... دستم بگرفت و پا بپا برد

تا شیوه راه رفتن آموخت

یک حرف و دو حرف بر زبانم ...

... بیضه نهادی و بردی آن را یک کرد

بس که ز راه آمد و ندید به جا تخم

خاطرش از دست برد کرد بیازرد ...

... عارف ما هر چه هست و نیست همین است

هیچ در او مکر وسوسه راه ندارد

با همه تندی و زود رنجی عارف ...

... آه که من ره نیافتم به دل او

من چه کنم این خرابه راه ندارد

هر که سعایت کند میان من و او ...

... می خواست زحمت من درویش کم کند

از پیری و پیادگی و راه های دور

فرسوده دید و خواست که آسوده ام کند ...

... بیچاره از قیافه خود نیز رم کند

بر تخته سنگی ار گذرد در کنار راه

باد افتدش به بینی و لب ها ورم کند ...

... یک پا رود به پیش و دو پا می رود به پس

یک ذرع راه را دو سه نوبت قدم کند

ور هی کنی به خشم دو دست و دو پای خویش ...

... گویند که از فرط لثامت به همه عمر

در راه خدا نان به گدا نیز نبخشید

تنها نه از او خلق خدا خیر ندیدند ...

... در طفولیت او گذر می کرد

یکشب از راه رشت زی زنجان

این شنیدم که بچۀ گرگی ...

... دست و پا کن که خرید چمدان باید کرد

فکر کالسکۀ راه همدان باید کرد

پیشکار جواب گوید ...

... کیست آن خر که مر این نکته فراموش کند

زن و فرزند به راه تو سیه پوش کند

که نجنگیده و ننشانده فرو کینه تو ...

... در من از تقویت کار تو کوتاهی نیست

لیک از این بیشترم قوه ی همراهی نیست

شاه را نیز از اعمال تو آگاهی نیست ...

... لغو گردد عمل کن فیکون

راه یابد به فلک غمازی

انجمن سازی و پارتی بازی ...

... جد بود پا به سفر فرسودن

هزل یک لحظه به راه آسودن

لیک نه که از دود دروغ ...

... ارباب انواع و مثل اند درش کمتر خدم

رفرف سوار راه عشق زیبا نگار شاه عشق

شاه فلک خر گاه عشق سلطان اقلیم همم ...

... ز انبیا و رسل بیعت و پیمان گرفت

ز هیبت او مثل راه بیابان گرفت

بر سر هر شاخ گل زمزمه دستان گرفت ...

... کعبه اش گاه تنزل آخرین قوس نزول

در رواق عزتش اشراقیان را راه نیست

در حریم خلوتش عقل است ممنوع از دخول ...

... چه شد مسند نشین لی مع الله

که فرش راه او عرش عظیمست

حرم نالان خداوند حرم کو ...

... دست بانو گرچه از دامان شه کوتاه شد

لیک بر گردون بلند از دست آن گمراه شد

گوهری سنگین بها از ابر گوهر بار ریخت ...

... سامری گوساله ای را کرد میر کاروان

تا قیامت خلق را گمراه کرد از کوی شاه

هرکه با آواز آن گوساله آمد آشنا ...

... کی روا بودی رود سر گرد کوی این و آن

آنکه بودی خاک راهش سرمۀ چشم ملک

مستجار هر دو گیتی قبلۀ حاجات برد ...

... مفتقر گر جانسپاری در ره بانو سزا است

راه حق است ان تکن لله کان الله لک

همچو قمری با غمش عمری بسر باید کنی ...

... بیاری شاه عشق خسرو جمجاه عشق

فکند در راه عشق دست و سر و جان و تن

بخون سر شد خضاب صورت چون آفتاب ...

... عروس و داماد را نصیب شد مسندی

یک از جهاز شتر واندگر از خاک راه

دود دل بانوان مجمرۀ عود بود ...

... ز تیغ تیزش بلند نعرۀ هل من مزید

نماند راه فرار و نبود جای درنگ

تا بجبینش رسید سنگ ز بد گوهری ...

... اگرچه بیمار عشق ز سوز تب شد ز تاب

از الم تب نسوخت کز ستم راه سوخت

مسیح گردون نشین آه دلش آتشین ...

... تا کنی از طشت زر جلوه بمیقات ما

راه درازی به پیش همسفران کینه کیش

همتی از پیش بیش بهر مهمات ما ...

... سر بفلک برکشید چه آه آتش فشان

بست بر افلاکیان راه صدرو و ورود

آنکه مسیحا بدی زندۀ لعل لبش ...

... در عرصه ای که عقل نیابد ره ورود

در راه عشق مبدء فیض آنچه داشت داد

تا شد عیان بعالمیان منتهای جود ...

... بار کشیدۀ جفا پرده دریدۀ هوا

راه ز پیش و دل ز پس واقعه ایست مشکلم

تا تو بخاطر منی دیده بخواب کی شود ...

... غفلت از تو در ره شام خراب کی شود

معرفت قدیم راهجر حجاب کی شود

گرچه بشخص غایبی در نظری مقابلم ...

... رسم از تو شد بدوران آیین جانفشانی

در راه یار جانی

ای شاه خرگه عشق ای جوهر فتوت ...

... گرچه بانوان یکسر بیسرند و بی سالار

لیک شاهد مقصود شمع جمع این راه است

او چه شمع کاشانه بانوان چو پروانه ...

... زین غم بده رهایی

راه دراز در پیش و ز چاره دست کوتاه

نه خیمه و نه خرگاه ...

... جز محنت و بلایی

دردا که با دل ریش سر گرد راه شامیم

رسوای خاص و عامیم ...

... یا قبلۀ دعایی

ای آنکه بر سر نی دمساز راه عشقی

در کوفه یا دمشقی ...