... ره به بزم انس تشریف و لقا

لحظه ای در بزم انسم راه ده

راهم اندر بزم خاص شاه ده

یک نظر خواهم بر انوار جمال ...

... کی رسد ماهی به دریا ای دریغ

دامها در راه آنها ای دریغ

هم مگر موجی زنی ای بحر جود ...

... آب می خواهم چه یابم از سراب

یک رهم در بزم عزت راه ده

از کرم بارم در آن دربار ده ...

... ای تو مهمان سرای پادشاه

خیز با صد ناز و رو آور به راه

هین بیا دولت سرای شاه بین ...

... کاندر آنجا نیست ما را محرمی

هیچ حسنی را در آنجا راه نیست

هیچ عقلی هم از آن آگاه نیست ...

... چون کنی سنگ ره ایوار ای پسر

زیر رانت هم کمیتی راهور

از چه رو سوی بیابانی همی ...

... سوی هندستان جان پرواز کن

هان و هان ای راهرو آهسته تر

راه قبچاقست و دزدان در گذر

تا نگشتوستی اسیر ترکمان ...

... نی خزانی را در آن ره نی بوار

باز گرد این راه کوه و شهر نیست

جز ره بیغوله پر قهر نیست ...

... کاین چه بود ای روزها از تو به شام

راه تو آیا کدامین دیو زد

یا که جادویی ز مکر و ریو زد ...

... چون ندیدم جای آویز و ستیز

خود گرفتم لاجرم راه گریز

خوش از آن گودال جستم تللی ...

... هرچه بود از بیم و امیدم بسوخت

چون مرا در بزم قربت راه نیست

این لبانم لحظه ای بی آه نیست ...

... یاد رویت کردم و بگریستم

تا مرا در بزم وصلت راه نیست

ای بسا دیگر که من خواهم گریست ...

... نور آن محفل جمال کردگار

اولیای حق مرآن را راه دار

شمع دان آن نور و فانوسش ولی ...

... ظلمت و نورند ضد یکدگر

واسطه نبود میانشان راهبر

کی ز ظلمت کس نشانی یافتی ...

... کار اسراییلیان موقوف دار

موسیا سوی مداین راه گیر

راه بر کوی دل آگاه گیر

موسیا سوی مداین کن شتاب ...

... بلکه فکر جامه و حلوای عید

بارها راهست سرباری مزید

عید شیرین است اگر حلوا نبود ...

... نقد جان هم در خور آن شاه نیست

رو فدا کن جان جان در راه او

جان جان قربان روی ماه او ...

... گردن جان را بزن از تیغ تیز

جان بگیر از جان و در راهش فکن

تا نماند از تو نی جان و نه تن ...

... اینک آمد محتسب هشیار شو

نی نی اول محتسب همراه بود

از تو و خماریت آگاه بود ...

... دست و پایت بسته محکم از قفای

محتسب همراه با طبل و دهل

می زنندت اینقدر که لاتقل ...

... فکری ار داری تو با من هم بگو

وقت تنگ و راه صعب و ناقه لنگ

کوه و دشت از تیغ دشمن پر شرنگ ...

... چیست طی الارض دانی ای پسر

داده اندر راه جانان جان و سر

آن شهادت هست طی الارض تو ...

... دل تهی کردن ز یاد جان و تن

جان و تن دادن به راهش بی سخن

زنده شان خواهد گر او گو زنده باش ...

... جسم و جان و مال و فرزند و تبار

جمله را در راه او سازد نثار

جمله را سازد فدا در راه یار

پا زند بر جمله ابراهیم وار

چون ابراهیم آن خلیل بی مثال

کو گذشت از جان و فرزند و عیال

... گرز بر فرقش که هین روغن بیار

راه پیماید بسختی روز و شب

نی امید رحم و نی پای هرب

یکدمش آسایش و آرام نی

راه او را آخر و انجام نی

ره رود اما نبرد منزلی ...

... رو غم او خور ز هر غم شادزی

بنده ی او همچو ابراهیم باش

پیش تیغ نار او تسلیم باش

... آفتابی در سپهر مستطاب

چونکه آمد جان ابراهیم جفت

با خلوصش غنچه خلت شگفت ...

