... به سر بگردم و دستت چنان به دست آرم

که بعد ازین ز سفر درکشم به دامن پای

خوشا که حلقه به در برزنم چو بازآیم ...

گر تو در این بیابان برگ سفر نداری

هش دار تا به عمیا سر بر خطر نداری ...

... مغرور به خویشتن چرای اند

آن ها که سفر ز خویش کردند

هم راه روندگان مای اند ...

... زنهار مرو با خود کان جا نرسی وز خود

صعب است سفر کردن تا سهل نپنداری

ای خام بیفسرده نه زنده و نه مرده ...

... عاشق بی درد را عشق بود سرسری

درد بود آن که او در سفر آرد ترا

تا به مراتب نفوس زیر قدم بسپری ...

... هم به جایی کشد این رشته به تدریج سری

بارها هر چه به غربت ز سفر توبه کنم

به علی رغم برآید ز زمینم سفری

گر نزاری به قهستان رسد از شروان باز

چه مبارک سفری باشد و میمون حضری

باز نادیدن اصحاب و به حسرت رفتن ...

... دم بر مزن درین دم بی همدمی نزاری

بی هم دمی درین ره ترک سفر نگیری

... نه برگ خلوت و نه روی در میان بودن

نه چاره دگر الا سفر نه دسترسی

به غصه می روم و این بتر که قصه خویش ...

... غیر تو هیچ نیست حجابی که بگذری

دانی که بعد قطع سفر در چه منزلی

صبرم نداشت طاقت حسن جمال او ...

... همان به است که بی نام و ننگ بر عقبش

سفر کنیم چو شوریدگان شیدایی

به اتفاق من ای دوستان به روز آرید ...

... شدم به گرد جهان هر دری و هر جایی

ملول گشت دلت زان سبب سفر کردم

مگر ز زحمت من هفته ای برآسایی ...

... چرخ بی بنیاد اگر بیخم بکند

قرعۀ عزم سفر بر من فکند

دشمنی خود کار چرخ تند خوست ...

... معتقد در نیک و بد در نفع و ضر

متفق هم در سفر هم در حضر

کرده با یاران خاص الخاص او ...

... یادگاری دوستان را نظم کن

سرگذشت این سفر در پیش گیر

امتحان از طبع دوراندیش گیر ...

... خوش نباشد نظم محنت نامه ای

سرگذشت این سفر زیبا و زشت

می توان بر کهنه تقویمی نوشت ...

... گر نباشد محرم رازی رفیق

قطب را پای سفر بر کار نیست

کش رفیقی صاحب الاسرار نیست ...

... لیک آن را کش مصاحب همدمی است

در سفر موقوف نبود بی جزع

خاصه چون باشد مسافر بی طمع ...

... منزل و مرحل به دست او بود

گر چنین باشد مسافر را سفر

بر مراد خویشتن یابد ظفر ...

... دل نداری زآن چنان بی حاصلی

از سفر کن توبه یا از بیدلی

پادشاه نفس انای دلست ...

... همچو یونس شان امان بخش از نهنگ

بی کسان را یاوری کن در سفر

طالبان را بر تمنا ده ظفر ...

... وز من ایشان را به لطف آگاه کن

چون مرا ساز سفر ترتیب کرد

دوستکامی گو برین ترتیب خورد ...

... بر نکویی ختم باد انجام کار

تمام شد کتاب سفرنامه از نتایج طبع نقاد و لطایف ذهن و قاد ملک الکلام مقبول الخواص و العوام حکیم سعد الملة و الدین نزاری القهستانی طاب الله ثراه و جعل الجنة مثواه و الفردوس الاعلى مأواه على ید اقل عباد الله و احوجهم الى غفرانه یوم الاحد اوایل جمادی الاولی من شهور سنة سبع و ثلاثین و ثمانمایة حامدا لله و مصلیا و مسلما على رسوله و صحبه و آله

ترجمه متن فوق

به پایان رسید کتاب سفرنامه از نتایج طبع سنجش گر و لطایف ذهن روشن پادشاه سخن پذیرفته خواص و عوام حکیم سعد الملة و الدین نزاری قهستانی خداوند خاک او را پاکیزه گرداند و او را در بهشت و فردوس برین جای دهد بر دست کمترین بنده خدا و نیازمند ترین آنها به آمرزش خداوند روز یکشنبه اول جمادی الاول سال ۸۳۷ با حمد خدا و درود بر رسول او و خاندانش و اصحاب او

... درو گه مذلت بود گه خطر

نه امن از سفر نه فراغ از حضر

امید سلامت درو کمترست ...

شنیدم که وقتی علی الاتفاق

سفر کرد عطار سوی عراق

مه روزه برخاست از بامداد ...

... چو آنجا رسی خویش ناقص شناس

اگر در سفر با تو همخانه شد

چو با مستقر رفت بیگانه شد ...

... به منزلگه اولین روز راه

بسیج سفر کن که جای تو نیست

درین شهر تا می توانی نایست ...

... اخی باز بردش به خلوت سرای

ولی شیخ را بر سفر بود رای

بدو ماجرا بازگفت از نخست ...

... به نان جوین قانع از روزگار

به دامن درآورده پای سفر

ز سبع السموات خوانده خبر