|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به انتقاد از حاکم ضعیف و بیکفایت خراسان میپردازد. شاعر بیان میکند که این حاکم نه تنها دردی از مردم را درمان نکرده، بلکه حتی به نیازمندان نیز کمک نکرده است. او به وضوح نشان میدهد که این حاکم نه تنها ناتوان است، بلکه در برابر دیگران نیز مهربانی و بخشش ندارد. در نهایت، شاعر با ناامیدی از این وضعیت، به عبا (نماد احترام و مقام) اشاره میکند و میگوید که حتی به این سهم کوچک هم از همت حاکم دست نیافته است.
هوش مصنوعی: این حاکم ناتوان هیچ دردی را برای مردم خراسان نفرستاد و دارویی هم به ما نداد.
هوش مصنوعی: میگویند به خاطر زخم زبانها و طعنههای زیادی که خورده، هیچگاه در تمام عمرش نتوانسته به کسی کمک کند و دستش دراز نبوده است.
هوش مصنوعی: تنها خداوند نبود که باعث خوبیهای خلقش نشد، بلکه تقصیر دیگران هم باعث شد که خداوند نیز کسی را ببخشد.
هوش مصنوعی: من از همت بلند او خوشنود شدم، اما او حتی عبای خود را هم نذر نکرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.