... تا شدی پیدا که باشد آن نماز

از ره اخلاص یا راه نیاز

طاعت او بهر شکر نعمت است ...

قبله هفتم به راهی می گذشت

از جمالش گشته روشن شهر و دشت ...

... گفت آن شه راست گفتی بنده نیست

کی چنینها راه و رسم بندگی ست

بنده باید در خور خواجه نژند ...

... توبه مقبول است در درگاه حق

تا دم مرگست باز آن راه حق

چونکه مشغول گناهی و خطا ...

... آن جوابش صیقل خوش رنگ بود

بود گمراهی ز راه افتاده بس

آن جوابش بود آواز جرس ...

... بعد از این بردار بی نعلین گام

پا برهنه راه پیمودی همی

زیر پا بس خارو گل بودی همی ...

... مرد عامی کرد یک رکعت نماز

چشم او بر راه گردونست باز

تا مگر جبریل می آید کنون ...

... وین بدن را هم دو مشت استخوان

هردو را سازم فدای راه آن

گو به راه تو فدا کرده است جان

جان فدای آنکه جان بهر تو داد

هم به خون خود براهت اوفتاد

جان فدای آنکه بیند روی تو ...

حق تعالی گفت با روح الامین

هین برو اخلاص ابراهیم بین

هین برو او را بفرما امتحان ...

... چارصد سگ با قلاده زرنگار

گوسفندش را شبان و راهیار

چیزهای دیگرش بر این قیاس ...

... های و هوی او همه بر یاد او

دیدهایش محو راه کوی دوست

تا که می آید مگر از سوی دوست ...

... خاک هم سرگشته چون افلاک شد

شعله اندر جان ابراهیم زد

آتش اندر قلزم تکریم زد ...

... عشق صورتگر همی دارد بسر

راه پیماید بسوی کوه دوست

بندر صورت ره عمان اوست ...

... جانب حیوان گر آید یا نبات

راه جوید سوی او بحر حیات

ور همی حیوان ز حیوانی جهد ...

... هست انسان اندر اقلیم شهود

آخرین منزل گه راه وجود

اندر این آثار هستی بیحد است ...

... ور بود هم شرح آن مستور نیست

بینهایت راه تا مصر وجود

تا به عمان بقا و بحر جود ...

کو همه در راه یار ایثار کرد

هم تن و هم جان فدای یار کرد ...

... نام آن یکتای بیمثل و عدیل

شوق ابراهیم صد چندان فزود

کی ز نام آب تشنه شد ورود ...

... نفس را باشد حصار این چار حد

راه او زین چار حد گردید سد

چون شود در خواب فارغ از خواس ...

... می شود خالق شناس الله گو

بارگاه قرب حق را راه جو

می توان صد لطمه خوردن بر قفا ...

... تا نیاشامی دوای ناگوار

آنکه راهی باشد او را سوی او

کی عدم را می کند او آرزو ...

... بر زبانشان نعره ی این العدم

کو عدم آن راه اقلیم وفا

کو عدم دروازه ی ملک بقا ...

... کاش من هم اندر آنجا بودمی

راه و رسم این عدم پیمودمی

زندگی خواهی برو معدوم باش ...

... هر دو عالم در ره او باختن

سوختن در راه او و ساختن

سینه پیش تیر او کردن هدف ...

... پا نهید اندر بیابان وفا

خویش را در راه او فانی کنید

عید قربان است قربانی کنید ...

... اختیارش هرچه کرد او اختیار

نی کراهت باشدش نی اقتضا

غیر ماشاء حبیبه مایشاء ...

... خانه ی خود را بگیر از دشمنان

وانگهی رو کن به راه از اصفهان

تا نگردی خود ز خود فرمان پذیر ...

مولوی گیرم که فهمد نیک و زشت

راه دوزخ داند و راه بهشت

چون کند بیچاره نفسش سرکش است ...

... عالم و دانا شد و آدم نشد

علم چبود فهم راه نیک و بد

عقل چبود اختیار نفس خود ...

... چونکه نفست گشت منقاد خرد

هم خرد دریافت راه نیک و بد

گوی دولت در خم چوگان توست ...