|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت معشوقه‌اش اشاره می‌کند. طره‌های موی او نظم و ترتیب را به هم می‌زند و خال روی صورتش، ایمان مردم را تحت تاثیر قرار می‌دهد. شاعر بیان می‌کند که غمزه‌ها و نگاه‌های او جان بسیاری را به گرو می‌گذارد و چاک گریبانش باعث ناله و فریاد خلق می‌شود. این عشق و زیبایی آنقدر قوی است که هر نگاه و حرکتی از معشوقه‌اش مشابه جادوست و موهای او همچون دستی به طرف عاشقان دراز می‌شود.
هوش مصنوعی: ای موهای سیاه و زیبایت، نظم و ترتیب‌ها را در هم می‌ریزی و آن خال زیبایت، ایمان‌ها را به خطر می‌اندازد.
هوش مصنوعی: از زیبایی و جاذبه‌ات بسیاری از جان‌ها در خطر هستند و چاک گریبانت باعث شده است که دل‌ها و جان‌های زیادی در انتظار تو باشند.
هوش مصنوعی: مردم به خاطر غم تو هر شب در حال ناله و زاری هستند و جان‌ها از دندان‌ها در آستانه‌ی لب‌ها هستند.
هوش مصنوعی: هر زمان که نگاهی به یک سو بیندازی، گویا تمام جادوها در هر مویی از آن موهای بلند و زیبا نهفته است و آن موها به مانند دستی هستند که به دیگران کمک می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای در دل مشتاقان از عشق تو بستان‌ها
وز حجت بی‌چونی در صنع تو برهان‌ها
در ذات لطیف تو حیران شده فکرت‌ها
بر علم قدیم تو پیدا شده پنهان‌ها
در بحر کمال تو ناقص شده کامل‌ها
[...]
مشتاق تو در کویت از شوق تو سرگردان
از خلق جدا گشته خرسند بخلقانها
از سوز جگر چشمی چون حلقه گوهرها
وز آتش دل آهی چون رشته مرجانها.
وقتی دل سودایی می‌رفت به بستان‌ها
بی خویشتنم کردی بوی گل و ریحان‌ها
گه نعره زدی بلبل گه جامه دریدی گل
با یاد تو افتادم از یاد برفت آنها
ای مهر تو در دل‌ها وی مهر تو بر لب‌ها
[...]
ای کرده به عشق تو دل پرورش جان‌ها
گردون چو رخت ماهی نادیده به دوران‌ها
آن را که چو تو سروی در خانه بود دایم
از بی‌خبری باشد رفتن سوی بستان‌ها
آن را که گل رویش زردی ز غمت گیرد
[...]
از پیرهنت بویی آمد به گلستان‌ها
کردند پر از نکهت گل‌ها همه دامان‌ها
با رشته همه چاکی شد دوخته وین طرفه
کز رشته زلف تست این چاک گریبان‌ها
تا خوان جمالت را آراست به سبزی خط
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.