اندر ظواهر می‌نماید

[...]

امامان قطب را همچون دو دستند

که در جنبین او پیوسته هستند

یکی کان بریمین است او بملکوت

بود ناظر دگر پر ملک ناسوت

خود این کوناظر ملک است اعلاست

[...]

زانیت بگویم و ز جهاتش

بود نسبت بواجب عین ذاتش

که صرف ذات‌اللهیت است او

وجود محض بی‌ماهیت است او

ولی در ذات ممکن بر خلافست

[...]

ز بدلا یعنی ابدال مکرم

رجاع سبعه در اطراف عالم

شنو رمزی از ایشان چونسفر کرد

یکی آید بجای او دگر مرد

جسد را ور نهد برجای شاید

[...]

بود برق آن ضیائی کاولین کار

شود لامع بعبد از شرق انوار

کشاند سوی قرب حضرت او را

دهد در سیر فی‌الله نصرت او را

شود هم موجب طی مراحل

[...]

بود برزخ گرت با من بود دل

خود آنکو بین شیئین است حایل

از آن تعبیر برکون مثالت

نمایند اهل تحقیق و کمالت

بود مابین اجسام کثیفه

[...]

بود تانیس بر ظاهر تجلا

مرید مبتدی را در تولا

تجلی فعلی است این نزد اصحاب

شود ظاهر بصورتهای اسباب

تجلیها که سند هر تأنیس

[...]

جلال است احتجاب ذات حضرت

ز ما اندر حجاب قدس و عزّت

که او را هیچ از حیث هویت

بنشناسیم و ز وجه حقیقت

بدان‌سان کاو شناسد ذات خود را

[...]